Фаўст

Што гэта, што? Што, сёстры, бачу?
Азірніцеся, сёстры!
Дзень быў пагодны, вясёлы!
Раптам пасмы туману
Наплылі пяшчотна з Эўрота.
Зніклі з вачэй
Мілыя бухты, чаротам парослыя,
І вольныя, гордыя лебедзі,
Якія плылі чарадою.
Я нічога не бачу? Нічога!

Толькі ўсё чуюцца,

Гукі ўсё чуюцца трубныя.
Чуюцца гукі суровыя —
Смерць яны нам прадракаюць.
Ах, ратунку чакалі мы,—
Што ж цяпер станецца?
Гукі далёкія гэтыя
Зноў пагражаюць
Нам, прыгажуням,
Лябёдачцы нашай, царыцы,
Статнай красе белагрудай…
Гора нам, гора!

Усё абвалок непраглядны туман.

Мы самі сябе ўжо не бачым.
Што адбываецца?
Ці мы ідзём?
Ці стаім, ці лунаем?
Бачыш, плыве перад намі
Постаць Гермеса, як прывід?
Бачыш, жазлом залатым
Нас пасланнік багоў запыняе.
Нас заварочвае ён
Да панурага,
Поўнага ценяў празрыстых,
Ненасытнага,
Вечна пустога Аіда.

Пачарнелі, пацямнелі нас акрылыя туманы,

Стала змрочна, бы ў магіле.
                                 Вольны позірк сустракае
Скрозь злавесныя муры.
                               Што такое? Двор? Магіла?
Страшна, жудасна, сястрыца!
                               Мы — у пастцы, у палоне,
Нам не вырвацца адсюль!

Двор замка, акружаны багатымі фантастычнымі сярэдневяковымі пабудовамі

Панталіда

Цярпення, розуму ў жанчын — ні каліва!
Вы лёсу забаўкі, ахвяры моманту.
Ні ў долі, ні ў нядолі вы не ўмееце
З належнай годнасцю явіць характар свой.
Прывыклі супярэчыць вы адна адной,
І ў шчасці, і ў няшчасці толькі плачаце.
Заціхніце! Чакайце мудрай уладарніцы.

Алена

О, дзе ты, Піфаніса^{229}

, будзь прыхільная!Не пакідай нас у памроччы замкавым!
Калі правадыру чужынцаў з поўначы
Пайшла сказаць, што мы сюды з’явіліся,
Тады я дзякую! Вядзі ж палонніцу —
Хачу спакою я, канца вандроўніцтву.

Панталіда

Дарэмна ты, царыца, азіраешся,
Старая знікла: можа, засталася там
У мгле, з якой мы выйшлі так загадкава
На гэтае дварышча незнаёмае,
Альбо блукае ў лабірынце замкавым,
Са многіх дзіўных прыбудоў утвораным,
Шукаючы на учту ганаровую
Гаспадара. Глядзі, ўгары пад вокнамі,
На галерэях і ў шматлікіх порціках
Натоўпы слуг ужо замітусіліся,
Прыём належны нам, відаць, рыхтуючы.

Хор