Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

Oferema.

Kiu volonte oferas.

Monofero.

Mona ofero.

Ofico.

Okupo en publika servado:

ofico en regna banko.

Oficisto.

Homo, kiu havas oficon.

Oficejo.

Loko, kie oni plenumas oficon. Komparu:

Metio, profesio, specialo.

Oficiala.

Publikigita, ordonita de registaro, de rajta povo:

oficiala akto, oficiala gazeto.

Oficiale.

En oficiala maniero.

Oficiro

Militista estro, posedanta rangon almenaŭ de leŭtenanto.

Ofte.

Multe da fojoj unu post alia; kun multfojaj ripetoj:

La komencantaj Esperantistoj ofte uzas la prepozicion « je ».

Ofta.

Ofte okazanta.

Malofte.

Malmulte da fojoj.

Malofta.

Okazanta malofte.

Maloftaĵo.

Afero, objekto malofta.

Ogivo.

Arkaĵo konsistanta el du arkoj, formantaj angulon.

Ok.

8, dufoje kvar.

Okazi

.Vere esti,vere fariĝi,sendepende de nia volo:

La katastrofo okazis antaŭ cent jaroj.

Okazo

-

1.

Tio, kio okazas, okazis. -

2.

Feliĉa okazo, ebliganta fari ion:

Mi ne havis okazon paroli esperante kun fremduloj.

Okaza.

okazas, bazita sur okazo:

okaza eltrovo.

Okcidento.

-

1.

Parto de la horizonto, kie la suno subiras. -

2.

Parto de la terglobo, de lando, direktita al la okcidento.

Okcidenta.

De okcidento, estanta en la okcidento ;

okcidenta vento, okcidenta lando.

Okcidente.

En la okcidento.

Okro

(Ĥem.). Mineralo, konsistanta grandparte el ferhidroksido kaj uzata kiel farbo.

Okshofto.

Mezuro de l' fluidaĵoj (ĉirkaŭ 230 litr.).

Oksido

(Ĥem.). Kombinaĵo de l' oksigeno kun elemento.

Oksigeno

(Ĥem.). Ĥemia elemento; sen- kolora senodora gaso, ne brulanta, nepre necesa por la brulado kaj spirado, en miksaĵo kun la azoto ĝi formas la aeron, en komponaĵo kun la hidrogeno — la akvon (H

2

0).

Oksikoko

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' vakciniacoj kun ruĝaj beroj, uzataj por konfitaĵoj, siropoj

(Oxycoccus palustris).

Oktanto

(Geom.). Okono de cirklo.

Oktavo.

Muzika tono, konsistanta el duobla kvanto da vibroj, kompare kun alia tono, kaj tial perfekte harmonia kun ĝi.

Oktobro.

Deka monato de la jaro.

Okulo.

Organo de la vidsento.

Okula.

De okulo, kiu koncernas la okulon.

Okulisto.

Okulkuracisto.

Okulharoj.

Haroj, kreskantaj ĉe la randoj de la palpebroj.

Okulvitroj.

Optikaj vitroj por ambaŭ okuloj, en kadro, per kiu oni fiksas ilin sur la nazo kaj sur la oreloj.

Okulta

.Koncernanta misteran sciencon, fenomenon, ne klarigeblan per la konataj leĝoj de la naturo:

La magio estas okulta scienco.

Okupi.

Plenigi spacon aŭ tempon: La libroj okupas la tutan skribotablon. La familio okupis du loĝiojn. La raporto okupis tri horojn.

- 2.

Preni, kiel sian posedaĵon: La malamikoj okupis la urbon.

Okupo.

Tio, kio okupas: havi nenian okupon. Komparu:

Metio, ofico, profesio, specialo.

Okzalo

(Bot.). Multjara herbo el la familio de l' poligonacoj, kun acidaj folioj, uzataj por supo

(Rumex acetosa).

Ol.

Partikulo, kuniganta la partojn de la komparo de l' malegaleco: La bovo estas pli alta ol la kapro. La bovino havas aliajn kornojn, ol la bovo.

Oleo.

Grasa fluidaĵo, produktata el diversaj vegetaĵaj substancoj (lino, nuksoj) kaj el organoj de bestoj (baleno, foko).

Olea.

De oleo.

Olei.

Ŝmiri per oleo:

olei maŝinon.

Oleacoj

(Bot.). Familio dedukotiledonaj unupetalaj vegetaĵoj:

frakseno, siringo.

Oleandro

(Bot.). Vegetaĵo kun mallarĝaj folioj kaj grandaj ruĝaj aŭ blankaj floroj, kulturata en ĉambroj kaj oranĝerioj.

(Nerium oleander).

Oligarĥio.

Sistemo de regado, en kiu la povo apartenas al kelke da potencaj familioj.

Olivo

(Bot.). Frukto de l' olivarbo.

Oliv- arbo.

Arbo el la familio de l' oleacoj

(Olea europaea).

Omaro

(Zool.). Granda mara kankro el

la

vico de la dekpiedaj

(Homarus vulgaris).

Ombro.

-

1.

Malhela bildo de lumigita objekto:

ombro de kandelo sur muro

- 2.

Mallumo, malhela lumo en loko, kiun netravidebla objekto ŝirmas de la.lumo:

sidi en ombro de arboj.

-

3.

Spirito de mortinto.

Ombrelo,

Portebla ŝirmilo kontraŭ la suno kaj pluvo, konsistanta ei bastono tenilo kaj ŝtofo, streĉita sur vergoj.

Omnibuso.

Kovrita publika veturilo.

-On.

Sufikso por derivi nombrajn nomojn, kiuj prezentas parton de ia nombro de l' radiko:

duono, triono.

Ondo.

Leviĝo kaj malleviĝo sur la supraĵo de moviĝanta fluidaĵo:

la ondoj de la maro.

Ondi.

Leviĝi kaj malleviĝi kiel ondo.

Ondoforma, ondolinia.

Havanta formon de ondo.

Oni.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука