Vortaro de Esperanto 1910

Rikolto.

Detranĉo kaj kolekto de greno.

Rikoltilo.

Arkforma tranĉilo kun mallonga ligna tenilo, por detranĉi grenon.

Rilato

-

1.

(Mat.). Nombro, montranta, kiom unu kvanto estas pli granda, ol alia:

La rilato de 6 al 3 estas

2. -

2.

Maniero, en kiu du aŭ pli multe da personoj reciproke kondutas unu al alia, reciproke agas unu kun alia:

amikaj rilatoj, komercaj rilatoj.

Rilati.

Esti en rilato, havi rilaton. Komparu:

Koncerni.

Rimo.

Samsona finiĝo de du versoj (la vokalo de la antaŭlasta silabo kaj la lasta silabo):

sento, vento; voko, loko.

Rimi.

Fari rimojn:

rimi du versojn.

Senrima.

havanta rimojn, verkita sen rimoj:

senrima versaĵo.

Rimarki.

Ekvidi, ekaŭdi, observante:

rimarki eraron.

Rimarko.

-

1.

Ago de tiu, kiu rimarkas:

ĝusta rimarko. -

2.

Tio, kion oni rimarkis:

La redaktoro legis la manuskripton kaj sendis al la aŭtoro siajn rimarkojn.

Rimarkebla.

Kiu povas esti rimarkita.

Rimarkinda.

Kiu meritas esti rimarkita:

rimarkinda lerteco.

Rimedo.

Tio, kio servas atingi celon: La devizo de la Jezuitoj estis: la celo pravigas la rimedojn.

Rimeno.

Longa, mallarĝa leda strio.

Rimena.

De rimeno, el rimeno.

Ringo.

Cirklo el malmola materialo:

ora ringo sur fingro, orelringo, manringo (braceleto).

Ringego.

Granda ringo, ĉirkaŭanta barelon, radon.

Ringforma.

Havanta formon de ringo.

Rinocero

(Zool.). Trihufa dikhaŭta mam- besto kun unu aŭ du kornoj sur la nazo

(Rhinoceros).

Ripo

(Anat.). Arkforma flanka osto de la homa kaj besta korpo.

Ripari.

Rebonigi.

Riparo.

Rebonigo.

Riparebla.

Rebonigebla.

Ripeti.

Ree diri aŭ fari, kion oni mem aŭ alia persono diris aŭ faris:

ripeti demandon, ripeti eraron.

Ripeto.

Ago, vortoj de tiu, kiu ripetas.

Ripozi.

Resti, farante menion, por refreŝigi la fortojn, lacajn de laboro:

ripozi post kurado, ripozi post kantado.

Ripozo.

Stato de tiu, kiu ripozas.

Ripozigi.

Doni ripozon:

ripozigi la cerbon.

Riproĉi.

Mallaŭdi iun, por lin hontigi:

riproĉi iun; riproĉi ion al iu.

Riproĉo.

Vortoj de tiu, kiu riproĉas.

Riproĉinda.

Meritanta riproĉojn:

neriproĉinda konduto.

Riski.

Submeti al danĝero:

riski sian vivon en batalo.

Risko.

Submeto al danĝero.

Riskema.

Kiu facile riskas, kiu havas inklinon al risko:

riskema generalo.

Rismo.

500 folioj: rismo da papero.

Risorto.

Fleksita aŭ kunvolvita metata peco, emanta refleksiĝi aŭ malvolviĝi danlt' al sia elasteco:

risorto de horloĝo, risorto de kanapo, risorto de kaleŝo.

Risorta.

El risortoj:

risorta matraco.

Rito.

Religia ceremoniaro.

Rita.

De rito, konforma al rito.

Ritmo.

Harmonia, perioda sinsekvo de longaj kaj mallongaj, de akcentitaj kaj neak- centitaj silaboj en versoj.

Ritma.

Posedanta ritmon.

Ritme.

En ritma maniero.

Rivero.

Granda akvujo de fluanta akvo:

^A

Vi/o,

Sekvano.

Riverenco.

Kliniĝo, movo de la korpo por saluti:

La veninto riverencis la patrinon.

Rizo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de la graminacoj, kun manĝeblaj grajnoj (Oryza).

Robo.

Vesto longa kaj vasta, ldun portas la advokatoj, profesoroj dum la plenumo de sia funkcio.

Rodo.

Akvujo, natura aŭ artefarita, ŝirmita kontraŭ la ventoj, kie la ŝipoj povas ĵeti ankron.

Rodio

(Ĥem.) Rh. Ĥemia elemento, mal- peza metalo, trovata en platenaj minaĵoj.

Rojalismo.

Politika doktrino de la partianoj de la reĝa povo, de reĝa dinastio.

Rojalisto.

Partiano de la reĝa povo, de reĝa dinastio.

Roko.

Grandega ŝtono super aŭ sub la supraĵo de la tero.

Roka.

El roko.

Rokoko.

Arĥitektura stilo de la xvm

^a

jarcento, karakterizata de kapricaj, ondoJiniaj formoj kaj multenombraj ornamaĵoj, fantaziaj kaj strangaj.

Rolo.

-

1.

Parto de teatra verko, kiun ludas aparta aktoro:

rolo de amanto, rolo de reĝino.

-

2.

Agado, posteno:

ludi gravan rolon enentrepreno.

Romano.

Literatura verko, pentranta la homan vivon kaj havanta ordinare kiel temon amon de du personoj.

Romanco.

Muzika verko kun kortuŝanta temo.

Romantiko.

Literatura doktrino de la fino de l' XVIII

^a

kaj de la komenco de la XIX

^a

jarcento, kies adeptoj liberiĝis de la stilo, de la maniero verki de l' klasikaj aŭtoroj kaj zorgis pli pri la ideoj de siaj verkoj, ol pri perfekta formo.

Romantika.