Читаем Сочинения русского периода. Стихи. Переводы. Переписка. Том 2 полностью

11. Л. Чижиков, «Адам Мицкевич (библиографический указатель рус. и нем. литер.)»,  Известия Отделения Русского Языка и Словесности Императорской Академии Наук, т. XX 1915 кн. 2 стр. 125–151.

12. Н. Яковлев, «Из разысканий о лит. источниках в творчестве Пушкина» в изд. Пушкин в мировой литературе. Гос. Изд. 1926 стр. 118–122, 366–7 (приведено неск. переводов из Крымских сонетов).

Собрания сочинений Мицкевича в изданиях:

Adam Mickiewicz. Dzieła wszystkie. Wydali T. Pini i M. Reiter. T. 1-12. Lwów 1911-1913.

Adam Mickiewicz. Dzieła. Pod redakcją Manfreda Kridla. Przedmowa T. Boy-Żeleński. T. 1-20. Rola. Biblioteka Arcydzieł Literatury. Warszawa 1929.

Adam Mickiewicz. Poezje. Т. 2. Układ i wstęp J. Kallenbacha, objaśnienia J. Bystrzyckiego. Wydanie III. Kraków 1928. Biblioteka Narodowa I. 66.

Adam  Mickiewicz. Dzieła wszystkie. Opracował Komitet Redakcyjny. T. XIII. Listy. Warszawa 1936.

1)  Aër . Mickiewicz w Odessie”, Ateneum, III (1884); Mickiewicz w Odessie i twórczość jego z tego czasu (Warszawa, 1898).

2)  Sz. Askenazy. Łukasiński. Wyd. II (Warszawa: Wł. Lazarski, 1929).

3)  Henryk Biegeleisen, «Sonety A. Mickiewicza», Życie, 1887, nr 6-12.

4)  Rafał Blüth, «Mickiewicz i Rylejew pod pomnikiem Piotra Wielkiego»,   Rocznik Koła Polonistów Słuchaczów  Uniwersytetu Warszawskiego wydany z okazji dziesięciolecia istnienia Koła (Warszawa) 1927, str. 43-59.

5) Kazimierz Brodziński, «Wiadomości literackie», Gazeta Korrespondenta Warszawskiego i Zagranicznego, 1827, nr 71-72.

6)  Adam Mickiewicz. Dzieła. Т. 2. Sonety, Sonety krymskie. Farys, wiersze drobne z 1824-1855. Objaśnienia Wilhelm Bruchnalski (Lwów: Тowarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza, 1902).

7)  A. Brückner. Historia literatury rosyjskiej. T. 1 (Warszawa, 1922)

8)  Piotr Chmielowski. Adam Mickiewicz. Zarys bibliograficzno-literacki. T. 1-2 (Warszawa, 1886).

9)  Edmund Chojecki. Wspomnienia z podróży po Krymie (Warszawa, 1845).

10)  Ciepliński , «Uwagi z powodu umieszczonego w ostatnim numerze „Dziennika Warszawskiego” artykułu o „Sonetach” Mickiewicza», Gazeta Polska, 1827, nr 262 (23.09).

11)  Maria Czapska, «Jeszcze o Odessie i towarzyszach podróży krymskiej Mickiewicza», Przegląd Współczesny, 1935, nr 154.

12)  F S Dmochowski, «Uwagi nad „Sonetami” Pana Mickiewicza», Biblioteka Polska, 1826, t. III, str. 270-284.

13)  Zdzisław Doberski, «Lampa Akermanu», Przegląd Humanistyczny, 1923, str. 66-71.

14)  Adam Dobrowolski, «Sonety Krymskie», Scena i Sztuka, 1909, nr 25.

15)  Marian Dubiecki, «Adam Mickiewicz u ujść Dniestru (w r. 1825)», Kłosy, 1886, nr 1121, str. 406-407.

16)  Marian Dubiecki, «Geneza „Stepów akermańskich” », w: Marian Dubiecki. Obrazy i studia historyczne. Seria 2 (Warszawa: Gebethner i Wolff. 1899).

17)  E K, «Próba objaśnienia sonetów krymskich», Przegląd Pedagogiczny, 1898, nr 20-22 (i nadbitka).

18)  Dymitr Fiłosofow, «Mickiewicz w Odessie i na Krymie. Na marginesie dzieła prof. Kleinera o Mickiewiczu», Przegląd Współczesny, nr 142 (luty 1934);  Manfred Kridl, «Niepowołany mentor», Wiadomości Literackie, 1934, nr 11; Julian Krzyżanowski, «Na manowcach „Drogi do Rosji”. Fiłosofow versus Kleiner», Ruch Literacki, 1934, nr 3. Uzupełnienie tegoż autora: «Jeszcze o „Drodze do Rosji”», Ruch Literacki, 1934, nr 5; Maria Dąbrowska, «O dobre obyczaje polemiczne», Wiadomości Literackie, 1934, nr 13 (рostscriptum Wacława Lednickiego).

19)  Adam Mickiewicz, «Sonety Krymskie», Sonet polski. Wybór tekstów. Wstępem i objaśnieniami zaopatrzył Władysław Folkierski. Kraków 1925 . Biblioteka Narodowa I. 82, str. 51-81.

20)  Stanisław Furmanik, «Ze studiów nad „Sonetami” Mickiewicza», Rocznik Koła Polonistów Słuchaczów Uniwersytetu Warszawskiego (Warszawa) 1927.

Перейти на страницу:

Все книги серии Серебряный век. Паралипоменон

Похожие книги

Сияние снегов
Сияние снегов

Борис Чичибабин – поэт сложной и богатой стиховой культуры, вобравшей лучшие традиции русской поэзии, в произведениях органично переплелись философская, гражданская, любовная и пейзажная лирика. Его творчество, отразившее трагический путь общества, несет отпечаток внутренней свободы и нравственного поиска. Современники называли его «поэтом оголенного нравственного чувства, неистового стихийного напора, бунтарем и печальником, правдоискателем и потрясателем основ» (М. Богославский), поэтом «оркестрового звучания» (М. Копелиович), «неистовым праведником-воином» (Евг. Евтушенко). В сборник «Сияние снегов» вошла книга «Колокол», за которую Б. Чичибабин был удостоен Государственной премии СССР (1990). Также представлены подборки стихотворений разных лет из других изданий, составленные вдовой поэта Л. С. Карась-Чичибабиной.

Борис Алексеевич Чичибабин

Поэзия