Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

(Bot.). Malalta arbeto el la familio de l' vakciniacoj kun nigraj bongustaj beroj

(Vaccinium myrtitlus).

Misalo.

Meslibro.

Misio.

-

1.

Komisio, por disvastigi la kristanismon kaj civilizacion inter sovaĝuloj. -

2.

Grava komisio.

Mistero.

Fakto, dogmo, kiu ne povas esti esplorita, komprenita de la homa intelekto:

la misteroj de la naturo.

Mistera.

Entenanta misteron.

Mistifiki.

Trouzi ies kredemon, por lin moki.

Mistifiko.

Ago de tiu, kiu mistifikas.

Mistiko.

Religia medito, kondukanta ĝis la ekstazo kaj havanta kiel celon ekkoni la misterojn de Dio kaj de la postmorta vivo.

Mistika.

Kiu koncernas la mistikon, bazita sur la mistiko.

Mito.

Fabela rakonto pri antikvaj dioj de idolanoj.

Mitologio.

Scienco pri la mitoj.

Mitro.

Kovraĵo de la kapo de l' episkopoj por solenaj okazoj.

Mitulo

(Zool.). Speco de manĝebla molusko

(Mytitus edulis).

Mizero.

Stato inda de kompato per ekstrema malriĉeco aŭ malfeliĉo.

Mizera.

Kiu estas en mizero.

Mizere.

En mizera maniero.

Mizerulo.

Homo mizera.

Mnemoniko.

Arto helpi la memoron kaj ĝin perfektigi.

Mobilizi.

Fari militistaron batalpreta.

Mobilizo.

Agode tiu, kiu mobilizas.

Modo.

-

1.

Nedaŭra moro pri la societaj rilatoj, pri la maniero sin vesti: ĉapelo laŭ la tasta modo. La modo postulas, ke oni ne venu al balo pli frue, ol ĉiuj jam estas tie. -

2.

(Gram.). Maniero, en kiu la verbo esprimas agon aŭ staton: indikativo, kondiĉa modo, u-modo.

Modelo.

-

1.

Objekto, kiun oni reproduktas per imitado:

modeto de brodaĵo, modelo de maŝino, modeto de pentristo. -

2.

Io perfekta:

modelo de honesteco.

Modela.

Imitinda, perfekta:

modela konduto.

Modeli.

Fari modelon el argilo, gipso k. t. p. Komparu;

Ekzemplo.

Modera.

Ne tro granda, ne tro postulema, ne ekstrema:

modera manĝado, modera prezo, modera politika partio.

Modere.

En modera maniero.

Modereco.

Eco de tio, kio estas modera.

Moderigi.

Fari ion modera:

moderigi ies fervoron.

Moderna.

Nuntempa, de nia epoko:

moderna poezio.

Modesta.

Havanta malaltan opinion pri siaj scioj, virtoj, meritoj, k. t. p.:

Vere granda homo estas ĉiam modesta.

Modesteco.

Eco de tiu, kiu estas modesta.

Malmodesta.

Havanta tro altan opinion pri si mem.

Malmodesteco.

Eco de tiu, kiu estas malmodesta. Komparu;

Humila.

Modifi.

Aliigi ion, ne ŝanĝante ĝian esencon:

modifi projekton.

Moduli.

Laŭtigi kaj mallaŭtigi la voĉon, nuanci.

Moki.

Ridindigi per malŝata ŝerco:

moki eĉ la plej sanktajn aferojn.

Moko.

Vortoj de tiu, kiu mokas.

Mokaĵo.

Mokanta ŝerco.

Mokulo.

Homo, kiu havas la inklinon moki.

Mokema.

Havanta la inklinon moki.

Mola.

Facile cedanta al premo:

mola argito, mola koro.

Moleco.

Eco de tio, kio estas mola.

Molaĵo.

Mola objekto, mola parto de objekto:

molaĵo de pano.

Moligi.

Fari ion mola.

Moliĝi.

Fariĝi mola.

Malmola.

Malfacile cedanta al premo aŭ tute ne cedanta al premo.

Malmoligi.

Fari ion malmola.

Malmoliĝi.

Fariĝi malmola.

Molekulo.

Plej malgranda ero de ĥemia korpo, povanta ekzisti kaj havanta la ecojn de la tuto. Komparu;

Atomo.

Molibdeno

(Ĥem.). Mo. Ĥemia elemento, brila blanka metalo, facile rompebla.

Molusko

(Zool). Molkorpa besto; tipo de bestoj, pli simplaj ol la artropodoj:

heliko, limako.

Momento.

Tre mallonga tempo: Atendu unu momenton!

Mono.

Stampita metalo aŭ papero, kiel pagrimedo.

Mona.

Kiu koncernas la monon:

monaj aferoj.

Monero.

Aparta mona peco:

ora monero.

Monujo.

Sako, saketo por mono.

Monado.

Laŭ Leibniz, sensubstanca estaĵo, el kiuj konsistas la universo.

Monaĥo.

Homo, apartenanta al religia societo, ĵurpromesinta seksan purecon kaj pian servon al Dio:

dominikano, franciskano.

Monaĥejo.

Domo de monaĥoj.

Monaĥino.

Virino, apartenanta al religia societo, ĵurpromesinta seksan purecon kaj pian servon al Dio.

Monaĥinejo.

Domo de monaĥinoj.

Monarĥo.

Sedenpenda regnestro:

imperiestro, reĝo, princo.

Monarĥisto.

Partiano de nelimigita povo de regnestro.

Monato.

Dekduono de la jaro:

januaro, aprilo.

Mondo.

-

1.

Tutaĵo de tio, kio ekzistas, universo. -

2.

La tero, kiel loĝloko de l' homoj.

Monedo

(Zool.). Malgranda birdo el la familio de l' korvoj

(Corvus monedula).

Monitoro.

Malalta batalŝipo, forte ŝirmita per kirasoj.

Monogramo.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука