Польские сказки

– Jak mnie nie zjesz (если ты меня не съешь), to ci dam kwaśnego z flaczkami (я дам тебе капустника с рубцами; flaki/flaczki – внутренности; рубцы) – i wylał jedną łyżkę za siebie (и вылил одну ложку за себя), potem drugą (потом вторую), trzecią (третью), póki nie zabrakło (пока не кончилось). A gdy i kwaśnego brakło (а когда и капустник кончился), więc na nowo uciekać zaczął i przybiegł do braci swoich (снова начал убегать и прибежал к братьям своим; przybiec – прибежать), i dał im dwojaczki (и дал им два горшка), które były próżne (которые были пусты).

– Gdzież strawa, niegodziwcze (где же еда, негодяй; niegodziwiec)? – zapytali owczarkowie (спросили подпаски). A Maciuś pokazał cień swój i rzekł (а Мацюсь показал /на/ свою тень и сказал):

– Jak mnie nie zjesz, to ci dam kwaśnego z flaczkami – i wylał jedną łyżkę za siebie, potem drugą, trzecią, póki nie zabrakło. A gdy i kwaśnego brakło, więc na nowo uciekać zaczął i przybiegł do braci swoich, i dał im dwojaczki, które były próżne.

– Gdzież strawa, niegodziwcze? – zapytali owczarkowie. A Maciuś pokazał cień swój i rzekł:

– Oto ten czarny diabeł gonił mnie i chciał mnie zjeść (вот этот чёрный чёрт гнался за мной и хотел меня съесть; gonić kogoś – гнаться за кем-л.;diabeł – чёрт, дьявол), więc dałem mu klusek i kwaśnego (поэтому я ему дал клёцок и капустника), żeby mnie nie zjadł (чтобы он меня не съел).

Owczarkowie gniewali się bardzo i mówili (подпаски сердились очень и говорили):

– Przecież to cień (это же тень), nie diabeł (не чёрт), głupcze (дурак; głupiec)!

– A toście mi mogli powiedzieć (а могли бы мне это /раньше/ сказать; to – это; jesteście – вы есть) – rzekł mądry Maciuś (сказал умный Мацюсь) – teraz już nie będę tak głupi (теперь я уже не буду так = такой глупый).

– Oto ten czarny diabeł gonił mnie i chciał mnie zjeść, więc dałem mu klusek i kwaśnego, żeby mnie nie zjadł.

Owczarkowie gniewali się bardzo i mówili:

– Przecież to cień, nie diabeł, głupcze!

– A toście mi mogli powiedzieć – rzekł mądry Maciuś – teraz już nie będę tak głupi.

Cóż po tym (что ж делать: «что же после этого»), kiedy owczarkowie byli głodni (если подпаски были голодные; kiedy – прост. если). Postanowili zatem iść na obiad do domu (решили они таким образом пойти на обед домой), a Maciusiowi kazali paść przez ten czas gromadę i uczyli go (а Мацюсю велели в это время пасти отару и учили его; przez – в течение), żeby strącał owce do kupy (чтобы сталкивал овцы = овец вместе: «в кучу»; strącać – сталкивать; сбрасывать, скидывать; do kupy – в кучу), jak mu się zaczną rozchodzić (если они у него начнут расходиться), i mówili (и говорили):

– Paś owce (паси овец; paść – пасти), Maciusiu, a bądź mądry (и будь умный)!

Cóż po tym, kiedy owczarkowie byli głodni. Postanowili zatem iść na obiad do domu, a Maciusiowi kazali paść przez ten czas gromadę i uczyli go, żeby strącał owce do kupy, jak mu się zaczną rozchodzić, i mówili:

– Paś owce, Maciusiu, a bądź mądry!