(Bot.). Malalta arbeto el la familio de l' vakciniacoj kun nigraj bongustaj beroj
Misalo.
Meslibro.
Misio.
-
1.
Komisio, por disvastigi la kristanismon kaj civilizacion inter sovaĝuloj. -
2.
Grava komisio.
Mistero.
Fakto, dogmo, kiu ne povas esti esplorita, komprenita de la homa intelekto:
Mistera.
Entenanta misteron.
Mistifiki.
Trouzi ies kredemon, por lin moki.
Mistifiko.
Ago de tiu, kiu mistifikas.
Mistiko.
Religia medito, kondukanta ĝis la ekstazo kaj havanta kiel celon ekkoni la misterojn de Dio kaj de la postmorta vivo.
Mistika.
Kiu koncernas la mistikon, bazita sur la mistiko.
Mito.
Fabela rakonto pri antikvaj dioj de idolanoj.
Mitologio.
Scienco pri la mitoj.
Mitro.
Kovraĵo de la kapo de l' episkopoj por solenaj okazoj.
Mitulo
(Zool.). Speco de manĝebla molusko
Mizero.
Stato inda de kompato per ekstrema malriĉeco aŭ malfeliĉo.
Mizera.
Kiu estas en mizero.
Mizere.
En mizera maniero.
Mizerulo.
Homo mizera.
Mnemoniko.
Arto helpi la memoron kaj ĝin perfektigi.
Mobilizi.
Fari militistaron batalpreta.
Mobilizo.
Agode tiu, kiu mobilizas.
Modo.
-
1.
Nedaŭra moro pri la societaj rilatoj, pri la maniero sin vesti: ĉapelo laŭ la tasta modo. La modo postulas, ke oni ne venu al balo pli frue, ol ĉiuj jam estas tie. -
2.
(Gram.). Maniero, en kiu la verbo esprimas agon aŭ staton: indikativo, kondiĉa modo, u-modo.
Modelo.
-
1.
Objekto, kiun oni reproduktas per imitado:
2.
Io perfekta:
Modela.
Imitinda, perfekta:
Modeli.
Fari modelon el argilo, gipso k. t. p. Komparu;
Ekzemplo.
Modera.
Ne tro granda, ne tro postulema, ne ekstrema:
Modere.
En modera maniero.
Modereco.
Eco de tio, kio estas modera.
Moderigi.
Fari ion modera:
Moderna.
Nuntempa, de nia epoko:
Modesta.
Havanta malaltan opinion pri siaj scioj, virtoj, meritoj, k. t. p.:
Modesteco.
Eco de tiu, kiu estas modesta.
Malmodesta.
Havanta tro altan opinion pri si mem.
Malmodesteco.
Eco de tiu, kiu estas malmodesta. Komparu;
Humila.
Modifi.
Aliigi ion, ne ŝanĝante ĝian esencon:
Moduli.
Laŭtigi kaj mallaŭtigi la voĉon, nuanci.
Moki.
Ridindigi per malŝata ŝerco:
Moko.
Vortoj de tiu, kiu mokas.
Mokaĵo.
Mokanta ŝerco.
Mokulo.
Homo, kiu havas la inklinon moki.
Mokema.
Havanta la inklinon moki.
Mola.
Facile cedanta al premo:
Moleco.
Eco de tio, kio estas mola.
Molaĵo.
Mola objekto, mola parto de objekto:
Moligi.
Fari ion mola.
Moliĝi.
Fariĝi mola.
Malmola.
Malfacile cedanta al premo aŭ tute ne cedanta al premo.
Fari ion malmola.
Malmoliĝi.
Fariĝi malmola.
Molekulo.
Plej malgranda ero de ĥemia korpo, povanta ekzisti kaj havanta la ecojn de la tuto. Komparu;
Atomo.
Molibdeno
(Ĥem.). Mo. Ĥemia elemento, brila blanka metalo, facile rompebla.
Molusko
(Zool). Molkorpa besto; tipo de bestoj, pli simplaj ol la artropodoj:
Momento.
Tre mallonga tempo: Atendu unu momenton!
Mono.
Stampita metalo aŭ papero, kiel pagrimedo.
Mona.
Kiu koncernas la monon:
Monero.
Aparta mona peco:
Monujo.
Sako, saketo por mono.
Monado.
Laŭ Leibniz, sensubstanca estaĵo, el kiuj konsistas la universo.
Monaĥo.
Homo, apartenanta al religia societo, ĵurpromesinta seksan purecon kaj pian servon al Dio:
Monaĥejo.
Domo de monaĥoj.
Monaĥino.
Virino, apartenanta al religia societo, ĵurpromesinta seksan purecon kaj pian servon al Dio.
Monaĥinejo.
Domo de monaĥinoj.
Monarĥo.
Sedenpenda regnestro:
Monarĥisto.
Partiano de nelimigita povo de regnestro.
Monato.
Dekduono de la jaro:
Mondo.
-
1.
Tutaĵo de tio, kio ekzistas, universo. -
2.
La tero, kiel loĝloko de l' homoj.
Monedo
(Zool.). Malgranda birdo el la familio de l' korvoj
Monitoro.
Malalta batalŝipo, forte ŝirmita per kirasoj.
Monogramo.