Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

Maksimuma.

De plej alta grado, kiun oni povas atingi:

maksimuma kosto.

Maksimume.

Ne pli multe ol:

La koncerto daŭris maksimume 2 horojn.

Makulo.

Alikolora aŭ malpurigita sur io: makulo sur la haŭto, makulo sur papera folio.

Makuli.

Kovri per makuloj: makuli veston.

Makulaturo.

Presaĵo, skribaĵo, makulita, difektita, taŭga nur kiel pakpapero.

Makzelo

(Anat.). Osto, kiu portas la dentojn:

supra kaj malsupra makzelo.

Mal-.

Prefikso por derivi vortojn kun kontraŭa senco:

longa, mallonga; amo, malamo; helpi, malhelpi.

Mala.

De kontraŭa senco.

Male.

En kontraŭa senco, kontraŭe.

Malakito.

Verda ŝtono, el kiu oni faras vazojn, skatolojn k. t. p. Malakita. El malakito:

malakita inkujo.

Malario

(Med.). Malsano, karakterizata de atakoj de febro kaj febrotremo.

Maleolo

(Anat.). Ekstera kaj interna tubero ĉe la malsupra ekstremo de la kruro.

Malgraŭ.

Prepozicio kun la senco: ne turnante atenton al io, ne atentante ion:

fari ion malgraŭ malpermeso.

Komparu:

Spite.

Malica.

Ĝojanta pri malfeliĉo, malsukceso de aliaj.

Malice.

En malica maniero, kun malico.

Maliceco.

Eco de tiu, kiu estas malica.

Malto,

Ekĝermantaj kaj sekigitaj grajnoj de l' hordeo, sekalo kaj de aliaj graminacoj, uzataj en la fabrikado de l' biero kaj alkoholo.

Malvo

(Bot.). Herba vegetaĵo el la sam- noma familio, kun grandaj, belaj floroj

(Malva).

Malvacoj

(Bot.). Familio de dukotiledonaj multepetalaj vegetaĵoj:

malvo, kotonarbo.

Mamo

(Anat). Parto de la brusto, enhavanta la laktajn glandojn:

mamo de palrino, mamo de bovino.

Mameto.

Malgranda tubero sur la supro de la mamo.

Mamnutri.

Nutri per sia mamo

Mambesto.

Besto, apartenanta al la klaso, kies idoj estas nutrataj per la lakto de siaj patrinoj:

homo, kato, baleno.

Mamuto

(Zool.). Eŭropa grandega elefanto de la diluvia epoko

(Elephas primigenius).

Mano

(Anat.). Parto de la ekstrema supera membro, konsistanta el la kvin fingroj kun iliaj radikoj.

Manlaboro.

Laboro, plenumata per la manoj.

Manplato.

Interna supraĵo de la mano.

Manpremo.

Premo per la mano, kiel signo de la saluto aŭ adiaŭo:

kora manpremo.

manumo.

Parto de la maniko ĉe la mano.

Cirkaŭmano.

Braceleto.

Plenmano.

Tiom, kiom povis enteni fermita mano:

plenmano da faruno.

Mandareno.

Alta ĥina oficisto.

Mandato.

-

1.

Dokumento, per kiu iu rajtigas alian personon agi en sia nomo. -

2.

Dokumento, ordonanta pagi iun sumon da mono, al montrita persono:

sendi monon per poŝta mandato.

Komparu:

Asigno, ĉeko.

Mandolino.

Instrumento kun 4-6 kordoj, pinĉataj per la fingroj, kun duongloba korpo kaj mallonga kolo.

Maneĝo.

Konstruaĵo kun tera planko, kie oni instruas la rajdĉevalojn kaj lernas rajdi.

Mangano

(Ĥem.). Mn. Ĥemia elemento, metalo grize-blanka, tre malmola kaj romp- ebla.

Manĝi.

Maĉi kaj gluti nutraĵon:

manĝi panon.

Manĝaĵo.

Tio, kion oni manĝas.

Manĝegi.

Multe kaj avide manĝi.

Manĝegulo.

Homo, kiu multe kaj avide manĝas.

Manĝoĉambro.

Ĉambro, destinita por la manĝado.

Manĝilaro.

Iloj, vazoj, per kiuj kaj el kiuj oni manĝas:

forkoj, kuleroj, teteroj.

Maten-, tag-, vespermanĝo.

Manĝo, kiu havas lokon matene, dum la tago, vespere:

Ofte la tagmanĝo, t. e. la ĉefa manĝo okazas vespere kaj la vespermanĝo nokte.

Manio.

Nenormala, ekstreme forta inklino al io:

La sporto iafofe naskas manion.

Maniero.

-

1.

Vojo, metodo, laŭ kiu io estas farata:

maniero paroli.

-

2.

Konduto, gestoj en la rilatoj kun aliaj:

elegantaj manieroj.

Manifesto.

Solena komunikaĵo de regnestro, de ĉefo de politika partio:

manifesto pri amnestio.

Maniko.

Parto de la vesto, kovranta la brakon.

Manipuli.

Procedi per la manoj, farante ion, uzante instrumenton.

Manki.

Ne esti, esli en nesufiĉa kvanto malgraŭ la bezono.

Manko.

Foresto, nesu« fiĉa kvanto de io necesa:

manko de pano, manko de laboro.

Manometro.

Aparato, por mezuri kaj montri la premon de vaporo aŭ gaso.

Manovro.

Militista ekzerco, ŝajniganta batalon, militon.

Mansardo.

Subtegmenta ĉambro, loĝejo.

Mantelo.

Vasta vesto, ordinare sen manikoj, kiun oni portas sur la aliaj vestoj. Komparu:

Bluzo, burnuso, kitelo.

Mantilo.

Punta kovraĵo de la kapo kaj ŝultroj, kiun portas la hispanaj virinoj.

Manufakturo.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука