Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Widziałem tu kota w ogródku, to chyba jakiś bezpański. Można dać kotu.

— Szczególnie pomidory chętnie zje… Poza tym nie zgadzam się na maltretowanie zwierząt! Człowiekowi, owszem, mogę dać.

— Obiad na stole (обед на столе) — powiedziała Zosia (сказала Зося).

— Znalazłam rachunek (я нашла счет), który mi zginął dwa lata temu (который я потеряла два года назад; zginąć — пропасть, потеряться) — powiedziała melancholijnie Alicja (меланхолично сказала Алиция), wychodząc ze swego pokoju (выходя из своей комнаты). — Uprał się bardzo porządnie (он очень порядочно постирался), prawie nic nie można odczytać (почти ничего нельзя прочитать = разобрать).

— To co robimy (ну, что делаем)? — spytał Paweł niespokojnie (беспокойно спросил Павел). — Łapiemy tego kota (ловим этого кота)?

— I tak nie ruszy najbardziej podejrzanych potraw (он и так к наиболее подозрительным блюдам не прикоснется). Nie zeżre ani pomidorów (не сожрет ни помидоры), ani kukurydzy (ни кукурузу). Już lepsza byłaby kura (уж лучше была бы курица). Nie widziałeś gdzieś kury (ты нигде не видел курицы)?

— Tylko mrożoną w sklepie (только мороженую в магазине) …

— Kura będzie jutro (курица будет завтра), dziś nie miałam głowy do kury (сегодня у меня не было головы = мне было не до курицы) — powiedziała Zosia stanowczo (решительно сказала Зося). — Siadajcie wreszcie do stołu (садитесь же, наконец, к столу)! Alicja, zostaw, na litość boską, to biurko (Алиция, ради Бога, оставь/брось этот письменный стол)!

— Obiad na stole — powiedziała Zosia.

— Znalazłam rachunek, który mi zginął dwa lata temu — powiedziała melancholijnie Alicja, wychodząc ze swego pokoju. — Uprał się bardzo porządnie, prawie nic nie można odczytać.

— To co robimy? — spytał Paweł niespokojnie. — Łapiemy tego kota?

— I tak nie ruszy najbardziej podejrzanych potraw. Nie zeżre ani pomidorów, ani kukurydzy. Już lepsza byłaby kura. Nie widziałeś gdzieś kury?

— Tylko mrożoną w sklepie…

— Kura będzie jutro, dziś nie miałam głowy do kury — powiedziała Zosia stanowczo. — Siadajcie wreszcie do stołu! Alicja, zostaw, na litość boską, to biurko!

Mniej więcej w połowie obiadu (более-менее = примерно в половине/середине обеда) Alicja zostawiła biurko (Алиция оставила письменный стол) i usiadła do stołu (и села за стол). Była głęboko zamyślona (она была глубоко = очень задумчива). Uznałam (я решила), że zapewne zastosowała się do mojej rady (что она, должно быть, прислушалась к моему совету) i idzie drogą dedukcji (и идет = действует методом дедукции), nie wiadomo tylko (только неизвестно), czy zbliżając się ku listowi Edka (приближаясь ли к письму Эдека), czy też oddalając się od niego (или же отдаляясь от него). Rozmawialiśmy cicho (мы разговаривали тихо), nie chcąc przeszkadzać jej w tej pracy myślowej (не хотя ей помешать в этой умственной работе/деятельности). Zosia gniewnym szeptem (Зося гневным/сердитым шепотом) czyniła Pawłowi wyrzuty (делал Павлу упреки/замечания = упрекала Павла) na opieszałość przy pracy w ogródku (за медлительность/нерадивость при работе в саду).

Mniej więcej w połowie obiadu Alicja zostawiła biurko i usiadła do stołu. Była głęboko zamyślona. Uznałam, że zapewne zastosowała się do mojej rady i idzie drogą dedukcji, nie wiadomo tylko, czy zbliżając się ku listowi Edka, czy też oddalając się od niego. Rozmawialiśmy cicho, nie chcąc przeszkadzać jej w tej pracy myślowej. Zosia gniewnym szeptem czyniła Pawłowi wyrzuty na opieszałość przy pracy w ogródku.