Польские сказки

Maciuś uważał sobie dobrze (Мацюсь слушал себе внимательно; uważać – быть внимательным; слушать/смотреть внимательно; dobrze – хорошо), co starsi bracia mówili (что /ему/ старшие братья говорили), więc wziął maczugę i zaczął potrącać owce (поэтому взял дубину и начал трогать = бить овец; potrącać – трогать, касаться, задевать), które szły w szkodę (которые травили поле; iść w szkodę – травить поле; szkoda – вред; ущерб), a potrącone znosił na kupę (а побитых сносил в кучу). Jeszcze niewiele było z południa (ещё немного времени прошло: «немного было с полудня»), a już porządna kupka owiec leżała (а уже порядочная кучка овец лежала /на земле/).

Gdy potem bracia wracali z obiadu (когда потом братья возвращались с обеда), Maciuś wybiegł ku nim i wołał (Мацюсь выбежал к ним и кричал; wybiec – выбежать):

– Patrzcie (смотрите), jak ładnie pasę wam owce (как хорошо я вам пасу овец), prawie wszystkie mam w kupie (почти все /собрал/ в кучу: «имею в куче»; kupa – куча)!

Maciuś uważał sobie dobrze, co starsi bracia mówili, więc wziął maczugę i zaczął potrącać owce, które szły w szkodę, a potrącone znosił na kupę. Jeszcze niewiele było z południa, a już porządna kupka owiec leżała.

Gdy potem bracia wracali z obiadu, Maciuś wybiegł ku nim i wołał:

– Patrzcie, jak ładnie pasę wam owce, prawie wszystkie mam w kupie!

Ale oni poczęli wyrzekać i płakać (а они начали сетовать и плакать; począć – книжн. начать), bo większa połowa gromady była zabita (потому что большая половина = часть отары была забита), i mówili (и говорили):

– Cóżeś ty nieszczęśliwego zrobił (что же ты наделал: «что же ты несчастного сделал»), psie głupcze (дурак ты этакий: «собачий дурак»»; pies – собака, пёс)!

– A toście mi mogli wprzód powiedzieć (могли бы мне об этом раньше сказать; wprzód – прежде, раньше) – rzekł Maciuś (сказал Мацюсь) – teraz już nie będę taki głupi (теперь я уже не буду таким глупым).

Ale oni poczęli wyrzekać i płakać, bo większa połowa gromady była zabita, i mówili:

– Cóżeś ty nieszczęśliwego zrobił, psie głupcze!

– A toście mi mogli wprzód powiedzieć – rzekł Maciuś – teraz już nie będę taki głupi.