Vortaro de Esperanto 1910

1.

Parto de la horizonto kie la suno leviĝas. -

2.

Parto de la tera globo, de lando, direktita al la oriento.

Orienta.

De oriento, estanta en la oriento:

orienta klimato, orienta stelo.

Oriente.

En la oriento.

Orienti sin.

-

1.

Klare ekscii, vidi, en kiu loko oni estas:

sin orienti en fremda urbo.

-

2.

Klare kompreni la situacion kaj scii, kion oni devas fari:

La prezidanto de la kunsido devas sin rapide orienti en la diskutata demando.

Origino.

Deveno: origino de la mondo, origino de nacio.

Originalo.

-

1.

Primitiva manuskripto rilate al kopio. -

2.

Teksto rilate al la tra- duko. -

3.

Persono, kies portreton oni faras. -

4.

Persono de stranga konduto' diferencanta de tiu de ordinara homo.

Originala.

De originalo, ne imitita, ne tradukita:

originala verko.

Originale.

En originala maniero.

Originaleco.

Eco de tio, kio estas originala.

Oriolo

(Zool.). Kantanta birdo el la vico de l' paseroj

(Oriolus galbtila).

Orkestro.

Aro de muzikistoj, ludantaj diversajn instrumentojn sub la direkto de unu ĉefo.

Orkidacoj

(Bot.). Familio de unukotile- donaj vegetaĵoj:

orkideo, vanilo.

Orkideo

(Bot.). Multjara herbo el la familio de l' orkidacoj

(Orchis).

Ornami.

Plibeligi per aldonaj objektoj: ornami tablon per floroj, ornami ĉambron per pentrajoj.

Ornamaĵo.

Ornamanta objekto.

Ornato.

Supera vesto de l' pastroj dum la diservo.

Orografio.

Geografio pri la montoj.

Ornitologio.

Parto de la zoologio pri la birdoj.

Ortodoksa.

Severe obeanta la principojn de religio, de tradicio.

Ortodokse.

En ortodoksa maniero.

Ortografio.

Scienco senerare skribi la vortojn de lingvo.

Ortopedio.

Parto de la ĥirurgio pri la kuracado de la kripleco, pri la rektigo de membroj.

-Os.

Finiĝo de la tempo estonta de l' aktivo:

Morgaŭ estos bela vetero.

Oscedi.

Nevole malfermi la buŝon de laciĝo aŭ enuo.

Oscedo.

Ago de tiu, kiu oscedas.

Osmio

(Ĥem.). Os. Ĥemia elemento, metalo, trovata en mineraloj, ordinare kun plateno.

Osto.

Malmola, kalkhava organo de la homa kaj besta organismo:

makzelo, ripo.

Osta.

El osto.

Ostro

(Zool.). Manĝebla molusko el la klaso de l' lamenobrankaj

(Ostrea).

Ostracismo.

Juĝo en la antikva Grekujo, kondamnanta al ekzilo civitanon, danĝeran por la ŝtato.

-Ot.

Finiĝo de la pasiva participo de la estonta tempo.

Ovo.

Korpo, produktata de la.in?Jrm diversaj klasoj de l' bestoj, el kiu io» iĝas ido de la sama speco:

ovo de birdo.

Ovblanko, ovflavo.

Blanka, flava parto de ovo.

Ovforma.

Havanta formon de ovo.

Ovacio.

Brua, entuziasma akcepto, por honori iun.

Ovalo.

Figuro, havanta formon de kun- premita rondo.

Ovala.

Ovalforma.

Ozono

(Ĥem.). Polimero de l' oksigeno, diferencanta de ĝi per karakteriza odoro kaj per pli forta oksidiga kapablo.

Paco.

Rilato inter du personoj aŭ landoj, karakterizata de foresto de malamikaj agoj kaj intencoj:

Se vi deziras pacon, preparu militon.

Paca.

Estanta en stato de paco, senmilita.

Pace.

En paca maniero.

Pacama.

Amanta la pacon.

Pacigi.

Fari iun paca.

Paciĝi.

Fariĝi paca.

Malpaco.

Rilato inter du personoj, karakterizata de malamikaj agoj, interparoloj aŭ intencoj.

Malpaca.

Estanta en stato de malpaco.

Malpacigi.

Fari iun malpaca.

Malpaciĝi.

Fariĝi malpaca.

Malpacema.

Inklina al la malpaco.

Pacienco.

Virto, dank' al kiu oni trankvile portas la malbonon.

Pacienca.

Posedanta la paciencon.

Pacience.

En pacienca maniero.

Paciento.

Persono, kuracata de medicinisto.

Pafi.

Sendi per armilo, por vundi aŭ mortigi:

paji kuglon al leono.

Pafo.

Ago de tiu, kiu pafas.

Mortpafi.

Mortigi per pafo.

Pafisto.

Homo, kies okupo estas pafi.

Pafilo.

Armilo por pafi, precipe pulvoarmilo, portata de ĉasistoj kaj soldatoj.

Pafilego.

Kanono.

Pafarko.

Fleksebla ligna aŭ fera arko por ĵeti sagojn.

Pagi.

Doni la monon, ŝuldatan por aĉetita objekto aŭ prunto:

pagi tri frankojn, pagi la serviston, pagi la loĝejon.

Pago.

Ago de tiu, kiu pagas.

Pagodo.

Templo, kapelo de Budho en Indio, Ĥinujo.

Paĝo.

Unu flanko de papera folio:

«

Fundamenta Krestomatio

»

havas

460

paĝojn.

Paĝio.

Nobela knabo, akompananta princon, por lin servi kaj lerni la militan arton.

Pajlo.

Trunketoj de draŝita greno.

Pajla.

El pajlo.

Paki.

Kunmeti kaj ligi objektojn per ŝnuro; kunmeti objektojn en valizo, kofro.

Pakaĵo.

Pakitaj objektoj.

Pala.

Havanta malmulte da ruĝo:

pala vizaĝo.

Paliĝi.

Fariĝi pala.

P

Palaco.