Читаем Vortaro de Esperanto 1910 полностью

Muzika instrumento, konsistanta el paralelaj lignaj trabetoj de neegala longeco, kiujn oni frapas per du

A

"

a

Ĵ bastonetoj.

Ksilografi.

Fari desegnaĵojn sur ligno per speciala ŝtala instrumento, por reprodukti ilin per la presado.

Ksilografo.

Homo, kies specialo estas ksilografi.

Ksilografio.

Arto ksilografi.

K. t. p.

Kaj tiel plu.

Kubo.

-

1.

Figuro, korpo kun ses egalaj kvadrataj surfacoj.

- 2.

Tria potenco: a

3

estas la kubo de a.

Kuba.

Kiu havas formon, valoron de kubo:

kuba skatolo, kuba potenco.

Kubuto

(Anat.). Parto de la supra ekstrema membro, kie la humero kuniĝas kun la brako:

sin apogi sur la kubutoj.

Kudri

-

1.

Kunigi per fadeno, traigante ĝin tra tolo, drapo k. t. p. per speciala instrumento, nomata kudrilo:

La virinoj volonte kudras.

-

2.

Produkti per la kudrado:

kudri veston.

Kudrilo.

Malgranda ŝtala maldika instrumento kun akra pinto ĉe unu ekstremo kaj truo ĉe la alia, por kudri.

Kudristino.

Virino, kies profesio estas kudri.

Kudrejo.

Ejo, kie oni kudras.

Kufo.

Simpla kovraĵo de la kapo de virinoj.

Kuglo.

Plumba globo, per kiu oni ŝarĝas la pulvopafilojn.

Kuiri.

Prepari nutraĵon per la fajro, precipe boligi fluidan nutraĵon aŭ solidan en fluida:

kuiri viandon, kuiri supon.

Kuirejo.

Loko, kie oni kuiras.

Kuiristo.

Homo, kies profesio estas kuiri.

Kuiristino.

Virino, kies profesio estas kuiri. Komparu;

Baki, friti, rosti.

Kuko.

Bakaĵo el delikata pasto kun sukero.

Kukejo.

Loko, kie oni faras kaj vendas kukojn, konfitaĵojn, k. t. p.

Kukolo

(Zool.). Birdo rimarkinda per tio, ke la ino metas siajn ovojn en la nestoj de aliaj birdoj

(Cuculus).

Kukumo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' kukurbacoj, uzata kiel manĝaĵo, tre populara en Germanujo, Polujo, Rusujo

(Cucumis sativus).

Kukurbo

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' kukurbacoj kun grandaj fruktoj (ĝis 100 kg.)

(Cucurbita).

Kukurbacoj

(Bot.). Familio de dukotile- donaj multepetalaj vegetaĵoj:

kukurbo, kukumo, melono.

Kulo

(Zool.). Insekto el la familio dela duflugilaj, sin nutranta per la sango de bestoj

(Culex).

Kulero.

Ilo kun tenilo, por ĉerpi, manĝi fluidaĵojn:

tekulero; kulero da medikamento.

Kuliso.

Pentrita movebla flanka parto sur la scenejo:

post la kulisoj

— kaŝe.

Kulpa.

Plenuminta krimon, malbonan faron, eraron:

La kuracisto ne estis kulpa pri la morto de la malsanulo

ke la malsanulo mortis.

Kulpulo.

Homo kulpa.

Kulpo.

Malrespekto de leĝo aŭ devo de tiu, kiu estas kulpa.

Kulpigi.

Proklami iun kulpa:

kulpigi iun pri io.

Kulpigito.

Persono kulpigita, precipe juĝe kulpigita.

Senkulpa.

Ne kulpa.

Senkulpigi.

Proklami iun senkulpa.

Kulto.

Alta respekto al Dio, al forte amataj, ŝatataj personoj; religio; religiaj ceremonioj:

la katolika kulto. Li sentas veran kulton al sia edzino.

Kulturi.

-

1.

Plenumi la laborojn, kiuj faras la teron fruktodona:

kulturi kampon. -

2.

Civilizi:

kulturita nacio.

Kulturo.

Civilizacio.

Kumino

(Bot.). Vegetaĵo el la familio de l' umbeliferoj, kies semoj estas uzataj kiel spicaĵo

(Carum carvi).

Kun.

-

1.

Prepozicio, per kiu estas espri- mata:

a)

Akompano, samtempeco:

Iru kun mi. Mi venis kun ĉiuj aliaj. b)

Maniero:

akcepti iun kun malfermitaj brakoj.

-

2.

Prefikso, esprimanta akompanon, samtemp- econ; agon per kiu el du aŭ kelke da objektoj oni faras unu:

kunveni, kunkudri, kunigi.

Kune.

En la sama tempo, akompanante unu alian:

Ni kune faru la laboron.

Kuniklo

(Zool.). Mambesto el

la

familio de la leporoj

(Lepus cuniculus).

Kupo.

Malgranda vazo, kiun oni almetas al la haŭto, maldensiginte la aeron per bruligo de alkoholo, por kaŭzi lokan sangalfluon:

La kupoj estas preskaŭ ne uzataj en la moderna medicino.

Kupeo.

Parto de vagono, apartigita de la aliaj, kun aparta pordo:

kupeo por la fumantoj, kupeo por la sinjorinoj.

Kupolo.

Duongloba supro de konstruaĵo.

Kupono.

Dokumento ĉe akcioj aŭ obligacioj, post prezento de kiu oni ricevas la procentojn.

Kupro

(Ĥem.). Cu. Ĥemia elemento, brune ruĝa peza metalo. uzata por plej diversaj objektoj: tuboj, moneroj, en kunfandaĵoj kun stano (bronzo) kun zinko (latuno).

Kupuliferoj

(Bot.). Familio de dukotiledonaj senpetalaj vegetaĵoj:

Перейти на страницу:

Похожие книги

Поэзия как волшебство
Поэзия как волшебство

Трактат К. Д. Бальмонта «Поэзия как волшебство» (1915) – первая в русской литературе авторская поэтика: попытка описать поэтическое слово как конструирующее реальность, переопределив эстетику как науку о всеобщей чувствительности живого. Некоторые из положений трактата, такие как значение отдельных звуков, магические сюжеты в основе разных поэтических жанров, общечеловеческие истоки лиризма, нашли продолжение в других авторских поэтиках. Работа Бальмонта, отличающаяся торжественным и образным изложением, публикуется с подробнейшим комментарием. В приложении приводится работа К. Д. Бальмонта о музыкальных экспериментах Скрябина, развивающая основную мысль поэта о связи звука, поэзии и устройства мироздания.

Александр Викторович Марков , Константин Дмитриевич Бальмонт

Языкознание, иностранные языки / Учебная и научная литература / Образование и наука