Vortaro de Esperanto 1910

La antikvaj Egiptanoj kredis je la metempsikozo.

Meteoro.

Nelongedaŭra fenomeno en la atmosfero:

neĝo, hajlo, ĉielarko.

Meteorologio.

Scienco pri la atmosferaj fenomenoj kaj pri la vetero.

Metio.

Manlabora profesio.

Metiisto.

Manlabora profesiisto:

tajloro, ĉarpentisto.

Komparu:

Okupo, ofico, specialo.

Metodo.

Maniero atingi la celon laŭ difinita plano:

scienca metodo, metodo de edukado.

Metro.

Internacia mezuro de la longeco, egala al la 10,000,000-ono de la kvarono de l' tera meridiano.

Metriko.

Scienco pri la ritmo kaj elementoj de l' versoj.

Metronomo.

Instrumento, mezuranta la rapidecon de la plenumado de muzikaj verkoj.

Metropolo.

Lando, urbo, rilate al siaj kolonioj: La Anglujo estis iam la metropolo de Unuigitaj Ŝtatoj.

Mevo

(Zool.). Birdo el la vico de l' ĴJ&ĝantaj; ĝi vivas ĉe la bordoj de l' maroj kaj riveroj

(Larus).

Mezo.

Loko, momento, egaldistanca de du ekstremoj, de du limoj:

mezo de ĉambro, mezo de tago.

Meza

-

1.

Kiu estas en la mezo:

meza strato.

- 2.

Ne supera, ne malsupera:

meza kvatito.

Meze.

-

1.

Ne supere:

meze bona.

-

2. Meze de.

En la mezo de:

meze de la ĉambro.

Mezaj jarcentoj.

Epoko inter la falo de la Okcidenta Roma Regno kaj la malkovro de Ameriko.

Meznombro.

Nombro, montranta la plej oftan kvanton de okazoj:

La meznombro de la vizitantoj de l' ekspozicio ne superis 1000 personojn.

Tagmezo.

La horo 12 de la tago.

Noktomezo.

La horo

12

de la nokto. Komparu:

Centro.

Mezalianco.

Edziĝo kun persono de malpli alta klaso.

Mezuri.

Determini la grandecon de io, ĝin komparante kun objekto de difinita grandeco:

mezuri drapon, mezuri kampon, mezuri tempon.

Mezuro.

Ago de liu, kiu mezuras:

La surtuto estas tro longa, ĉar la mezuro estis malzorge farita.

Mezurilo.

Objekto, per kiu oni mezuras:

metro, funto, litro.

Termezuristo.

Homo, kies profesio estas mezuri la teron (kampojn, vojojn, k. t. p.).

Mi.

Pronomo de la unua persono de l' ununombro.

Miasmo.

Malsanigaj vaporaĵoj; malsanigaj substancoj, bakterioj en la aero.

Miaŭi.

Eligi sonon kiel la kato: La kato miaŭas, la hundo bojas.

Mielo.

Dolĉa suko, kiun la abeloj suĉas el la floroj.

Mielkuko.

Kuko, farita el faruno kaj mielo.

Mieno.

Esprimo de la vizaĝo: gaja mieno, kolera mieno.

Migdalo

(Bot.). Frukto de l' migdalarbo.

Migdalarbo.

Arbo el la familio de l' amigdalacoj; ĝiaj fruktoj enhavas grasan oleon, uzatan en la medicino kaj ili mem estas uzataj en sukeraĵoj

(Amygdalus communis).

Migri.

Iri de unu loko al alia malproksima, ne havi konstantan loĝlokon:

migrantaj birdoj, migrantaj popoloj.

Enmigranto.

Homo, kiu transloĝiĝas en fremdan landon.

Elmigranto.

Homo, forlasanta sian patrujon por transloĝiĝi en fremdan landon. Komparu:

Vagi.

Mikrobo.

Bakterio, kaŭzanta malsanon.

Mikrofono.

Elektra aparato, plilaŭtiganta malfortajn sonojn.

Mikrometro.

Instrumento por mezuri tre malgrandajn objektojn.

Mikroskopo.

Optika instrumento, pligrandiganta observatan objekton, tro malgrandan por esti vidata per nearmita okulo.

Mikroskopa. - 1.

Farata per la mikroskopo:

mikroskopa esploro. -

2.

Tre malgranda, videbla nur per la mikroskopo:

mikroskopa estaĵo.

Miksi.

-

1.

Intermeti kelke da objektoj aŭ iliajn erojn:

miksi kartojn, miksi akvon kun vino.

-

2.

Preni, kompreni, rekoni unu objekton anstataŭ alia:

Oni iafoje miksas la vortojn: «flegi » kaj « varti », kvankam ilia senco estas tute malsama. La fratoj Petro kaj Johano eŝtas tiel similaj, ke oni ofte miksas ilin.

Miksado.

Agoj de tiu, kiu miksas.

Miksaĵo.

Io konsistanta el miksitaj objektoj:

miksaĵo de akvo kaj vinagro.

Almiksi.

Aligi per mikso:

almiksi kreton al sukero.

Mil.

1000; dekfoje cent:

mil soldatoj.

Jarmilo, miljaro.

Milo da jaroj.

Milda.

Neekscitanta la sentojn, agrabla:

milda vetero.

Mildigi.

Fari ion milda:

mildigi akran guston de medikamento.

Komparu:

Kvieta, trankvila, serena.

Milio