Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

Oni portis kolumojn krispojn en la XV kaj XVI jarcento.

Krispa.

Havanta multe da krispoj, konsistanta el multaj krispoj.

Kristo.

La Filo de Dio.

Kristano.

Ano de la eklezio de Kristo:

katoliko, protestanto.

Kristnasko.

Tago de la naskiĝo de Kristo.

Kristalo.

-

1.

Ero de mineralo en la formo de regula aŭ simetria poliedro. -

2.

Tre pura senkolora vitro.

Kristaligi.

Ŝanĝi en kristalon:

kristaligi el solvaĵo.

Kristaliĝi.

Fariĝi kristalo.

Kriterio.

Certa konfidinda propreco, per kiu oni povas distingi veron de malvero.

Kritiki.

-

1.

Esplori verkon de scienco, literaturo aŭ arto, por montri ĝiajn bonaĵojn kaj malbonaĵojn. -

2.

Severe juĝi, mallaŭdi:

Nenio kontentigas lin, - li ĉion kritikas.

Kritiko.

Ago, artikolo de tiu, kiu kritikas:

severa, favora, akra kritiko.

Kritikisto.

Homo, kies specialo, okupo estas kritiki:

teatra kritikisto.

Krizo.

-

1.

Ŝanĝo en bonon aŭ mal- bonon, okazanta subite dum malsano.

- 2.

Danĝera, decida momento de afero:

financa krizo.

Kriza.

De krizo; danĝera:

kriza momento.

Krizalido

(Zool.). Formo de insekto antaŭ la elkresko de ĝiaj flugiloj. Komparu:

Larvo, kokono, raŭpo.

Krokodilo

(Zool.). Granda kvarpieda rampulo, vivanta en varmegaj landoj

(Crocodilus).

Krom.

Prepozicio, kun la senco:

- 1.

Ne nur... sed ankaŭ...: Krom la samurbanoj venis multaj eksterlandaj gastoj.

- 2.

Ekster, se oni esceptas: Venis ĉiuj, krom la patro.

Kromo

(Ĥem.). Gr. Ĥemia elemento, grizeta metalo; ĝiaj kombinaĵoj kun aliaj metaloj estas uzataj en la industrio.

Kromata

(Fiz.). -

1.

Koncernanta la kolorojn:

kromata aberacio.

-

2.

(Muz.).

Konsistanta el notoj kun intervalo de duon- tono:

kromata gamo.

Krono.

-

1.

Kunplektaĵo de floroj kaj folioj en la formo de cirklo:

Dum la promenado la knabinoj ornamis la kapojn per kronoj.-

2.

Surkapa ornamaĵo kun multekostaj ŝtonoj, kiun la reĝoj surmetas dum solenaj okazoj, kiel signon de sia rango.

Kroni. - 1.

Meti kronon sur la kapon:

kroni la kapon per floroj.

-

2.

Unuafoje solene surmeti la reĝan kronon kiel signon de la reĝa povo:

Napoleono estis kronita kiel imperiestro en la jaro 1804.

Glorkrono.

Nimbo.

Kroniko.

-

1.

Simplaj, laŭjaraj notoj pri faktoj, okazantaj en regno, komunumo. familio. -

2.

Artikolo en gazeto pri la lastaj novaĵoj:

politika kroniko.

Kronologio.

Scienco pri la historiaj datoj.

Kronometro.

Tre preciza horloĝo: astronomia kronometro.

Kropo.

-

1.

Poŝo, prezentanta ŝvelon de la kola parto de l' ezofago de la grajnomanĝantaj birdoj. -

2.

Tumoro de la tiroida (surlaringa) glando de l' homo.

Krozi.

Veturi kaj reveturi por kontroli la navigadon.

Krozŝipo.

Milita ŝipo por krozi.

Kruco.

Figuro aŭ korpo, konsistanta el du rektaj partoj, formantaj kvar rektajn angulojn:

desegni krucon sur papero; la kruco de Kristo, la signo de la kruco dum la preĝado.

Kruci.

Kunmeti du objektojn, formante el ili krucon:

kruci la brakojn.

Kruciĝi.

Sin renkonti reciproke, formante krucon:

vojoj, linioj kruciĝas.

Krucumi.

Najli al kruco por ekzekuti:

Kristo estis krucumita.

Vojkruco.

Loko, kie la vojoj kruciĝas.

Krucifikso.

Kruco kun figuro de krucumita Kristo.

Kruĉo.

Vazo por fluidaĵoj, kun larĝa ventro kaj pli mallarĝa kolo kun orelo:

tekruĉo, kafokruĉo.

Kruda.

-

1.

En natura stato:

kruda fero.

- 2.

Needukita, neĝentila:

kruda kamparano.

Krudeco.

Eco de tio, kio estas kruda.

Krude.

En kruda maniero. Komparu:

Maldelikata.

Kruela.

Inklina turmenti vivantajn estaĵojn:

kruela besto, kruela tirano.

Kruele.

En kruela maniero:

kruele mortigi; kruele doloranta vundo.

Krueleco.

Eco de tiu, kiu estas kruela.

Krupo

(Med.). Infekta malsano, karakterizata de membranoj en la laringo kaj de simptomoj de sufoko.

Kruro

(Anat.). Parto de la malsupra ekstrema membro, de la genuo ĝis la piedo.

Krusto.

Malmoliĝinta kovraĵo de korpo:

krusto de pano, krusto de vundo.

Krustuloj

(Zool.). Klaso de artropodoj, kovritaj de krusto:

konkoj (Crustacea).

Kruta.

Forte klinita al horizonto; havanta direkton, proksiman al la vertik&la

kruta monto.

Komparu;

Abrupta,

dekliva.

Ksilofono.

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука