Фаўст

Багіня начная, красуня Геката,
Зычліва і прыязна славіш ты брата,
Жадаеш, каб песціў яго акіян,
Каб Фебу радосцы спявалі пеан.
Пачаўшы ўзыход свой з начной глыбіні,
Ён шле нам пяшчоты і ласк прамяні.
Бог сонца глядзіць на палі, берагі,
І парастак кожны яму дарагі.
Калі ж наплыве на наш востраў імгла,
Імглу разганяе ён ззяннем святла
І з неба глядзіць на скульптуры Радоса:
На Феба Лагоднага, Феба-Калоса.
Мы першыя ў свеце ўвасобілі бога
Ў абліччы жывым чалавека зямнога

Пратэй

Няхай яны пяюць пеаны
Праменням Феба і Дыяны,
Будуюць ім высокі храм,
Хай ідалаў шукаюць новых,
Багоў ствараюць мармуровых —
А мёртвы хлам ёсць мёртвы хлам.
І прастаіць тут патароча,
Пакуль не здарыцца канфуз
І не стаўчэцца ў пыл і друз,
Калі ў глыбінях загрукоча.

Засушаць сэрцы, ссушаць душы

Гады жыцця на ўбогай сушы.
Найлепшы побыт у вадзе,
Там светлы дух не прападзе.
Пратэй-дэльфін я, дай памчу

(Ператвараецца ў дэльфіна.)

Цябе на воды і на волю.
Тваю там прагу задаволю
І з Акіянам спалучу.

Фалес

Параду мудрую дае Фалес:
Стварэння новага працэс
Пачні з азоў, пачні з калыскі,
Правер усе спачатку нормы,
Прайдзі шматтысячныя формы —
Да чалавека шлях не блізкі.

Гамункул сядае на Пратэя-дэльфіна.

Пратэй

Спяшайся ў мора, дух без плоці!
Жыві ў яго вадавароце,
Дазнай уласнай паўнаты,
Але не ўзлазь багам на плечы,
Захоўвай вобраз чалавечы —
Далей ісці няма куды.

Фалес

І нам з табою, бедалагам,
Пабыць людзьмі было б няблага.

Пратэй (Фалесу)

А ён твайго, бадай што, складу!
І ты свой час пакінуў ззаду —
Як здань, хоць тысячу гадоў
Па фэстах гойсаць ты гатоў.

Сірэны (на скалах)

Распасцерлі мякка крылы
Галубіцы ў чарадзе,
Лёгкім вэлюмам закрылі
Срэбны месяц на вадзе.
Аж з Пафоса прыляцелі
На вясёлы фэст начны,
Асалоды захацелі
І любоўных ласк яны.

Нерэй (падыходзячы да Фалеса)

Што над морам серабрыцца,—
Не пазнае просты госць.
А ў мяне, у празарліўца,
Думка правільная ёсць:
Гэта служкі Афрадыты,
Галубіцы з пышнай світы
Галатэі; з бегам год
Прыгажэе іх палёт.

Фалес

Слухаць я люблю старога,
Бо нясе з сабою ён
Шмат жывога і святога,
Жыццядайны песціць плён.

Псілы і марсы^{203}(плывучы на марскіх быках, цялятах і баранах)