Przed nami, deputaty sadu gl'ownego trybunalu lubelskiego, na rok terazniejszy, 1602, ze wszystkich wojewodztw korony Polskiej obranemi i wysadzonemi, gdy przytoczyla sie sprawa, za pozwem miedzy urodzonym panem Fedorem Roznoszy'nskim i malzonka jego, jej mo's'c pania Krystyna Zubryk'owna, powodowa, a wielmoznymi ich mo'sciami: xieciem Joachimem Koreckim, woiewodzicem Woly'nskim i pania Anna Chodkiewiczowna, pozwana strona, a to o niewr'ocenie przez pozwanych powodom pewnych spraw, listu, zapisu Hry'nkowej Anny Znoki (sic), na zapisanie pewnych sieliszcz panu Iwanowi Zubrikowi i zonie jego Bohdanie, drugiego listu kr'ola jego mo'sci Zygmunta, na potwierdzenie tegoz zapisu danego, trzeciego listu kr'ola jego mo'sci Zygmunta Augusta potwierdzenie tego zapisu Hry'nkowej Zubrykowi danego, i kontrowersii oboch w tej sprawie obudwu stron, sad niniejszy gl'owny trybunalski, gdy te prawa, przywileje pozwanym nakazal do aktykowania w xiegi odda'c, wtedy, stoiacy u sadu niniejszego, pozwani oddali sprawy te do ksiag, ktore sad ninieszy gl'owny trybunalski dla wpisowania do ksiag przyjmujac, przed soba czyta'c kazal i gdy byly czytane, list kr'ola Zygmunta tak sie w sobie ma: »Zygmunt, Boza milo'scia kr'ol Polski, wielki xiaze Litewskie, Ruskie, Pruskie, Zmudzkie, Mazowieckie i innych. Bil nam czolem bojarzyn Czerkaski, Iwan Zubryk, i powiedzial przed nami, iz teszcza jego, Hry'nkowa Anna, stawszy przed wojewoda Kijowskim, hetmanem naszym dwornym, dzierzawca Owruckim, panem Andrejem Jakubowiczem Niemirowiczem, s dozwoleniem jego mo'sci, zapisala jemu, zieciowi swemu, i dziewce swej, zonie jego Bohdanie, i ich dzieciom i potomkom polowice s eliszcz swoich, w powiecie Kijowskim, na imie: Biechlowc'ow, a Ostapkowc'ow, Lisunowc'ow, Nowostawk'ow, tak tez i pasiek ich, do tych sieliszcz przynalezacych, w Czeremosznej, w Radostawie /62/ nad Bystrykiem, w Ostapkowie i we wszelakich pasiekach, tak nad rzeka Rastawica, jako i nad Hujwa i Hujewka, i piata cze's'c swoje, od bliskich jej przyszla, ku temu tez ta teszcza jego zapisala jemu i zenie jego, c'orce swej, i ich potomkom sieliszcza swoje otczyzne, w powiecie Czerkaskim, na imie Mchliewo, Orlowiec, i Linczy'nce ze wszystkim, iako sie one sieliszcza z dawna w sobie maja, na co i list sw'oj zapisny, pod pieczecia pana wojewody Kijowskiego, ze mu dala, kt'ory on przed nami pokladal, i bil nam czolem, aby'smy mu dali nasz list i to jemu naszym listem potwierdzili na wieczno's'c, o czem ze i pan wojewoda Kijowski, za nim uprzejmie zadajacy, do nas pisal; a tak my, listu jej zapisnego opatrzywszy, i z laski naszej na zadanie pana wojewody Kijowskiego i na czolo-bicie jego to'smy uczynili, polowice tych sieliszcz w Kijowskim powiecie: Bichlowic'ow i Ostapkowc'ow, Lesunowc'ow, Nowostawk'ow i te tez sieliszcza w Czerkaskim powiecie: Mchlijewo, Orlowiec, i Linczy'nce, potwierdzamy tym naszym listem samemu Iwanowi Zubrykowi, i jego zonie, i dzieciom, i potomkom ich na wieczne czasy, maja oni te sieliszcza, i s pasiekami wyz mianowanemi, na siebie dzierzy'c i uzywa'c we wszystkim, jako sie w sobie . . . . . . . . . . . zapisnego, tej Hry'nkowej, a sluzbe ziemska s tego nam maja sluzy'c; i na to dali'smy ten nasz list, do kt'orego i piecze'c nasza przylozy'c kazali. Pisan w Krakowie, pod lato Bozego narodzenia 1539, m-ca julii 3-go, indykta 12. U tego listu piecze'c j-o kr'olewskiej m-ci, a podpis reki w te slowa: Michajlo, pisarz. Kt'ory list sad niniejszy do ksiag gl'ownych trybunalskich wojew'odztwa Kijowskiego zapisa'c kazal i jest zapisan, i ten wypis jest wydany. Pisan w Lublinie, Antoni Rozen de Rozno, Judex trib. pallat. Crac. Sawicki Albrycht, starosta Mielnicki, dep. w-wa Podlaskiego, Jerzy Horski-Drucky, deput. w-a Kijowskiego, Jan Podoski, starosta Roza'nski i Malijowski, deput. w. Mazowieckiego, Iwan Lozka, pisarz ziemski Kijowski; corrigowal Hersowicz.
Сообщено В. Антоновичемъ.
32.
Грамота Сигизмунда-Августа, подтверждающая приговоръ третейскаго суда о разграниченіи имЂній князя Василія Ковельскаго и князя Андрея Михайловича Сангушковича-Коширскаго, состоявшійся въ 1539 году и подтвержденный уже въ то время Сигизмундомъ I. 1553, октября 26.
ЛЂта Божого нароженія 1569, генваря двадцать шостого дня. /63/