Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

Mallonga pafarmilo, per kiu oni povas pafi kelke da fojoj, ne reŝarĝante ĝin.

Revuo.

-

1.

Inspekto de armeo. -

2.

Artikolo, notanta la ĉefajn okazojn aŭ verkojn aktualajn:

bibliografia revuo, politika revuo.

-

3.

Gazeto, aperanta periode ĉiusemajne, dusemajne, ĉiumonate.

Rezedo

(Bot.). Vegetaĵo el la samnoma familio, kun bonodoraj floroj

(Reseda odorata).

Rezervi.

Konservi por alia tempo, por alia uzo:

rezervi monon por eksterordinaraj okazoj.

Rezerva armeo.

Militistaro, anstataŭanta en okazo de neceso la efektivan armeon.

Rezervisto.

Soldato de rezerva armeo.

Rezigni.

Forlasi esperon aŭ deziron neefektivigeblan kaj akcepti la staton de la aferoj, kiu ne povas esti ŝangita:

rezigni la kronon.

Rezigno.

Decido, stato de tiu, kiu rezignas.

Rezignacio. Rezigno.

Rezino.

Densa, glua fluida substanco, facile ekbruligebla, defluanta de kelkaj arboj (pino, abio). Rezina. De rezino, el rezino.

Rezoni.

Fari logikajn konkludojn en diskuto.

Rezonado.

Farado de logikaj kon- kludoj en diskuto.

Rezulti.

Esti la logika sekvo:

El la rezonado rezultas, ke...

Rezulto.

Logika sekvo.

Rezultato.

Tio, kio estas kaŭzita de agado; sekvo, frukto de agado:

rezultato de laboro, de esploro.

Ribo

(Bot.). Arbeto el la familio de la saksifragacoj kun bongustaj beroj

(Ribes.)

Ribeli.

Rifuzi obei la estraron, la registaron kaj peni superforte forigi aŭ ŝanĝi ĝin.

Ribelo.

Agoj de tiu, de tiuj, kiuj ribelas.

Ribelanto.

Homo, kiu ribelas.

Ribeligi.

Instigi iun al ribelo.

Ricevi.

Fariĝi posedanto deio, kio estis donita, sendita, k. t. p.:

ricevi monon de patro, ricevi leteron de amiko.

Ricevo.

Ago de tiu, kiu ricevas:

Sciigu al mi la ricevon de mia sendaĵo.

Ricevebla.

Kiu povas esti ricevita. Komparu:

Akcepti, preni.

Ricino

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de la eŭforbiacoj, kies grajnoj enhavas laksigan oleon.

(Ricinus communis).

Riĉa.

-

1.

Posedanta multe da propraĵo:

riĉa bienulo, riĉa bankiero. -

2.

Havanta multe da io:

haroriĉa bruto.

Riĉaĵo.

Granda propraĵo:

La avarulo kolektas riĉajojn sen utilo por iu ajn.

Riĉeco.

Eco, stato de tiu, kiu estas riĉa:

La riĉeco ne estas sinonimo de la feliĉo.

Riĉigi.

Fari iun riĉa.

Riĉiĝi.

Fariĝi riĉa.

Riĉulo.

Homo riĉa.

Malriĉa.

Ne posedanta aŭ posedanta malmulte da propraĵo.

Malriĉeco.

Eco, stato de tiu, kiu estas malriĉa.

Malriĉigi.

Fari iun malriĉa.

Malriĉiĝi.

Fariĝi malriĉa.

Malriĉulo.

Homo malriĉa.

Ridi.

-

1.

Montri subitan gajecon per la esprimo de la vizaĝo kaj per samtempaj rapidaj, mallongaj sonoraj elspiroj:

ridi, kiel petolanta infano.

-

2.

Esprimi sian malŝaton pri iu aŭ pri io per rido kaj mokoj:

ridi naivulon, ridi ies naivecon.

Rido.

Ago de tiu, kiu ridas.

Rideti.

Senbrue, delikate ridi sole per la esprimo de la vizaĝo:

La patrino ridetas, rigardante la dormantan infanon.

Ridinda.

Kiu meritas ridon:

ridinda malsaĝulo, ridinda ĉapelo.

Rifo.

Subakva ŝtonego, kies supro preskaŭ atingas la nivelon de la maro.

Rifuĝi.

Sin kaŝi en iu loko, por esti sendanĝera: rifuĝi de la danĝeroj de la vivo en monaĥejon; rifuĝi en la eksterlandon dum revolucio.

Rifuĝejo.

Loko, kie oni rifuĝas.

Rifuzi.

Ne konsenti:

rifuzi al iu, rifuzi al peto, rifuzi fari.

Rifuzo.

Ago, vortoj de tiu, kiu rifuzas.

Rigardi.

Uzi la vidsenton:

Mi longe rigar- dis la vojon, sed mi vidis neniun, ĉar estis tro mallume.

Rigardo.

Ago de tiu, kiu rigardas.

Ekrigardi.

Turni la okulojn al io, por rigardi:

ekrigardi la veninton.

Trarigardi.

Rigardi de la komenco ĝis la fino:

trarigardi libron.

Komparu:

Vidi.

Rigida.

Nefleksebla, malfacile fleksebla:

rigida de la frosto, rigida nuko. Amelita tolo fariĝas rigida.

Rigide.

En rigida maniero.

Rigideco.

Eco de tio, kio estas rigida.

Rigidiĝi.

Fariĝi rigida.

Rigli.

Fermi per riglilo.

Riglilo.

Fera peco, movebla inter du krampoj, por fermi pordon aŭ fenestron.

Rigora.

Senindulge severa:

rigora estro.

Rigore.

En rigora maniero.

Rigoreco.

Eco de tiu, kiu estas rigora.

Rikolti.

Detranĉi kaj kolekti grenon.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука