Vortaro de Esperanto 1910

Divido, kategorio, korporacio de la komercistoj: En Rusujo la komercistoj estas dividataj en du gildojn; al la unua apartenas la posedantoj de grandaj komercaj firmoj, la bankieroj, k. t. p.

Gilotino.

Aparato por senkapigo de l' kondamnitoj al la morto.

Gilotini.

Senkapigi per gilotino.

Gimnastiko.

Ekzercado de la fortoj kaj de la lerteco per movoj de la korpo:

La gimnastiko ludas gravan roton en la edukado de l' junuloj.

Gimnastika.

Kiu rilatas al la gimnastiko:

gimnastikaj ekzer- coj.

Gimnastiki.

Ekzerci per la gimnastiko:

gimnastiki la brakojn.

Gimnastikejo.

Ejo por la gimnastiko.

Gimnastikisto.

Specialisto en la gimnastiko.

Gimnazio.

Mezgrada lernejo, liceo.

Gimnaziano.

Lernanto en gimnazio.

Gineo.

Angla ora monero, neekzistanta plu, valoranta 21 ŝilingojn.

Gipso

(Ĥem.). Sulfato de kalko.

Gipsi.

Ŝmiri per gipso, aldoni gipson al solvaĵo, surŝuti per gipso:

gipsi kamenon; gipsi vinon; gipsi kampon.

Girlando.

Kunplektaĵo de floroj kaj folioj en formo de ŝnuro.

Gitaro.

Muzika instrumento kun ses kordoj, kiun oni ludas, pinĉante la kordojn per la fingroj.

Glacio.

Akvo aŭ alia fluidaĵo solidigita de la frosto.

Glaciaĵo.

Sukeraĵo, konsistanta el glaciigita kremo kun aŭ sen aldonoj:

krema, ĉokolada glaciaĵo.

Glaciigi.

Solidigi per la malvarmo:

La frosto glaciigis la tagon.

Glaciiĝi. - 1.

Fariĝi glacio:

la Meza Maro neniam glaciiĝas.

-

2.

Senti grandan mal- varmon:

En la suno hodiaŭ estas tre varme, kaj en la ombro oni glaciiĝas.

Glaciejo.

Konstanta granda amaso de glacio sur montoj.

Gladi.

Glatigi per varmega metalo:

gladi tolaĵon, veston.

Gladilo.

Instrumento por gladi.

Gladistino.

Virino, kies profesio estas gladi.

Gladiatoro.

Luktisto en la cirkoj de la antikva Romo:

Cezaro, salutas vin la mort- ontoj,

t. e. la gladiatoroj.

Glano

(Bot.). Frukto de l' kverko.

Glando.

Organo, kies funkcio estas produkti sekrecion:

hepato, salivaj glandoj.

Glaso.

Vitra vazo por trinki: Meze granda glaso enhavas

200

kub. centimetrojn.

Glata.

Kies partoj ne superstaras unu alian, sur kiu oni povas libere konduki la manon:

glata papero, glata tolo.

Glatigi.

Fari ion glata:

glatigi lignon per rabotilo, per fajlilo.

Malglata.

Kies partoj superstaras unu alian:

Fusteno estas malglata ŝtofo.

Komparu:

Ebena, plata.

Glavo.

Longa hakarmilo kun unutranĉa aŭ dutranĉa klingo. Komparu:

Rapiro, sabro, spado.

Glazuro.

Rapide malmoliĝanta fandaĵo, solvaĵo, per kiu oni kovras diversajn objektojn por fari ilin pli fortikaj (ne penetreblaj por la aero, akvo) aŭ pli glataj, brilantaj.

Glazuri.

Kovri per glazuro:

glazurita poto.

Komparu:

Emajlo, lako, poluro.

Glicerino

(Ĥem.). G

₃

H

₈

0

₃

. Densa, dolĉa fluidaĵo, solvebla en akvo. Ĝi estas ekstraktata el grasoj kaj uzata por ŝmiri la haŭton, por fabriki dinamiton, por konservi fruktojn, k. t. p.

Glicirizo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' fabacoj; el ĝia dolĉa radiko oni ekstraktas sukon, kiu estas uzata kiel medikamento kontraŭ la tuso, por dolĉigi medikamentojn, bieron

(Glycyrrhiza).

Glikozo

(Ĥem.). Vinbera sukero.

Glimo.

Diafana mineralo, uzata anstataŭ fenestra vitro.

Gliptoteko.

Muzeo de statuoj kaj skulptaĵoj.

Gliti.

-

1.

Facile moviĝi sur glata supraĵo:

Ŝtono glitas sur glacio.

- 2.

Perdi la egalpezon sur glata supraĵo:

gliti kaj fali sur kota vojo.

Glitiga.

Kiu igas iun gliti:

glitiga trotuaro.

Glitkuri.

Gliti sur glacio por amuzo, por sporto.

Glitilo.

Ligna aŭ metala plando kun ŝtala klingo, sur kiu oni glitas.

Glitveturilo.

Veturilo sen radoj por gliti sur la neĝo aŭ glacio.

Globo.

Objekto sferforma: La tero ne estas perfekta globo, kvankam oni nomas ĝin terglobo. Komparu:

Kuglo.

Gloro.

La plej alta opinio de la plimulto pri la meritoj, virtoj, talento:

La gloro venas ofte nur post la morto de verkisto.

Glori.

Honori per gloro:

Estu glorata la nomo de Dio!

Malgloro.

La plej malalta opinio pri la morala aŭ intelekta valoro:

akiri malgloron per friponaĵoj.

Glorkrono.

Luma cirklo, per kiu la pentristoj ordinare ĉirkaŭas la kapojn de l' sanktuloj ; aŭreolo.

Gloso.