Metiisto, kiu faras tablojn, benkojn el ligno.
Likeno
(Bot.). Vegetaĵo kriptogama, kreskanta sur ŝtonegoj, arboj, muroj
Likvidi.
Reguligi la kontojn, ĉesigante komercan aferon.
Likvoro.
Trinkaĵo el alkoholo, aromaj vegetaĵoj kaj sukero:
Lilio
(Bot,). Multjara bulba herbo el la familio de l' liliacoj
Liliacoj
(Bot.). Familio de unukotiledonaj vegetaĵoj:
Limo.
Linio, apartiganta du najbarajn teritoriojn, landojn:
Limigi.
Fari limon de io:
Senlima.
Ne posedanta limon, tre granda.
Templimo.
Tempo, momento, antaŭ kiu io devas esti farita:
Komparu;
Ekstremo, fino.
Limako
(Zool.). Molusko kun malgranda konko, kaŝita en ĝia haŭto
Limfo.
Flaveta aŭ senkolora fluidaĵo, konsistanta el la fluida substanco de la sango kaj el leŭkocitoj, cirkulanta en la histoj.
Limonado.
Trinkaĵo el akvo, citrono kaj sukero.
Lino
(Bot.). Unujara herba vegetaĵo el la familio de l' linacoj, el kies fadenoj oni faras teksaĵojn kaj el kies semoj oni ekstraktas oleon
Linacoj
(Bot.). Familio de dukotiledonaj multepetalaj vegetaĵoj:
Lingvo
.Tutaĵo de la vortoj kaj esprimoj, uzataj de unu nacio por kompreniĝo:
Lingva.
De lingvo, koncernanta lingvon.
Lingvisto
Specialisto en la lingvoscienco.
Multlingvulo.
Homo, konanta multajn lingvojn; poligloto.
Lingvistiko.
Lingvoscienco.
Linio.
-
1.
(Geom.). Postesigno de punk- to sin movanta en la spaco; limo de supraĵo:
2.
Vico de vortoj, skribitaj aŭ presitaj en sama direkto:
Linii.
Fari liniojn, desegni liniojn sur io:
Interlinio.
Interspaco inter du najbaraj linioj. Komparu:
Streko.
Linko
(Zool.). Raba besto el la familio de l' katoj
Lipo.
Movebla rando de la buŝo:
Lipharoj.
Haroj sur la supra lipo de plenaĝaj viroj.
Liro.
-
1.
Antikva kelkkorda instrumento.
2.
Emblemo de la poezio:
— ĉesi skribi versojn.
Liriko.
Poezio, kantanta
sentojn, pentranta la eksteran mondon laŭ la personaj impresoj kaj sentoj de la poeto:
Lirika.
Koncernanta la lirikon, apartenanta al la liriko:
Listo.
Nomaro, en kiu la nomoj estas skribitaj unu sub alia: nomaro:
Komparu:
Registro, tabelo.
Lito.
Meblo por kuŝi aŭ dorrni:
Litaĵo.
Tio, kion oni metas sur la lito.
Litokovrilo
Tio, per kio oni kovras liton, per kio sin kovras persono, kuŝanta en lito.
Litotuko.
Granda tuko, per kiu oni kovras la matracon.
Litanio. 1.
Preĝo, konsistanta el longa serio de mallongaj alvokoj al Dio, Dipatrino, al la sanktuloj.
2.
Longa kaj teda nomado:
Litargiro
(Ĥem.). Plumboksido, flava pulvoro, uzata en la fabrikado de l' vitro.
Litero.
Ĉiu el la signoj, kiujn oni uzas en la skribado kaj presado, por esprimi la sonojn de la lingvo:
Literaturo.
-
1.
Skribitaj verkoj, kiel pen- traĵo de la spirita vivo kaj kulturo de la nacio:
-
2.
Tutaĵo de la verkoj pri iu temo:
Litio
(Ĥem.). Li. Ĥemia elemento, la plej malpeza el la metaloj.
Litografi.
Skribi, fari desegnaĵojn sur ŝtona plato kaj reprodukti ilin sur papero per la presado.
Litografisto.
Homo, kies profesio estas litografi.
Litologio.
Scienco pri la ŝtonoj kaj ŝtonegoj.
Litro.
Kuba decilitro, unuo de la mezuro de l' fluidaĵoj kaj sekaj substancoj.
Liturgio.
Ordo de la religiaj ceremonioj kaj preĝoj, difinita de la eklezio.
Liuto.
Korda instrumento kun longa kolo kaj duongloba korpo.
Liveri.
Doni, porti en ies posedon, por ies uzo:
Liveranto.
Homo, kiu liveras komercaĵojn laŭ interkonsentitaj kondiĉoj.
Livreo.
Speciala vesto de la servistoj de l' riĉuloj, en restoracioj. Komparu:
Kostumo, uniformo.
Lodo.