Vortaro de Esperanto 1910

(Med.). Nerva malsano, karakterizata de patologiaj simptomoj de la intelekto, sentemo kaj movoj, sen anatomiaj ŝanĝoj.

Histeria.

De histerio, karakterizata de histerio, devenanta de histerio:

histeria simptomo, histeria virino, histeria ago.

Historio.

Rakonto pri gravaj memorindaj faktoj:

La historio de la mezaj jarcentoj.

Historia.

-

1.

Kiu rilatas historion; pri historio: historia verko.

- 2.

Efektiva, notita de la historio:

historia fakto.

- 3.

Pri kiu oni posedas fidindajn sciigojn:

historiaj tempoj.

Historiisto.

Verkisto historia, specialisto en la historio:

Herodoto.

Histriko

(Zool.). Mambesto el la vico de l' mordantaj, kies haŭto estas kovrita de longaj pingloj

(Hystrix).

Histriono.

Arlekeno, amuzanta la publikon per vulgaraj komikaĵoj.

Ho.

Interjekcio de la miro, de l' ĉagreno: Ho, ho, ho, kia ĉapelo! Ho ve, li mortis.

Hobojo.

Muzika ligna blovinstrumento kun duobla langeto kaj klavoj.

Hobojista.

Hoboja ludisto.

Hodiaŭ.

En la tago, kiu estas nun:

Hodiaŭ por mono, morgaŭ senpage.

Hodiaŭa.

Okazanta, estanta hodiaŭ:

hodiaŭa kunsido.

Hodiaŭo.

Hodiaŭa tago.

Hoko.

Kurbigita fera peco, per kiu oni ion altiras, aŭ sur kiu oni ion pendigas.

Fiŝhoko.

Hoko por fiŝkapti.

Pordhoko.

Hoko, sur kiu estas pendigita kaj sur kiu turniĝas pordo.

Holdo.

Interno de ŝipo de la fundo ĝis la ferdeko.

Homo.

Supera mambesto, karakterizata de vertikala teniĝo, alta inteligenteco kaj parolkapablo:

Homaro.

La homa gento:

bonfaranto de la homaro.

Homama.

Amanta la homojn, zorganta pri ilia feliĉo:

homama persono, homama ago.

Senhoma.

Neloĝata de homoj:

senhoma insulo.

Homeopatio

(Med.). Kuraca metodo, aplikanta tre malgrandajn dozojn de rimedoj, kiuj en granda dozo kaŭzus malsanon, analogian al la kuracata.

Homeopatia.

Kiu rilatas la homeopation; tre malgranda (pri la kvanto):

homeopatia kuracado; homeopatia kvanto.

Homeopato.

Kuracisto adepto de l' homeopatio.

Homogena.

Kies ĉiuj partoj havas saman naturon, konsiston.

Homologia.

-

1.

(Ĥem.). Kies strukturo havas la saman ĥemian formulon kaj la samajn hemiajn ecojn: La homologiaj acidoj: C"H*»G*.

- 2.

(Biol.). Samforma, samstruktura, sed servanta al diversaj celoj fiziologiaj ĉe malsamaj bestoj aŭ vegetaĵoj: La piedoj de l' kvarpiedulo kaj la naĝilo de l' fiŝo estas organoj homologiaj.

Homonimo.

Vorto, kiu havas la saman formon (ortografion) kun alia, sed malsaman sencon:

diamanto

(brilianto) kaj

diamanto

(amanta Dion).

Honesta.

Respektanta fremdan propra- ĵon, ne trompanta:

honesta trovinto de perdita monujo; honesta komercisto.

Honeste.

En honesta maniero.

Honesteco.

Eco de tiu, kiu estas honesta.

Malhonesta.

Ne respektanta fremdan propraĵon, trompanta.

Malhonestaĵo.

Malhonesta ago.

Honoro.

-

1.

Reputacio, estimo, bazita sur neriproĉindeco de ies karaktero, agoj. -

2.

Signo, pruvo de alta estimo, ŝato.

Honori.

Doni al iu pruvon de alta estimo, de ŝato:

honori iun per elekto, honori kunvenon per sia ĉeesto.

Honora.

Bazita sur honoro:

honora ofico.

Honorario.

Sumo unufoje pagata por laboro, servo en t. n. liberaj profesioj:

honorario de kuracisto, de advokato.

Komparu:

Salajro.

Honto.

Malgrabla sento, kaŭzita de la konscio pri malhonesta, malbona ago, pri maldeca ago aŭ stato:

ruĝiĝi de honto.

Honti.

Senti honton.

Hontigi.

Fari iun hontanta:

La vortoj de la instruisto hontigis la maldiligentan knabon.

Hontinda.

Kiu indas honton:

hontinta ago.

Senhonta.

Ne sentanta honton:

senhonta homo, senhontaj vortoj.

Hontema.

Kiu facile hontas:

hontema knabino.

Horo.

24-ono de tago; momento de l' tago:

Kioma horo estas? Malfrua horo.

Ĉiuhore.

En ĉiu horo.

Hordeo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' graminacoj, kies grajnoj estas uzataj kiel paŝtaĵo, por produktado de pano, biero

(Hordeum).

Horizonto.

Parto de la tera surfaco, videbla al observanto; la limo de tiu ĉi parto, la loko, kie la tero ŝajnas kuniĝi kun la ĉielo:

vasta horizonto; aperi sur la horizonto.

Horizontala.

Paralela al la surfaco de la senmova akvo:

horizontala ebenaĵo, linio.

Horloĝo.

Instrumento por mezuri la tempon kaj montri la horojn: