Alkaloido de maldolĉa gusto, forta veneno, kaŭzanta tetanajn spasmojn, uzata en la medicino kaj por veneni malutilajn bestojn (ratojn).
Strofo.
Kunigo de kelke da versoj en unu ritman tuton:
Stroncio
(Ĥem.). Sr. Ĥemia elemento, flaveta metalo de la alkalie-fera grupo.
Strukturo.
Maniero, en kiu la partoj de unu tuto estas kunmetitaj:
Struto
(Zool.). Granda birdo el la vico de l' kurantaj
Studi.
-
1.
Science esplori:
-
2.
Sin dediĉi al scienco:
Studo.
Okupo de tiu, kiu studas.
Studanto.
Kiu studas.
Studento.
Lernanto en supera lernejo:
Stufi.
Rosti tiamaniere, ke la viando saturiĝu de la propra vaporo.
Stuki.
Kovri muron per miksaĵo de kalko kaj sablo. Komparu:
Masoni.
Stumpo.
Parto de membro aŭ de alia objekto, restanta sendifekta, post kiam la aliaj partoj estas detruitaj:
Stupo.
Implikitaj kanabaj aŭ linaj fadenoj, uzataj por ŝtopi.
Sturgo
(Zool.). Speco de fiŝo
Sturno
(Zool.). Birdo el la vico de l' paseroj, facile lernanta kanti kaj paroli
Sub.
-
1.
Prepozio per kiu estas esprim- ata:
Loko, kiu estas pli malalte ol alia loko; kiu estas kovrita de alia objekto:
Direkto al loko, kiu estas pli malalte ol alia:
-
2.
Prefikso kun la sama senco, kiel la prepozicio:
Prefikso por esprimi homon de malpli aita rango:
Subita.
Okazanta rapide, neatendite:
Subite.
En subita maniero.
Subiteco.
Eco de tio, kio estas subita.
Subjekto
(Gram.). Objekto aŭ persono, pri kiu oni ion diras en la frazo.
Subjektiva.
Bazita sur la individuaj opinioj kaj gustoj:
Subjektive.
En subjektiva maniero.
Subjektiveco.
Eco de tio, kio estas subjektiva.
Sublimato.
-
1.
Substanco vaporigita kaj kolektita en la solida stato. -
2.
HgCl
2
. Biklorido de hidrargo.
Substanco.
Ĉiu speco de materio:
Substantivo
(Gram.). Vorto, prezentanta ia nomon de persono, objekto aŭ ideo.
Subtila.
-
1.
Konsistanta el delikataj, malgrandaj eroj:
-
2.
Rimarkanta aŭ esprimanta la plej delikatajn nuancojn kaj diferencojn:
Subtile.
En subtila maniero.
Subtileco.
Eco de tio, kio estas subtila. Komparu:
Delikata.
Subvencio.
Mona helpo, precipe tiu de ŝtato al publika institucio.
Suĉi.
-
1.
Teni en la buŝo mameton kaj eltiri el ĝi lakton. -
2.
Eltiri fluidaĵon, sukon el objekto, tenata en la buŝo:
Suĉinfano.
Infano, kiu sin nutras per la suĉado: Komparu:
Sorbi.
Sudo.
-
1.
Parto de la horizonto, kiu estas antaŭ ni, kiam ni tagmeze rigardas la sunon.
- 2.
Parto de la tera globo, de lando, direktita al la sudo.
Suda.
De sudo:
Sude.
En la sudo.
Suferi.
Senti doloron fizikan aŭ moralan:
Sufero.
Sento de tiu, kiu suferas.
Sufiĉa.
Estanta en tia kvanto, kia estas necesa:
Sufiĉi.
Esti en tia kvanto, kia estas necesa:
Sufiĉe.
En sufiĉa kvanto; tiom, kiom estas necese.
Sufikso
(Gram.). Afikso, almetata post la radiko:
Sufloro.
Persono mallaŭte, nerimarkeble diranta la vortojn de la rolo al aktoro.
Suflori.
Mallaŭte, nerimarkeble diri ion al persono, kiu devas ĝin mem diri, sed forgesis; ŝteldiri:
Sufoki.
Mortigi per manko de la aero:
Sufoka.
Kiu sufokas:
Sufokiĝi. Morti de manko de la aero.
Sufragano.
Episkopo, ne posedanta diocezon kaj helpanta alian episkopon.
Sugesto.
-
1.
Influo je persono hipnotigita, iganta ĝin pensi kaj voli, kion deziras la hipnotiganto.
- 2.
Inspiro.
Sugesta.
De sugesto, koncernanta sugeston:
Sugesti.
Kaŭzi sugeston.
Suko.
Fluidaĵo en la histoj de la bestoj kaj vegetaĵoj: