Vortaro de Esperanto 1910

Granda, luksa domo, loĝloko de princo, de riĉulo.

Paladio

(Ĥem.). Pd. Ĥemia elemento, malpeza arĝente blanka metalo, tre malmola, uzata por precizaj fizikaj instrumentoj.

Palankeno.

Ĥina portilo por pasaĝeroj, kun tegmento kaj kurtenoj.

Palato

(Anat.). Supra parto de la interno de la buŝo.

Paleografio.

Arto deĉifri la antikvajn sur- skribojn kaj manuskriplojn.

Paleontologio.

Scienco pri la elfositaj restaĵoj de ŝtonigitaj bestoj kaj vegetaĵoj.

Paletro.

Ligna aŭ porcelana plato kun truo por la granda fingro de la maldekstra mano, sur kiu la pentristoj preparas la farbojn.

Palinuro

(Zool.). Mara dekpieda kankro, same bongusta kiel la omaro.

(Palinurus quadricornis).

Paliso.

Forta, pintita malsupre, ligna peco, kiun oni enigas en la teron.

Palisaro.

Barilo, konsistanta el vico de palisoj.

Palisandro.

Viole nigra ligno, uzata por luksaj mebloj.

Palmo

(Bot.). Familio de unukotiledonaj vegetaĵoj, plejparte grandegaj arboj kun densa krono de kolosaj, ĉiam verdaj folioj

(Palma).

Palpi.

Tuŝi per la mano, por esplori:

palpi la vojon en la mallumo.

Palpe.

En palpanta maniero.

Palpebla.

Kiu povas esti palpita.

Palpilo.

Organo de insektoj kaj aliaj bestoj por palpi.

Palpebro

(Anat.). Movebla kovraĵo de la okulo:

la supra kaj malsupra palpebro.

Palpebrumi.

Rapide fermi kaj malfermi la palpebrojn.

Palto.

Vesto, kiun oni portas sur la aliaj vestoj, kiam oni estas ekstere.

Pamfleto.

Broŝuro akre satira aŭ kalumnia.

Pano.

Nutraĵo bakita el faruno.

Panegira.

Trolaŭde priskribanta personon, agojn aŭ fakton.

Panegiraĵo.

Panegira verko.

Panelo.

Tabulo, per kiuj oni kovras la murojn de ĉambro, anstataŭ per tapeto.

Paniko.

Subita, ofte senbaza timo, ekreganta popolamason.

Paniklo

(Bot.). Koloraj folietoj de l' floro. Komparu;

Petalo.

Panoramo.

-

1.

Granda pentraĵo sur la muroj de rotondo, lumigita de supre, kiun oni rigardas de podio, lokita en la centro.

- 2.

Vasta vidaĵo de alta loko:

la panoramo de Rigi.

Pantalono.

Vira vesto, kovranta la korpon de l' zono ĝis la piedoj.

Panteismo.

Filozpfia sistemo, kiu identigas Dion kaj la universon.

Panteisto.

Adepto de la panteismo.

Pantero

(Zool.). Azia leopardo.

Pantoflo.

Piedvesto, ne atinganta la maleolojn.

Pantomimo.

Senvorta spektaklo per gestoj.

Papo.

Ĉefo de la katolika eklezio.

Papago

(Zool,). Tropika birdo kun mult- koloraj plumoj, scianta imiti la homan voĉon

(Psittacus).

Papavo

(Bot.). Herba vegetaĵo el la familio de l' papavacoj, kun manĝebla semo

(Papaver).

Papavacoj

(Bot,). Familio de dukotile- donaj multepetalaj vegetaĵoj:

papavo.

Papero.

Maldika folio, fabrikata el ĉifonoj kaj diversaj vegetaĵaj substancoj, sur kiu oni skribas, presas, per kiu oni pakas.

Papera.

El papero.

Paperujo.

Portebla ujo por paperoj, dokumentoj:

paperujo de ministro.

Sorba papero.

Papero por sekigi freŝan skribaĵon per sorbo de la superfluo de la inko.

Papilio

(Zool.). Skvamoflugila insekto

(Papilio).

Papiruso.

Folio, fabrikata el samnoma vegetaĵo, sur kiu skribis la antikvaj Egiptanoj.

Papriko

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' solanacoj, uzata kiel spicaĵo

(Capsicum).

Paro.

Du personoj aŭ objektoj, prezentantaj kune unu tuton:

geedza paro; paro da gantoj.

Para.

Konsistanta el paroj, dividebla per du: Ses

estas para nombro, kaj sep ne para.

Parigi.

Fari paron, kunigi en paron:

parigi du kolombojn.

Parabolo. - 1.

(Geom.). Sekcaĵt) de la konuso per ebennĵo paralela al ĝia formanta linio. -

2.

Alegorio, enhavanta pravan veron:

La paraboloj de la Nova Testamento.

Parado.

-

1.

Solena militista revuo. -

2.

Konduto celanta altiri sur sin la atenton de la publiko, montri siajn elegantajn vestojn k. t. p.

Parada.

De parado:

parada marŝo, parada apero en teatro.

Parade.

En parada maniero.

Paradi.

Marŝi en parado, sin montri por parado:

La regimento paradis antaŭ la imperiestro.

Komparu:

Pompo.

Paradigmo.

Gramatika modela tabelo: En la paradigmoj de la konjugacio oni plej ofte uzas la vorton

«

ami

».

Paradizo.

-

1.

Ĝardeno, en kiu vivis Adamo kaj Eva.

- 2.

Loko, kie la justuloj ĝuas eternan feliĉon post la morto.

Paradokso.

Opinio, kiu estas kontraŭa al la ĝenerala opinio kaj tial ŝajnas absurda, kiu tamen povas montriĝi ĝusta post serioza esploro.

Parafo.

Mallongigita subskribo.

Parafino