Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

artifiko de ĵonglisto, de advokato.

Artifika.

Lerta, ruza, trompa.

Artifikeco.

Eco de tio, kio estas artifika.

Artiko.

Organo, kiu kunigas kaj en kiu moviĝas du membroj de la korpo:

genua artiko.

Elartikigi.

Forigi, forpuŝi membron el artiko.

Artikolo.

-

1.

Partikulo, per kiu oni esprimas la difinitecon aŭ nedifinitecon: Esperanto posedas nur unu artikolon. -

2.

Raporto, traktato en gazeto: La propagandaj esperantaj gazetoj ne akceptas politikajn artikolojn.

Artilerio.

Kanonoj kun la soldatoj, servantaj ilin.

Artileria.

De artilerio:

artileria atako.

Artiŝoko

(Bot.). Legomo el la familio de l' kompozitoj

(Cynara scolymiis).

Artrito.

Inflamo de artiko.

Artritulo.

Persono, malsana je artrito.

Artropodoj

(Zool.), Tipo de malsuperaj bestoj, kies korpo estas dividita en segmentojn:

krustuloj, araneoj, insektoj.

-As.

Fleksio de la tempo estanta de l' aktivo (por ĉiuj personoj de la unu- kaj multenombro).

Aso.

Ludkarto, signita per unu sola punkto.

Asafetido.

Malbonodora rezino, aplikata kontraŭ spasmoj.

Asbesto.

Minerala substanco, konsistanta el fadenoj kaj nebruligebla.

Asekuri.

Certigi al si per speciala pago kompenson de perdoj, kiuj povas esti kaŭzitaj de fajro, ŝippereo, k. t. p.:

asekuri domon de fajro, kampojn de hajlo, komercaĵojn de ŝippereo; asekuri sian vivon.

Asekuro.

Ago de tiu, kiu asekuras:

societo de asekuroj.

Asepso.

Kontraŭputra metodo en la ĥirurgio, sen uzado de ĥemiaj rimedoj.

Asepsa.

-

1.

Bazita sur la asepso:

asepsa procedo.

-

2.

Libera de mikroboj:

asepsa instrumento.

Aserti.

Kategorie kaj kun certeco esprimi sian opinion.

Aserto.

Opinio, vortoj de tiu, kiu asertas. Komparu:

Certigi.

Asesoro.

Asistanto, helpanto de juĝisto.

Asfalto.

Terpeĉo, uzata precipe en miksaĵo kun dika sablo, por kovri stratojn kaj vojetojn.

Asfalti.

Kovri per asfalto.

Asfalta.

El asfalto:

asfalta trotuaro.

Asfiksio.

Ĉeso de la spirado, sufokiĝo.

Asigno.

Dokumento, ordonanta pagi monon, destinitan por speciala celo, al persono prezentanta la mandaton.

Asigni.

Destini kaj pagi monon por speciala celo:

Por la konstruo de hospitalo la urbo asignis mil frankojn.

Komparu:

Ĉeko, mandato.

Asimili. - 1.

Proprigi al sia korpo manĝ- itan nutraĵon:

La suĉinfano tre bone asimilas la lakton de sia patrino.

-

2.

Aliigi anojn de alia nacio en anojn de sia:

Ne malofta estas la fakto en la historio, ke unuj popoloj asimilas aliajn.

Asimilo.

Funkcio, ago de tiu, kiu asimilas. Komparu:

Digesti.

Asisti.

Akompani kaj helpi.

Asisto.

Akompano kaj helpo.

Asistanto.

Persono, kiu asistas:

asistanto de pastro, de profesoro.

Askarido

(Zool.). Parazita vermo vivanta en la intestoj de l' homoj kaj porkoj.

Asketo.

Persono, celanta perfektiĝon per piaj procedoj kaj abstinenco.

Asketismo.

Asketa vivado.

Asocio.

Grava, granda societo:

Internacia Scienca Asocio.

Asocii.

Kunigi en asocion.

Asociito.

Ano de asocio. Komparu:

Ligo, kompanio, unuiĝo.

Asonanco.

Neplena rimo, en kiu onj atentas nur la samecon de la akcentitaj vokaloj:

Asonancoj estas ofte uzataj en la hispana poezio.

Asonanca.

Bazita sur asonancoj:

asonanca versaĵo.

Asparago

(Bot.). Legomo el la familio de l' liliacoj

(Asparagus officinalis).

Aspekto.

Maniero, en kiu io sin prezentas al niaj okuloj; ŝajno; mieno;

stranga, bela aspekto; havi aspekton.

Aspergi.

Delikate surŝprucigi per gutoj:

La pastro aspergas la preĝantojn. Aspergi florojn.

Aspergo.

Ago de tiu, kiu aspergas.

Aspergilo.

Ilo por aspergi.

Aspido

(Zool.). Venena serpento.

Aspiri.

Celi, deziri oficon, postenon: aspiri al la ofico de l' direktoro; aspiri altajn honorojn.

Aspiranto.

Persono, kiu aspiras: La ofico ne vakas ankoraŭ, kaj jam sin prezentis dek aspirantoj. Komparu:

Kandidato.

Asteroidoj.

Malgrandaj planedoj inter Marso kaj Jupitero.

Astmo

(Med.). Malsano, karakterizata de malfacila spirado.

Astro.

Ĉiela korpo: suno, planedo, kometo. Komparu:

Stelo.

Astrologo.

Persono, kiu sin okupas per la astrologio.

Astrologio.

Arto antaŭdiri faktojn el la situacio de la steloj.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука