Vortaro de Esperanto 1910

resaniĝi de skarlatino.

Resanigebla.

Kiu povas esti resanigita.

Malsano.

Stato de organismo, en kiu unu aŭ kelke da organoj funkcias nenormale:

kapdoloro, tifo.

Malsana.

Havanta malsanon:

malsana je febro.

Malsaniĝi.

Fariĝi malsana:

malsaniĝi de malvarmumo.

Remalsaniĝi.

Ree fariĝi malsana je tio, de kio oni ĵus resaniĝis:

remalsaniĝije tifo.

Komparu:

Farto.

Sandalo.

Piedvesto, konsistanta el simpla plando, ligata al la piedo per ŝnuroj.

Sandro

(Zool.). Manĝebla ostfiŝo el la familio de l' perkoj

(Lucioperca sandra).

Sango.

Ruĝa vivsuko, fluanta en la arterioj kaj vejnoj de la vertebruloj.

Sanga.

De sango, el sango:

sanga makulo.

Sangi.

Eligi sangon:

sanganta vundo; sangi el la nazo.

Sangvina.

Vivega, sentema:

sangvina karaktero.

Sangvinulo.

Sangvina homo.

Sankcio.

Konfirmo de regnestro, de aŭtoritato.

Sankcii.

Fari sankcion:

sankcii verdikton.

Sankta.

Perfekte pura en la moroj kaj spirito, inda de la plej alta rekompenco en la postmorta vivo:

sankta homo, sankta vivo.

Sanktigi.

Fari, proklami iun sankta.

Sankteco.

Eco de tio, kio esias sankta.

Sanktejo.

Loko por sanktaj aferoj:

templo.

Sanskrito.

Antikva hinda lingvo, la plej malnova konata lingvo hindo-eŭropa.

Sanskrita.

De sanskrito, skribita en la sanskrito:

sanskrita manuskripto.

Santalo

(Bot.) Arbo el la samnoma familio, kun bonodora ligno

(Santalum album).

Sapo.

Miksaĵo de graso kun alkalio, uzata por lavi tolaĵon, korpon.

Sapi.

Kovri lavatan objekton per la ŝaŭmo de sapo.

Sardino

(Zool.). Malgranda fiŝo el la familio de l' haringoj, konservata en olivoleo

(Clupea pilchardus).

Sarki.

Purigi de malbonaj herboj:

sarki ĝardenon.

Sarkasmo.

Akra moko, mordanta ironio.

Sarkasma.

De sarkasmo, bazita sur sarkasmo:

sarkasma diro.

Sarkasme.

En sarkasma maniero.

Sarkofago.

Luksa, granda ŝtona ĉerko.

Sata.

Kies apetito aŭ deziro estas plene kontentigita:

sata de manĝo, sata de plezuroj.

Satigi.

Fari iun sata:

La viando satigas pli rapide, ol la legomoj.

Nesatigebla.

Kiu ne povas esti satigita:

nesatigebla avideco.

Malsata.

Sentanta la deziron, la bezonon manĝi.

Malsati.

Senti la deziron, la bezonon manĝi.

Malsato.

Stato de tiu, kiu malsatas.

Satano.

Diablo.

Satana.

De satano, havanta ecojn de satano:

satana ruzo.

Satelito. - 1.

(Astr.). Malgranda planedo, rondiranta alian planedon.

- 2.

Nedisiĝa kunulo.

Satiro.

Proza aŭ poezia verko, ridanta la homajn malvirtojn kaj mankojn.

Satira.

Mokanta la homajn malvirtojn kaĵ mankojn.

Satiristo.

Verkisto de satiroj.

Satiruso.

-

1.

Arbara duondio de la greka mitologio.

- 2.

Homo cinika kaj voluptema.

Satrapo.

-

1.

Estro de provinco en la antikva Persujo.

- 2.

Granda sinjoro, fiera kaj despota.

Saturi

(Ĥem.). Densigi ĝis la plej alta grado solvaĵon, pligrandigante la kvanton de la solvita substanco:

saturita acido.

Saŭco.

Fluida spicaĵo de manĝaĵo:

tomata saŭco.

Saŭcujo.

Vazo por saŭco.

Savi.

Liberigi iun de granda danĝero: savi dronanton; savi la vivon al dronanto. La kuracisto savis la malsanulon de la morto.

Savo.

Ago de tiu, kiu savas.

Sceno.

-

1.

Parto de akto, en kiu ludas la samaj personoj:

La unua akto

de «

Hamleto » konsistas el 5 scenoj. -

2.

Eksterordinara, emocia okazo.

- 3.

Akraj, vivegaj riproĉoj:

La edzino faris scenon al la edzo.

Scenejo.

Loko en la teatro, kie la aktoroj ludas.

Sceptro.

Komanda bastono, simbolo de la reĝa povo.

Scii. - 1.

Koni certe kaj precize: La homo scias, ke li mortos, sed li ne kredas je tio.

- 2.

Esti instruita, ekzercita, lerta en io:

scii naĝi.

Scio.

Tio, kion oni scias:

La homa scio ne estas senlima.

Sciigi.

Fari iun scianta pri io, fari ion sciata de iu:

sciigi iun pri novaĵo, sciigi novaĵon al iu.

Sciigo.

Tio, kion oni sciigas:

En nia revuo oni presas la sciigojn de la lasta horo sur la unua paĝo.

Ekscii.

Komenci scii, akiri scion pri io nova, nekonata:

La patrino eksciis pri la morto de l' filo nur post unu monato.

Antaŭsciigi.

Sciigi pri io okazonta.

Scienco.

-

1.

Tutaĵo de scioj, bazitaj sur studoj: