Þa er þeir Einarr þambaskelmir ok Kalfr Amason söttu Magnus Olafssön austr i Garðarike, var Raugnvalldr fyrir þeim i Aldegioborg. […] Beiðer þa Einarr, at Raugnvalldr skyli raðaz til ferðar með þeim upp til Hðlmgarþz oc flyttia þeira mal við Iarizleif konung; oc þvi iatar Raugnvalldr. Eptir þat leiga þeir sér eyki i Al-deyioborg, oc aka upp til Hðlmgarðz oc fínna Iarizleif konung; flyttia þa fram erendi sin og segia, at þa er þeim sva leitt vorðit riki Knyttlinga, oc mest Alfivo, at þess geingr ecki yfír þa, at þeir vili þeim leingr þiona. Beiða þa þess, at Iarizleifr konungr skyli fa þeim Magnus, son Olafs konungs, til hðfðingia. Flyttr þa Raugnvalldr þetta mal með þeim oc Ingigerðr drottning ос margir aþrir. Konungr var þess trauðr at fa Magnus i hendr þeim Norþmaunnum, sva sem þeir höfðu buit viþ hin helga Olaf konung, fauður hans. En þat tokz þo með þvi, at xi menn, þeir er gauf-gastir varo, svorðu Iarizleife konunge þess eiða, at þetta være allt trygt oc trutt. En Iarizleifr konungr gaf up Raugnvalldi eiþin fyrir trunaðar saker; var hann ætlaðr til hin xii. Kalfr svarði þann eið Magnusi, at hann skyllde honum fylgia innan lanz oc utan lanz oc gera þa luti alia, er Magnuse þötte þa sitt riki meira oc frialsara. Eptir þat tðku Norðmenn Magnus til konungs ос gerðuz honum handgeingnir. Þeir Kalfr dvaulþuz i Hölmgarðe þar til er leið iol. Foro þá ofan til Aldeigioborgar oc ðfluþu ser þar skipa; foro þegar austan er isa leyste um varit. Rætz þa Raugnvalldr Brusason til ferðar með Magnuse konunge; foro þeir þa fyrst til Sviþioðar, sem segir i saugo Magnus konungs, ос þaðan til Iamtalandz, oc sva austan um Kiol til Veradals. En þegar er Magnus konungr kom i Þrandheim, geek allt fölk undir hann; for hann út til Niðaróss oc var til konungs tekin a Eyraþinge yfir allt land. […]
Перевод
Глава I. Открытие Норвегии
Форньёт звали конунга; он правил теми землями, которые зовутся Финнланд1
и Квенланд2; они лежат к востоку от того залива, который простирается навстречу Гандвику3 и который мы зовем Хельсингьяботн4. У Форньётра было три сына. Одного звали Хлер, которого мы зовем Эгир, другого – Логи, третьего – Кари; он был отцом Фрости, отца Снэра Старого. Его сын звался Торри, у него было два сына, одного звали Нор, а другого – Гор; дочь его звали Гои5. [Гор повел свои корабли к выходу из залива6
и дальше в Аландсхав7. Затем ведет он поиск повсюду в Свейских шхерах и на всех островах, которые лежат в Эйстрасальт8; после этого – в Гаутских шхерах и затем в Данмарке, и обследует там все острова. […] А Нор, его брат, дожидался, пока на плоскогорья ляжет снег и будет хорошая лыжня. После этого он отправился из Квенланда по внутренней части того залива, и пришел туда, где жили люди, называвшиеся лаппами9; это за Финнмарком. А лаппы хотели преградить им путь, и началась там битва; но такая сила и колдовство были на стороне Нора и его людей, что недруги их были напуганы, едва они услышали их боевой клич и увидели обнажаемые мечи; и пустились лаппы в бегство. А Нор отправился оттуда на запад к [горам] Кьёль.Глава 21