Movo de tio, kio falas.
Akvofalo.
Akvoj de rivero, de lago, k. t. p., falantaj de alta loko:
Faleti.
Perdi la egalpezon, farinte malĝustan paŝon: faleti je ŝtono.
Falango.
-
1.
Macedonia taĉmento de lancistoj.
- 2.
Militista taĉmento, popol- amaso.
Falbalo.
Krispa zonforma peco de ŝtofo, surkudrita sur virina vesto.
Falĉi.
Detranĉi grenon per falĉilo:
Falĉilo.
Ŝtala klingo, fiksita perpendikulare al longa ligna tenilo por detranĉi grenon.
Falĉisto.
Laboristo, kies specialo estas falĉi.
Faldi.
Kunmeti duoble aŭ kelkoble tolon, drapon, fleksante ĝin tien kaj returnen:
Faldo.
Faldita parto de ŝtofo:
Malfaldi.
Refleksi ŝtofon por forigi la faldojn.
Falko
(Zool.) Raba birdo, uzata por ĉasoj je malgrandaj bestoj
Falsi.
Imiti, aliigi, ŝanĝi por trompi:
Falsaĵo.
Falsita objekto.
Falsisto.
Persono, kies okupo estas falsi:
Famo.
Nepreciza sciigo, buŝe komunikata de unu persono al alia:
Fama.
Konata, populara:
Familio.
-
1.
Geedzoj kun siaj infanoj; parencaro. -
2.
Grupo, aro:
Familia.
De familio, kio rilatas familion:
Komparu:
Parenco.
Familiara.
Intima, senĝena:
Familiareco.
Eco de tio, kio estas familiara.
Familiare.
En familiara maniero.
Fanatika.
Tro fervora en politikaj aŭ religiaj aferoj kaj senindulga por personoj de l' malsama opinio:
Fanatike.
En fanatika maniero.
Fanatikeco.
Eco de tiu, kiu estas fanatika.
Fanatikulo.
Persono fanatika.
Fandi.
Fluidigi per la varmo:
Fandejo.
Ejo por fandi:
Fandaĵo.
Objekto, produktita per fandado.
Kunfandaĵo.
Objekto, produktita per fandado de kelke da metaloj:
Fanfaro.
Mallonga muzika verko, esprimanta per laŭtaj sonoj triumfon, ĝojon.
Fanfaroni.
Sin glori per virtoj aŭ ecoj, kiujn oni ne posedas:
Fanfaronulo.
Persono fanfaronanta.
Fantazio.
Artista imagkapablo:
Fantazia.
Kreita de fantazio, ne reala:
Fantaziulo.
Persono nekonstanta, kaprica, strangulo.
Fantomo.
Figuro videbla, sed nepalpebla; spirito:
Komparu:
Vizio.
Fari.
Kaŭzi, ke io estu, okazu; krei, produkti:
Fariĝi.
Transiri en novan staton; transiri de unu stato en alian:
Faro.
Ago de tiu, kiu faras:
Bonfaro.
Bona faro, faro helpanta proksimulon.
Bon- faranto.
Homo faranta bonon, helpanta proksimulon.
Faraono.
Antikva egipta reĝo.
Farbo.
Substanco koloranta, uzata en la pentrarto, tekniko k. t. p.:
Farĉo.
Hakita kaj spicita viando, kiun oni metas en la internon de legomo, fiŝo k. t. p.
Farĉi.
Plenigi per farĉo:
Faringo
(Anat.). Kavo inter la ezofago kaj la kavo de l' buŝo.
Farmi.
Kontrakte preni por sia uzo ies teron, bienon: farmi bienon.
Farmigi, farmodoni.
Kontrakte doni por ies uzo sian teron, bienon.
Farmanto.
Persono, kiu farmas.
Farmacio.
Scienco pri la medikamentoj kaj pri ilia preparado.
Farmaciisto.
Specialisto en la farmacio.
Farso.
Neserioza teatra verko, vulgare komika.
Farti.
Esti en tia aŭ alia stato de la sano: Kiel vi fartas?
Farto.
Stato de sano.
Bonfarto.
Bona stato de sano.
Faruno.
Greno pulvorigita per muelado.
Faruna.
El faruno:
Fasado.
Antaŭa parto de konstruaĵo.
Fascino.
Faskoj de branĉoj kaj branĉetoj por konstruo de akvobaroj, redutoj.
Fasko.
Multe da samspecaj kunligitaj objektoj; ligaĵo:
Komparu:
Garbo.
Fasono.
Maniero, modelo, laŭ kiu estas farita vesto:
Fasti.
-
1.
Sin deteni de manĝado, ne manĝi.