Vortaro de Esperanto 1910

Stato de objektoj, kiuj tuŝas unu alian: elektra kontakto; malsano komu- nikata per kontakto.

Kontanta.

Pagata tuj per preta mono.

Kontante.

Pagante per preta mono.

Kontenta.

Kies stato akordiĝas kun la deziroj; ne havanta pluajn dezirojn:

kontenta de la servisto, kontenta de si mem.

Kontenteco.

Stato de tiu, kiu estas kontenta.

Kontentigi.

Fari iun kontenta:

Ekzistas homoj, kiujn nenio kontentigas.

Kontentiga.

Kiu kontentigas.

Kontentige.

En kontentiga maniero.

Kontinento.

Granda teritorio, kiun oni povas trapasi, ne transirante la maron:

Amerikon oni nomas la nova kontinento.

Kontingento.

Parto, nombro, kiun ĉiu devas liveri:

kontingento de rekrutoj.

Kontinueco.

Ne interrompata interligo de partoj, de periodoj:

kontinueco de la spino; kontinueco de lingvo.

Kontoro.

Kancelario de negoco, de fabriko.

Kontrabando.

Sekreta importado de malpermesitaj objektoj aŭ de komercaĵoj, por kiuj oni devas pagi limimposton.

Kontrabandisto.

Homo, kiu sin okupas per la kontrabando.

Kontrabaso.

La plej granda arĉa instrumento, posedanta la plej malaltan tonon kaj uzata precipe por la akompano.

Kontrakto.

Komerca interkonsento, laŭleĝe farita.

Kontrakti.

Fari kontrakton; preni per kontrakto:

kontrakti liveradon por la armeo.

Kontraktanto.

Persono, kiu faras kontrakton.

Kontrapunkto.

Teorio de la muzika komponado, donanta regulojn por harmonia kunmetado de voĉoj en melodio.

Kontrasto.

Kompleta malsameco, kontraŭeco de du apudmetitaj objektoj aŭ ideoj:

La kontrasto de la ombro kaj de la lumo.

Kontrasti.

Prezenti kontraston, esti en kontrasto kun io:

La ruĝaj floroj bele kontrastis la verdan herbejon.

Kontraŭ.

-

1.

Prepozicio, per kiu estas esprimata:

a)

Loko, kie estas unu persono aŭ objekto, apartigita per libera interspaco de alia persono, objekto, kies vizaĝo, antaŭa flanko estas turnita al la unua persono, objekto:

Kontraŭ la preĝejo estas la hospitalo. Li staris kontraŭ mi, ne deturnante siajn okulojn de miaj. b)

Persono, objekto, al kiu estas direktata malamika ago, batalo:

sendi regimentojn kontraŭ malamiko, paroli kontraŭ projekto, naĝi kontraŭ fluo. -

2.

Prefikso, kun la sama senco, kiel la prepozicio:

kontraŭmeti, kontraŭbatali, kontraŭstari.

Kontraŭa.

Kiu estas kontraŭ:

kontraŭa flanko, kontraŭa direkto, kontraŭa propono.

Kontraŭe.

En kontraŭa maniero.

Kontraŭulo.

Homo, kiu kontraŭbatalas iun, kiu apartonas al kontraŭa partio:

politika kontraŭulo.

Kontribucio.

Sumo, pagata de venkita lando al la venkinto, kiel repago de la militaj elspezoj. Komparu:

Tributo.

Kontroli.

Esplori, ĉu io estas tia, kia ĝi devas esti:

kontroli kalkulon, kontroli la biletojn en teatro.

Kontrolo.

Ago de tiu, kiu kontrolas:

ĉiutaga kontrolo de kaso.

Kontrolisto.

Homo, kies okupo estas kontroli:

fervoja kontrolisto.

Komparu:

Inspekti, revizi.

Konturo.

Linio, prezentanta la eksteran limon de objekto; desegnaĵo, prezentanta nur la eksterajn liniojn de objekto.

Kontuzi.

Lezi la korpon, difekti la histojn, ne vundante la eksteran kovraĵon (la haŭton):

La kuglo resaltis de la muro kaj kontuzis la piedon de la soldato.

Kontuzo.

Kontuzanta lezo.

Konuso

(Geom.). Geometria figuro, kiu formiĝas, kiam ortangula triangulo turniĝas ĉirkaŭ unu el la lateroj de la orta angulo.

Konusa.

Kiu havas la formon de konuso.

Konvalo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' liliacoj kun bonodoraj sonorilformaj floroj

(Convallaria).

Konveksa.

Kurba kaj rondigita eksteren (pri surfacoj): La konveksaj speguloj mal- grandigas la objektojn.

Konveni.

Esti konforma al la moroj, al la situacio, al la reguloj:

Bone edukita homo ĉiam scias, kio konvenas kaj kio ne konvenas.

Konvena.

Kiu konvenas:

konvena vorto.

Konveneco.

Eco de tio, kio estas konvena:

la reguloj de la konveneco.

Malkonvena.

Kontraŭa al la moroj, al la situacio, al la reguloj. Komparu:

Deci.

Konvencio.