Vortaro de Esperanto 1910

homo de bela staturo.

Stearino

(Ĥem.). Senkolora, senodora substanco, el kiu konsistas grandparte preskaŭ ĉiuj grasoj, uzata por kandeloj.

Stebi.

Kunkudri kelke da teksaĵoj tiamaniere, ke la kudrilo ĉiufoje trapikas ĉiujn.

Stelo.

-

1.

(Astr.). Memlumanta ĉiela korpo, fiksita astro. -

2.

Astro (ekster la suno kaj luno). -

3.

Objekto, similanta stelon:

la verda stelo.

Stelaro.

Grupo de fiksitaj astroj, prezentanta iun figuron kaj havanta specialan nomon:

la Granda Ursino.

Stenografii.

Per specialaj simpligitaj signoj, anstataŭantaj la literojn kaj silabojn, skribi same rapide, kiel oni parolas.

Stenografio.

Arto stenografii.

Stenografi- isto.

Homo, kies specialo estas stenografii.

Stenografo.

Stenografiisto.

Stepo.

Granda surfaco de tero, sur kiu kreskas nur sovaĝaj herbaj vegetaĵoj.

Stereografio

(Geom.). Parto de geo- metrio pri la projekcioj de la solidaj korpoj sur la ebeno.

Stereometrio

(Geom.). Parto de la geometrio pri la solidaj korpoj.

Stereoskopo.

Optika instrumento, en kiu du bildoj ebenaj, surmetitaj unu sur la alia, per duokula vidado ŝajnas solida korpo.

Stereotipo.

Plato kun nemoveblaj presliteroj, kiun oni uzas por presi kelke da eldonoj de la sama verko aŭ tre multenombrajn ekzemplerojn de gazeto.

Stereotipi.

Prepari stereotipon el ordinara kompostaĵo:

stereotipi kompostaĵon.

Sterko.

-

1.

Brutaj ekskrementoj, miksitaj kun la pajlo, sur kiu ili kuŝis, uzataj por fruktodonigi la teron. -

2.

Substanco, uzata por fruktodonigi la teron.

Sterki.

Fruktodonigi per sterko.

Sterledo

(Zool.). Manĝebla fiŝo el la familio de l' sturgoj; ĝi liveras la plej bonan kaviaron

(Acipenser ruthenus).

Sterlingo.

Angla monero, valoranta ĉirkaŭ 25 fr.

Sterni.

Meti tukon tiamanere, ke ĝi kovru kiel eble plej grandan supraĵon:

sterni tukon sur tablo, sur lito.

Stertoro,

Raŭka sono, eligata el la brusto kaŭze de malfacila spirado:

stertoro de agonianto.

Stertori.

Eligi stertoron.

Stilo.

-

1.

Maniero skribi, esprimi siajn pensojn:

simpla stilo, peza stilo.

-

2.

Tutaĵo de la trajtoj de belarto kaj precipe de la arĥitekturo, karakterizanta artiston, epokon. popolon, kiu estas la aŭtoro de ĝiaj verkoj:

la baroka stilo.

Stilistiko.

Scienco pri la literatura stilo.

Stimuli.

Eksciti ies aktivecon, fervoron. Komparu:

Instigi.

Stipo

(Bot.). Herba vegetaĵo el la familio de graminacoj

(Stipa).

Stipendio.

Mona sumo, donata ĉiujare al neriĉa lernanto, por ebligi al li la studadon.

Stoika.

Plene reganta sin mem kaj trankvile suferanta ĉagrenojn, dolorojn kaj malsukceson.

Stoiko.

Homo stoika.

Stoike.

En stoika maniero.

Stolo.

Longa strio, pendanta de ĉirkaŭ la kolo de l' pastroj ĝis la genuoj, plilarĝigita ĉe la ekstremoj.

Stomako

(Anat.). Granda sakforma organo de la digestado.

Strabi.

Direkti unu okulon flanke de la rigardata objekto.

Straba.

Kiu strabas:

straba okulo, straba homo.

Strabulo.

Straba homo.

Stranga.

Diferenca de aliaj samspecaj kaj per tio kaŭzanta miron.

Strangaĵo.

Io stranga.

Strange.

En stranga maniero.

Strangeco.

Eco de tio, kio estas stranga.

Strangulo.

Stranga homo.

Strato.

Vojo en urbo kun vico de domoj ĉe ĉiu flanko.

Strategio.

Arto fari planon de milito kaj konduki la armeon ĝis la renkonto kun la malamiko.

Strategiisto.

Specialisto en la strategio.

Streĉi.

-

1.

Forte tiri elastan korpon kaj teni ĝin en plilongigita stato:

streĉi kordon, streĉi risorton, streĉi horloĝon.

-

2.

En alta grado uzi siajn korpajn aŭ spiritajn fortojn:

streĉi muskolon, streĉi atenton.

Streĉeco.

Stato de tio, kio estas streĉita.

Malstreĉi.

Liberigi tion, kio estis streĉita.

Streko.

Linio, farita per unu movo de plumo, de krajono.

Streki.

Fari strekon.

Substreki.

Fari strekon sub vorto, sub frazo, por turni la atenton de la leganto.

Trastreki.

Fari strekon tra vorto, tra frazo, kiun oni deziras nuligi.

Strio.

Longa mallarĝa peco kun paralelaj randoj:

strio de tero.

Strii.

Fari striojn. Komparu:

Rubando.

Strigo

(Zool.). Nokta raba birdo

(Strix).

Strigli.

Purigi la harojn de l' ĉevaloj kaj de aliaj hejmaj bestoj per speciala instrumento, konsistanta el paralelaj feraj kombilosimilaj klingoj.

Striglilo.

Instrumento por strigli.

Striko.

Interrompo de laboro de laboristoj, oficistoj kaj rifuzo rekomenci ĝin, se oni ne kontentigos iliajn postulojn.

Striki.

Ne labori kaŭze de striko.

Striknino.