Аз Iф (СИ)

Пасля сварк з Ягенам Данк дзесьц прашвэндася сю ноч дадому вярнуся жо пад ранцу. Ён мочк лёгся на свой тапчан, адвярнуся тварам да сцяны больш не рухася. Ранцой Яген з'еха. Се за стырно сваёй 'Адз' мата у горад. Або куды-небудзь яшчэ. Ён нкол не расказва нам аб свах вылазках. Я застася хацне сам-насам з Данкам. Пачувася я, мякка кажучы, нятульна.

У апошн час Данк мяне сур'ёзна непако. Ён зрабся вельм замкнутым. Цэлым дням ён валяся на тапчане дзнай апаты, гледзячы столь н на што не рэагуючы. Часам ён пачына вярзц лухту пра замёрзлую кро галасы спевах цыкад. Зрэдку ён разгортва Кнгу сядзе над ёй гадзнам. Кал я зазра яму цераз плячо, то бачы, што манускрыпт раскрыты на адной той жа старонцы. Я баяся, што яго зно паеха дах. Зрэшты, нчога дзнага. Апошня некальк дзён мы жыл, як аблозе, рыхтуючыся да найгоршага.

Кожную ноч у лесе валлся дрэвы. Мы чул, як 'Ён' шалее гушчары, спрабуючы прарваць нябачную загароду. Аднойчы дрэвы пачал падаць зусм побач з хацнай, а потым мы адчул дар у сцяну - нагэтульк моцны, што зазвнел шыбы, а з даху пасыпалася труха. Яген скацся з канапы не запальваючы святла, усляпую прыняся чарцць пентаграмы на падлозе. Тады сё сцшылася. Ранцай мы знайшл сляды каля хацны - дагаватыя мяцны, быццам ад асфальтавага катка. Мы спрабавал жартаваць. Ласкава называл 'Яго' нашым нябачным сябрам. Але се мы был на зводзе. У такм асяроддз звар'яцее хто загодна, не кажучы жо пра Данка.

х сутычк з Ягенам раблся сё больш жорсткм. Яны засёды адчувал непрыязнасць адзн да аднаго. З самага пачатку. Яген хлус, кажучы, што х з Данкам понае заемаразуменне. Нчога падобнага. Данк бы зацятым нглстам пагарджа любым атарытэтам. А Яген хаце быць галоным. Ён насся з дэяй стварыць суполку Выбраных. Зрабцца кмсьц накшталт лдара секты. Нас з Данкам ён зва неафтам паслушнкам. Са мной гэты яму амаль удалося. Я захапляся яго талентам псьменнка. Слуха яго, разявшы рот. Ён бы для мяне см. З Геляй яго таксама атрымалася. Не ведаю сх падрабязнасцей, але выдае на тое, што Яген понасцю падначал яе сабе. Зраб сваёй халопкай, гатовай, нбы сабачка, бегчы за м хоць на край зямл. З Данкам не атрымалася, бо Данк бы вар'ятам. па-мойму, Яген яго пабойвася. Мабыць, менавта з гэтай прычыны ён увесь час заядася з Данкам, правакуючы яго даводзячы да шаленства. Так ён дава нам зразумець, што не бацца. дыёт.

***

Я валяся на канапе гарта старыя часопсы. Данк сядзе, забрашыся з нагам на тапчан, штосьц засяроджана страчы у нататнку. За сю ранцу мы не абмянялся н адзным словам. Потым Данк адкну нататнк сказа, што сыходзць. Па справах. Дзна. На Данка гэта не падобна. Але я не ста яго затрымлваць. Няхай валць. Праду кажучы, я бы вельм зрадавася, кал б ён сышо больш не вяртася. Ён мяне вельм напружва апошн час.

Засташыся адзн, я некаторы час ляжа на канапе, спрабуючы чытаць. Потым я кну часопс выйша з хаты. Мы пражыл тут каля месяца. Была жо позняя восень, канец лстапада. Час, кал паветра астывае напаняецца пахам волкай зямл апалай лстоты, неба робцца шэрым, як вапна, а накол - кламетры цшын пустэчы. Было жо давол холадна, пачынался зазмк. Даводзлася нацягваць на сябе па некальк швэдра, каб сагрэцца. У халупе мелася невялкая чыгунная пячурка, але нхто не хаце з ёю важдацца. Кал трэба было закпяцць чай, мы распальвал агонь на вулцы мправзаваным мангале, складзеным з камянё. За ноч хацну вымарожвала. Я часта прачынася перад свтаннем, ляскаючы зубам ад холаду. У гэтую пару года не бывае цыкад. Але мы чул х штоночы - пасля таго, як Яген схб, сё пайшло не так, як мы планавал.

Я агледзе пляцоку вакол хаты. На зямл сё яшчэ был бачныя мяцны, дзе-ндзе бы сарваны дзрван. Сляды старыя, яшчэ з той ночы, кал мы чул дары сцяну. Я агледзеся па баках - грунтавая дарога, здзчэлы луг, зарослы пажоклым пустазеллем, балоцсты лес, як пачынася адразу за нашым домам. Нчога звышнатуральнага. Ды што я разлчва убачыць? Мы се выдатна ведал, што дзень 'Ён' не паказваецца.

Абышошы дом, я пераступ цераз плытк рачук, як бег па дне неглыбокай лагчынк, апынуся гушчарнку. Мяне абступл цшыня ледзяны холад восеньскага лесу. Востра пахла грыбам прэллю. Вецер з шамаценнем ганя апалае лсце. Глеба пад нагам трох спружынла. Некаторыя частк лесу был падтопленыя, дрэвы стаял проста вадзе - чорнай алестай, як нафта. Тут пасюль был балоты. Гнлая мясцовасць.

Я прайшо крока пяцьдзясят, перш чым натрап на першае паваленае дрэва. Яно было зламана ля самага камля. Кара была расхвастаная, як пасля абстрэлу шрапнеллю. Далей пачынася сапрадны буралом. Ствалы дрэ был пераламаныя, як запалк. Пасюль на зямл было раскдана раструшчанае вецце. У некаторых дрэ был знесены верхавны. Абдзёртая кара всела лахманам. Аднак, мы добра 'Яго' раззлавал. Пакуль што мы яшчэ здольныя трымаць 'Яго' на адлегласц, але кал 'Ён' праве заслону, нам гамон.