Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

Rozgoryczony Paweł protestował przeciwko obarczaniu go winą za całość pejzażu.

— Drzewo rżnęła Joanna — oświadczył wzburzonym szeptem. — Ja miałem wozić ziemię! Ja tego tam nie kładłem!

— To dlaczego nie wozisz?

— Którędy? Gałęzie leżą na środku!

— To dlaczego ich nie porąbałeś i nie spaliłeś?

— Joanna mi nie pozwoliła!

— Fakt — przyświadczyłam cicho, ale stanowczo. — Ja mu nie pozwoliłam. Drewno należy do mnie, niech się nie czepia.

Zosia zaczęła wobec tego czepiać się nas obydwojga (из-за этого Зося начала приставать к нам обоим).

— Przecież to nie może tak zostać (ведь это не может так остаться), co wy sobie wyobrażacie (что вы себе воображаете)? Wyjedziemy (мы уедем), a Alicja ma to wszystko sama zrobić (а Алиции придется все это сделать самой)? Rozbebeszyć było komu (разворотить было кому), ale skończyć to już nie ma (а закончить так уже нет)! Kto niby ma być od tego (по-вашему, кто будет это делать)?

— My (мы). Uspokój się (успокойся). Są trudności na razie (пока что есть трудности), widzisz przecież (ты же видишь), że ustawicznie jakieś zwłoki (что постоянно какие-то трупы) nam wchodzą w paradę (входят/мешают нашему параду = ставят нам палки в колеса; parada — парад, празднество).

— W ogródku nie ma żadnych zwłok (в саду никаких трупов нет)!

— Nie wiadomo (неизвестно). Ciemno (/там/ темно), nic nie widać (ничего не видно), rano niby nic nie było (утром, вроде, ничего не было), ale teraz kto wie czy tam gdzieś coś nie leży (а теперь, кто знает, не лежит ли там что-нибудь) …

Zosia zaczęła wobec tego czepiać się nas obydwojga.

— Przecież to nie może tak zostać, co wy sobie wyobrażacie? Wyjedziemy, a Alicja ma to wszystko sama zrobić? Rozbebeszyć było komu, ale skończyć to już nie ma! Kto niby ma być od tego?

— My. Uspokój się. Są trudności na razie, widzisz przecież, że ustawicznie jakieś zwłoki nam wchodzą w paradę.

— W ogródku nie ma żadnych zwłok!

— Nie wiadomo. Ciemno, nic nie widać, rano niby nic nie było, ale teraz kto wie czy tam gdzieś coś nie leży…

Zosia wzdrygnęła się nerwowo (Зося нервно содрогнулась).

— Przestań, na litość boską (ради Бога, перестань)! Jeszcze wymówisz w złą godzinę (еще скажешь в недобрый час = накаркаешь еще)! Paweł, nastaw wody na kawę (Павел, поставь воду для кофе) …

Sprzątnęliśmy ze stołu (мы прибрали со стола). Alicja, nadal nie odzywając się (Алиция, по-прежнему молча; odzywać się do kogos — говорить с кем-л.), wróciła do biurka (вернулась к письменному столу). Wyjęłam filiżanki do kawy (я вытащила чашки для кофе), Zosia otworzyła puszkę (Зося открыла банку).

— Tu już nic nie ma (тут уже нет ничего) — powiedziała z niezadowoleniem (недовольно сказала она). — Dwie łyżeczki na krzyż (каких-то две ложки). Paweł (Павел) …

— Ja i tak będę piła herbatę (я и так буду пить кофе) — powiedziałam stanowczo (решительно сказала я).

— Ja też (я тоже)! — zawołał Paweł (воскликнул Павел).

Zosia wzdrygnęła się nerwowo.

— Przestań, na litość boską! Jeszcze wymówisz w złą godzinę! Paweł, nastaw wody na kawę…

Sprzątnęliśmy ze stołu. Alicja, nadal nie odzywając się, wróciła do biurka. Wyjęłam filiżanki do kawy, Zosia otworzyła puszkę.

— Tu już nic nie ma — powiedziała z niezadowoleniem. — Dwie łyżeczki na krzyż. Paweł…

— Ja i tak będę piła herbatę — powiedziałam stanowczo.

— Ja też! — zawołał Paweł.

Zosia wysypała resztkę kawy z puszki (Зося высыпала остатки кофе из банки) do dwóch filiżanek (в две чашки).

— Ale i tak trzeba dosypać (и так надо досыпать/подсыпать). Paweł (Павел) …

Paweł dolewał wrzątku do czajniczka z herbatą (Павел подливал кипяток в чайничек с чаем). Odstawił czajnik (он отодвинул чайник) i sięgnął po słoik z kawą do szafki (и полез в шкафчик за банкой с кофе). Odkręcił przykrywkę (открутил крышку) i zajrzał do środka (и заглянул внутрь).