Польский язык с И. Хмелевской. Всё красное

— Ale pasuje do wydarzeń (но подходит к происшествиям)! Stała na tej ścieżce (она стояла на этой тропинке), uciekła zwyczajnie (убежала обычно), wcale nie było słychać (вовсе не было слышно), żeby ktoś skakał przez żywopłot (чтобы кто-то скакал/прыгал через живую изгородь)! Wiedziała (она знала), że szyba jest wybita (что оконное стекло выбито)! Alicja jej mówiła (Алиция ей говорила), że wraca do domu (что возвращается домой), wtedy, kiedy napadła Agnieszkę w szlafroku (тогда, когда она напала на Агнешку в халате)! Czaiła się w przedpokoju (она пряталась в прихожей), bo ukradła klucze (потому что украла ключи)! Wiedziała o kapeluszu (она знала о шляпе) …!

— Pasować to ona pasuje do każdego wypadku… — zaczął Paweł.

— Przeciwnie — przerwała Alicja. — Wcale nie pasuje. On mówił o tych wielkich miłościach, do Anity to ni przypiął, ni wypiął…

— Ale pasuje do wydarzeń! Stała na tej ścieżce, uciekła zwyczajnie, wcale nie było słychać, żeby ktoś skakał przez żywopłot! Wiedziała, że szyba jest wybita! Alicja jej mówiła, że wraca do domu, wtedy, kiedy napadła Agnieszkę w szlafroku! Czaiła się w przedpokoju, bo ukradła klucze! Wiedziała o kapeluszu…!

— No dobrze (ну, хорошо), ale wielkie miłoście (но великая любовь) …?!

Nie wytrzymałam (я не выдержала), rzuciłam się to telefonu (бросилась к телефону) i wykręciłam numer Anity (и набрала номер Аниты). Pan Muldgaard nie domagał się (пан Мульгор не требовал) zachowania tajemnicy (соблюдения тайны).

— Słuchaj (слушай), co się dzieje (что происходит)?! — spytałam ze zgrozą (спросила я с негодованием). — Okazuje się (оказывается), że to jednak ty (что это все-таки ты)! Czyś upadła na głowę (ты, что упала на голову = головой ударилась)?!

— A, to już wiecie (а, так вы уже знаете)..? — spytała Anita (спросила Анита) głosem nieco zdenerwowanym (слегка взволнованным голосом). — Do końca miałam nadzieję (я до самого конца надеялась), że Alicja sobie nie przypomni (что Алиция не вспомнит) … Pilnują mnie tu (меня тут караулят) i nawet nie mogę uciec (и я даже не могу убежать). Diabli wzięli wszystko (черти /бы/ все побрали) …

— No dobrze, ale wielkie miłoście…?!

Nie wytrzymałam, rzuciłam się to telefonu i wykręciłam numer Anity. Pan Muldgaard nie domagał się zachowania tajemnicy.

— Słuchaj, co się dzieje?! — spytałam ze zgrozą. — Okazuje się, że to jednak ty! Czyś upadła na głowę?!

— A, to już wiecie..? — spytała Anita głosem nieco zdenerwowanym. — Do końca miałam nadzieję, że Alicja sobie nie przypomni… Pilnują mnie tu i nawet nie mogę uciec. Diabli wzięli wszystko…

— O rany boskie (О, Господи), ale dlaczego (но почему)?! Co ci do łba strzeliło (что тебе в башку стрельнуло = стукнуло)?!

— Bo dla mnie była tylko jedna rzecz na świecie coś warta (потому что для меня только одна вещь на свете что-то стоила = значила) — powiedziała Anita zimno i zdecydowanie (сказала Анита холодно и решительно). — Wszystkiego warta (она стоила всего)! Co mnie obchodzą jacyś ludzie (какое мне дело до каких-то людей), ciebie też mogłabym zabić (тебя я тоже могла убить), gdyby się to na coś przydało (если бы это пригодилось). Nawet powinnam była (даже должна была), ty jedna wiesz (ты одна знаешь) … mówiłam ci kiedyś (я говорила тебе когда-то) … Co tam (что там), niech to wszystko szlag trafi (пусть все это идет ко всем чертям) …

— O rany boskie, ale dlaczego?! Co ci do łba strzeliło?!

— Bo dla mnie była tylko jedna rzecz na świecie coś warta — powiedziała Anita zimno i zdecydowanie. — Wszystkiego warta! Co mnie obchodzą jacyś ludzie, ciebie też mogłabym zabić, gdyby się to na coś przydało. Nawet powinnam była, ty jedna wiesz… mówiłam ci kiedyś… Co tam, niech to wszystko szlag trafi…