Читаем Бурятские народные сказки. Бытовые полностью

— Би танда гурбан таабари хэмнц. Тэрэ таабари хэи таанаб, тэрэтнай унагаа абаха. гле ерээд намда хэлэхэт. Иимэнд таабари: нэгэниинь: дэлхэй дээрэ юун хурсаб? Хоёртхинь: дэлхэй дээрэ юун таргам? Гурбатхинь: дэлхэй дээ-рэ юун хурданби? Энээнээ таагаад ерэхэт. гл глгр ерэхэт.

Гэр гэртээ хариба хоюулаа. Баян Бардуунай гэртээ ошоод,

гурбан хбдтээ хэлэбэ:

— Тайшаа ноён манда иимэ таабари г, таахыемнай, тааг-

ты.

Ехэ хбниинь:

— Би таагааб, — гэбэ, — Дэлхэй дээрэ юун хурсаб? гы, манайда тон хурса бриитэб бии, хнэй нэгэ ноопо' эрэ дээрынь табихада таа отолдог юм. Энээнпээ хурса юума хаанаш байха угы.

Барандаа:

— Зб даа, зб даа.

Нэгэ таабари таагдаа. Хоёртхинь: дэлхэй дээрэ юун тар-

ганби гээ.

Дунда хбниинь:

— Би таагааб, — гэнэ. — гы, манайда нэгэ тон тарган эмэ гахай бии. Ууса дээрээ уугаад ябана, бодожо шадна гы.

Энээнээ тарган юума дэлхэй дээрэ гы ондоо юума.

— , зб даа, таагдаа.

Гурбадахн таабаринь: дэлхэй дээрэ юун хурдам?

Бага хбниинь хэлэнэ:

— Би таагааб. гы, манайда хрин зээрдэ морин бии, тон хурдан, хни унаад ябахадань шэхээр шууяад ад. ти татана.

— е, зб даа, зб даа, таагдаа.

Таабаряа таажа дуудаад амарба. гытэй Баламджа гэртээ

ерээд ганса басагандаа хэлэбэ:

— Манда тайшаа ноён гурбан таабари г, таахыемнай.

Хайшан гэжэ таахаб даа.

Тиихэдэнь басаганиинь хэлэбэ:

— Баабай, амаржа унтагты, би гл танай ошохо хэлээд хэб, — гэбэ.

Баламджа амаржа унтаба. гл эртэ бодобод. Басаганиинь баабайдаа хэлэжэ угэбэ:

— Дэлхэй дээрэ хурса юунби? Хаанай хуули зарлиг. Хосрт-

хины дэлхэй дээрэ юун тарганби? Дэлхэй тарган. i урбатхниь: дэлхэй дээрэ юун хурданбн? Хнэй анаан хурдан.

глввннинь хоюулаа тайшаада ошобо. Баламджа Бардуунай

хоёр. Гайшаагайда ороод баян Бардуунай хоймортонь ууба, угытэй Баламджа дэндэнь согсойгоод бдэг дээрэ ууба; Тайшаа ноён ураба: щ

— Хэн таагааб таабаряа? — гэжэ.

— Ба таагааб, — гэбэ баян Бардуунай.

— Юун? — гэжэ тайшаа ураба.

— Дэлхэй дээрэ юун хурсаб гэхэдэ, манайда тон хурса бринтэб бия, тэрээнээ Хурса юумэн дэлхэй дээрэ гы. Хоёрт-хинь, дэлхэй дээрэ юун тарган бэ гэхэдэ, манайда нэгэ эмэ гахан бии, уусаа даахабэй, ууса дээрээ ябаха юм. Тэрээнээ тарган юумэ дэлхэй дээрэ байха гы. Гурбатхинь: дэлхэй дээр юун хурдан бииб гэхэдэ, манайда нэгэ хурин зээрдэ бии, хнэй унаад ябахада шэхэн шууяха, альти татаха юм. Тэрээнээ хурдан юумэн дэлхэй дээрэ угы..

Тайшаа хэлэбэ:

— Шя Баламджа юун гэжэ таагаабши? Угытэй Баламджа хл дээрээ бодоод хэлэбэ:

— Дэлхэй дээрэ юун хурсаб гэхэдэ, ноённ хуули, хаанн зарлиг. Хоёртхинь, дэлхэй дээрэ юун тарганби гэхэдэ, макай дэлхэй. Гурбатхинь, дэлхэй дээрэ юун хурданбн гэхэдэ, хуу-нэй анаан хурдан, — гэбэ.

Тайшаа ноён хэлэбэ:

— Унаган угытэй Баламджынти, таабаряа таагаа Баламджа. Бардуунай, ши юуш таагаагйш., Унагыень гэ. Баламджа, угл манайда ерэхэш. Морёор ерэккэйш, ябагаар ерэхкэйш, > харгыгаар ябаккэйш, хубсаагй ерэккэйш, хубсаатай ерэккэйш, гуйлгагуй ерэккэйш, гуйлгатай ерэккэйш, только ерээн " байхаш манайда.

глвниинь Баламджа ерэбэ. Ямаа унаад ерэбэ, харгын да- лай дээгр ерэбэ. Хубсаатайш ерээгй, хубсаагйш ерээгуй, загаани гльмр орёогоод ерээ. Гуйлгатай ерээгй, гуйлгагй 3 ерээгуй. Амида боро шубуу баряад ерээ. Шубуугаа тайшаада, гэбэ. Тайшаае гартаа абамсаар, шубууниинь ннидтёо: Гуйл-гаш болбогй, гуйлга гыш болбогй. Зай, дуудаба. Тайшаа ноён ш хэлэбэ:

— Угл би танайда ошохоб. Эрэ хэр аагаад, эльгэн тараг буреэд байхаш.

глниинь тайшаа ноён ерэбэ. Баламджа орондоо унтажа хэбтэбэ. Тайшаа ноён газаань ерээд хайхирба. Баламджын басаган гарба.

— Баабайш хаанаб? Юундэ гарнагйб?

— гэй, тайшаа ноён, — гэжэ басаган хэлэжэ байна, — Баабаймнай энэ ни хблээд гараха ^аргагй.

— Эрэ хун хайшан гээд хбулхэб? — гэжэ тайшаа хэлэбэ. щ Тиихэдэнь басаган хэлэбэ:

46

гэй, та тайшаа ноён, юу хэлээбта? Эрэ хэр аажа,

эльгэн тараг брихэ гэжэ.

Тайшаа ноён ама гэй байшана. Дуудаа. глниннь, хойто дэрынь хоёр солдадые эльгээбэ.

— Ошогты Баламджында, ороод зээд ерэгты, юу хэжэ

байнаб?

Хоёр солдат ерэбэ. Газаань байгаад морин дээрээ уугаад

хайхирба:

— Морёо хаанаа уяад орохобибди?

Басаган хэлэбэ:

— Саанатнай бл нажар хоёр байха, тэрээнээ морёо

уяад орогты.

Хоёр солдат бэдэрбэ бл нажар хоёрые, юун гээшэ байха

юм хаб гэлсэбэ. Олоогй. Ороош гы гэдэргээ ошобо. Та'йшаМ

да хэлэбэ:

— Газаань байгаад морёо хаанаа уяхабнбди гээмнай, саанатнай бл нажар хоёр байха, тэрээнээ уяад орогты гээ. Бидэ олоогйбда.

— Шарга тэргэ хоёр хэбтээ г? — гэбэ тайшаа.

— Балархай шарга тэргэ хоёр хэбтэнэ эн, бидэ мэдэнгп хрч ер'ээбди. \

Энэ Баламджын басагаар тайшаа ноён бэри хэжэ хбгээ гэрлулжэ, угытэй Баламджатай худа ураг боложо жаргаба.


11. СЭСЭН БЭРИ


Урда сагта ганса хбтэй убэгэн эмэгэн

хоёр ууан юм гэхэ. Нэгэтэбэрии буул-

гажа хбгээ гэр айл болгоод байтараа, нэгэ глгр бэгэ-нэй хониёо буртэхэдэн, нэгэ ямааниин угэй байба ха! Тиихэдэнь убэгЭн хбнэйдээ ошожо, бэридээ хэлэнэ:

— Зай, бэри, нэгэ ямаамнай гэй байна. Бэдэржэ ерэхэ болоо гээшэ гуш?

Перейти на страницу:

Похожие книги

Энциклопедия символов, знаков, эмблем.
Энциклопедия символов, знаков, эмблем.

Мироздание говорит с человеком на «языке намека и внушения» (Вяч. Иванов), иначе — на языке символов, воспринимая который, человек постигает мир. Умение понимать и истолковывать символы и знаки — насущное условие выживания в окружающей среде — с древнейших времен признавалось одним из важнейших человеческих искусств. Символистика складывалась и развивалась на протяжении столетий, постепенно обретая собственную мифологию: многочисленные значения, приписываемые символам, и сложные, многоуровневые взаимосвязи между символами в конце концов привели к тому, что появилась уникальная мифологическая система — наднациональная, единая для многих народов мира. Эволюции мифологической системы символов и ее нынешнему состоянию и посвящена эта книга.

Кирилл Михайлович Королев

Мифы. Легенды. Эпос
Пять поэм
Пять поэм

За последние тридцать лет жизни Низами создал пять больших поэм («Пятерица»), общим объемом около шестидесяти тысяч строк (тридцать тысяч бейтов). В настоящем издании поэмы представлены сокращенными поэтическими переводами с изложением содержания пропущенных глав, снабжены комментариями.«Сокровищница тайн» написана между 1173 и 1180 годом, «Хорсов и Ширин» закончена в 1181 году, «Лейли и Меджнун» — в 1188 году. Эти три поэмы относятся к периодам молодости и зрелости поэта. Жалобы на старость и болезни появляются в поэме «Семь красавиц», завершенной в 1197 году, когда Низами было около шестидесяти лет. В законченной около 1203 года «Искандер-наме» заметны следы торопливости, вызванной, надо думать, предчувствием близкой смерти.Создание такого «поэтического гиганта», как «Пятерица» — поэтический подвиг Низами.Перевод с фарси К. Липскерова, С. Ширвинского, П. Антокольского, В. Державина.Вступительная статья и примечания А. Бертельса.Иллюстрации: Султан Мухаммеда, Ага Мирека, Мирза Али, Мир Сеид Али, Мир Мусаввира и Музаффар Али.

Гянджеви Низами , Низами Гянджеви

Древневосточная литература / Мифы. Легенды. Эпос / Древние книги