– Chodź
(ходи = идем;– Chodź – powiedział do Szczupaka – pójdziemy do miasta. Ale Szczupak strasznie się na to skrzywił i odparł, że on woli tańczyć nad rzeką. Na próżno Grajek prosił go i tłumaczył mu, że obaj staną się sławni i zarobią dużo pieniędzy. Szczupakowi pieniądze na nic nie były potrzebne, a sława także go nie nęciła. Grajek widząc, że po dobroci nic ze Szczupakiem nie wskóra, zirytował się w końcu, wziął resztę sznurka, zrobił pętlę, zarzucił Szczupakowi na głowę i pociągnął go za sobą. Szczupak rad nie-rad musiał iść za Grajkiem. Po drodze przyśpiewywał cienkim głosem:
– Niedobry Grajek
(недобрый Музыкант), niedobry Grajek, niedobry Grajek… Grajek nie zwracał na to uwagi i przyśpieszał kroku (Музыкант не обращал на это внимания и ускорял шаг;