Польские сказки

– Pod krzem (под кустом; kierz = krzak – куст), niedaleczko stąd przycupnął (совсем недалеко отсюда притаился: «недалечко отсюда…»; niedaleko – недалеко), kryje się przed człowiekiem (скрывается от человека; kryć się przed kimś – скрываться от кого-л.), psem, wilkiem, lisem (пса, волка, лиса). Ostrożnie podchodź do niego (осторожно подходи к нему), aby nie pomyślał (чтобы он не подумал), że go chcesz zabić (что ты хочешь его убить), i nie uciekł (и не убежал).

– Gdzież ja nieszczęśliwy takiego znajdę?

– Pod krzem, niedaleczko stąd przycupnął, kryje się przed człowiekiem, psem, wilkiem, lisem. Ostrożnie podchodź do niego, aby nie pomyślał, że go chcesz zabić, i nie uciekł.

– Jakże z nim mówić (как же с ним говорить)?

– Idź (иди), a powtarzaj te słowa (и повторяй эти слова): „Pana Boga chwalę (Господа Бога славлю; chwalić – хвалить; восхвалять, славить), nikomu źle nie czynię (никому плохо = плохого не делаю), mam w sercu wdzięczność i sprawiedliwość (имею в сердце благодарность и справедливость).”

Zabrał się Maciek (отправился Мацек /в дорогу/; zabrać się – собраться уйти, отправиться), idzie, powtarza to (идёт? повторяет то), co mu jaskółeczka kazała (что ему ласточка велела). Nagle spod krza zajączek wypada (вдруг из-под куста зайчик выскакивает; wypadać – выпадать; выбегать, выскакивать), kic (прыг), kic (скок; kicać – прыгать, скакать /о зайце, кролике/) i mówi (и говорит):

– Jakże z nim mówić?

– Idź, a powtarzaj te słowa: „Pana Boga chwalę, nikomu źle nie czynię, mam w sercu wdzięczność i sprawiedliwość.”

Zabrał się Maciek, idzie, powtarza to, co mu jaskółeczka kazała. Nagle spod krza zajączek wypada, kic, kic i mówi:

– Słyszałem ja o twojej przygodzie z niedźwiedziem i myślałem o tym właśnie (слышал я о твоём приключении с медведем и как раз о том думал), jakby ci tu pomóc (как бы тебе помочь).

– Oj, zajączku (ой, зайчик), żeby cię też Bóg dobrą myślą natchnął (чтоб тебя Бог доброй мыслью вдохновил)! Niedźwiedź mi oto dowodzi (медведь мне вот доказывает), że na świecie nie ma ani wdzięczności (что на свете нет ни благодарности), ani sprawiedliwości (ни справедливости).

– Wdzięczności nie ma (благодарности нет), bo ona musi od stworzeń wychodzić (потому что она должна исходить от созданий/существ; wychodzić – выходить; исходить), te są niewdzięczne (те = они неблагодарны), ale sprawiedliwość pochodzi od samego Boga i ona nigdy nikogo nie minie (но справедливость происходит от самого Бога, и она никогда никого не минует).

– Słyszałem ja o twojej przygodzie z niedźwiedziem i myślałem o tym właśnie, jakby ci tu pomóc.

– Oj, zajączku, żeby cię też Bóg dobrą myślą natchnął! Niedźwiedź mi oto dowodzi, że na świecie nie ma ani wdzięczności, ani sprawiedliwości.

– Wdzięczności nie ma, bo ona musi od stworzeń wychodzić, te są niewdzięczne, ale sprawiedliwość pochodzi od samego Boga i ona nigdy nikogo nie minie.

Zaczęło się sądzenie (начался суд; sądzić – судить), niedźwiedź mówi (медведь говорит), że tak a tak (что так и так).