Vortaro de Esperanto 1910

Anima funkcio, kiu antaŭiras la homajn agojn kaj estas la kaŭzo de la homaj movoj; kapablo, dank' al kiu oni decidiĝas fari aŭ ne fari ion:

Ĉu la homo posedas liberan volon?

Voli.

Spirite decidiĝi fari aŭ ne fari ion:

Mi ne volas paroli kun vi. Kiu volas, tiu povas.

Vole... nevole.

Ĉu oni volas aŭ ĉu oni ne volas; devigite:

Vole nevole li devis cedi.

Kontraŭvole.

Kontraŭ sia volo.

Laŭvole.

Laŭ sia volo, laŭ sia elekto.

Memvole.

Laŭ sia propra volo:

memvole sin enskribi en la armeon.

Komparu:

Deziri.

Volframo

(Ĥem.). Wo. Ĥemia elemento, metalo de ŝtala koloro; ĝi estas uzata por farboj kaj en kunfandaĵoj kun ŝtalo.

Volonte.

Akorde kun sia volo, inklino, kaj tial kun ĝojo kaj plezuro:

Volonte mi akceptas vian proponon promeni en la arbaro.

Volumo.

Libro, literatura verko aŭ gia parto, aparte bindita aŭ broŝurita:

Romano

en du volumoj.

Du-, tri-, multvoluma.

Konsistanta el du, tri, multe da volumoj.

Volumeno

(Geom.). Spaco, okupata de korpo: El ĉiuj korpoj, havantaj egalajn sur- facojn, la sfero havas la plej grandan volu- menon. Komparu:

Amplekso, enhavo.

Volupto.

La plej alta senta plezuro precipe seksa.

Voluptama.

Amanta la volup- ton.

Volvi.

Ĉirkaŭmeti ion rondforme aŭ serpentlinie: volvi ŝnuron ĉirkaŭ bastono, volvi tukon ĉirkaŭ la brusto.

Malvolvi.

Demeti ion volvitan: malvolvi tukon de la kapo.

Volvaĵo.

Fadenoj, globforme volv- itaj: volvaĵo de lano.

Vomi.

Elĵeti tra la buŝo enhavon de la stomako:

vomi de la ebrieco.

Vomo.

Ago de tiu, kiu vomas:

La apomorfino kaŭzas la vomon.

Vomiga.

Kaŭzanta vomon:

vomiga medikamento.

Vorto.

Sono aŭ kolekto de sonoj de la homa voĉo, esprimanta ideon.

Vortaro.

Vortoj de lingvo, en alfabeta ordo, kun difino de ilia senco aŭ kun traduko en alian lingvon:

Universala vortaro de Esperanto.

Laŭvorte.

Precize laŭ la senco de ĉiu vorto; vorto post vorto:

traduki laŭvorte.

Vosto.

Libera ekstremo de la spino de la vertebruloj; posta parto de la korpo de bestoj:

vosto de ĉevalo, vosto de serpento.

Vostforma.

Havanta formon de vosto.

Vualo.

Delikata, diafana teksaĵo, precipe por kovri la vizaĝon de l' virinoj.

Vuali.

-

1.

Kovri per vualo. -

2.

Kovri:

La nuboj vualas la sunon.

Vulgara.

Ĝenerale uzata de la popolo, triviala:

vulgara esprimo.

Vulgare.

En vulgara maniero.

Vulgareco.

Eco de tio, kio estas vulgara. Komparu:

Banala.

Vulkano.

Monto, el kies supro eliĝas lafo:

Vezuvio.

Vulpo

(Zool.). Raba mambesto el la familio de l' hundoj, kun flava felo kaj longa vosto:

ruza kiel vulpo (Canis vulpes).

Vulturo

(Zool.). Speco de taga raba birdo

(Vultur).

Vundo.

Superforta disigo de la histoj:

tranĉvundo, pikvundo.

Vundi.

Superforte disigi la histojn:

vundi per bajoneto.

Vund-

Zebro

(Zool.). Afrika unuhufulo el familio de l' ĉevaloj

(Equus zebra).

Zeloto.

Fervora adepto de religio.

Zenito. - 1.

(Astr.). Punkto de la Ĉielo en kiu ĝin renkontas la vertikalo de la loko. -

2.

Plej alta grado:

La entuziasmo atingis la zeniton.

Zibelo

(Zool.). Raba besto el la familio de l' musteloj kun bela, delikata pelto

(Mustela zibellina).

Zigzago.

Rompata {tiel; ĉu eble rompita?} linio, kiu formas angulojn direktitajn jen al unu flanko, jen al la kontraŭa:

la zigzago de fulmo.

Zigzaga.

Havanta formon de zigzago:

zigzaga vojo.

Zingibro

(Bot.). Unukotiledona hinda vegetaĵo, uzata kiel spicaĵo

(Zingiber officinale).

Zinko

(Ĥem.). Zn. Ĥemia elemento, trovata en la naturo ordinare kun la sulfuro; bluete-blanka peza metalo, uzata por elektraj baterioj, por kovri tegmentojn, en kunfandaĵoj.

Zirkono

(Ĥem.). Mineralo konsistanta el zirkoniaksido {pres-eraro, legu: zirkoni- oksido}.

Zirkonio

(Ĥem.). Zr. Ĥemia elemento, metalo similanta laŭ sia aspekto la grafiton kaj antimonon, uzata por elektraj lampoj.

ebla. Kiu povas esti vundita: Sole la

Zizelo

(Zool.). Mambesto el la familio de l' sciuroj

(Spermophilus citillus).

Z

Zoarko

(Zool.). Speco de ostfiŝo

(Zoarces viviparus).

Zodiako

(Astr.). Zono, kies mezon okupas la ekliptiko kaj kiu enhavas la 12 stel- arojn, kiujn ŝajnas trapasi la suno dum sia jara rondiro.

Zono.

-

1.

Strio el teksaĵo, el ledo por ĉirkaŭi la talion. -

2.