Исландские сказки

En þegar karlssonur (но когда стариков сын) – sem komið hafði heim í borg (который явился в замок) til að komast í einhverjar veisluleifarnar (чтобы полакомиться остатками с барского стола; veisluleif – остатки после пира; leif – наследство; остатки) og hafði staðið við hallardyrnar (и стоял у дворцовых ворот) – sér þetta (видит это) hleypur hann inn í höllina (забегает он во дворец), þrífur kylfuna (хватает дубинку; þrífa – хватать) og segir við kóngsdóttur (и говорит принцессе) að hún skuli nú velja um tvo kosti (что ей теперь придётся выбирать одно из двух; velja – выбирать; kostur – выбор; альтернатива; возможность), annaðhvert að ganga að að eiga sig (либо она согласится выйти за него замуж; eiga sig – жениться; вступать в брак) eða hann skipi kylfunni (либо он прикажет дубинке) að rota hana líka (забить насмерть и её тоже).

En þegar karlssonur – sem komið hafði heim í borg til að komast í einhverjar veisluleifarnar og hafði staðið við hallardyrnar – sér þetta hleypur hann inn í höllina, þrífur kylfuna og segir við kóngsdóttur að hún skuli nú velja um tvo kosti, annaðhvert að ganga að að eiga sig eða hann skipi kylfunni að rota hana líka.

Kóngsdóttir kveðst mundi kjósa þann fyrri kostinn (принцесса сказала, что выбирает первое /условие/) og þegar tími var til kominn (и когда время подошло) lét hann prestinn sinn gefa sig í hjónabandið (попросил он пастора своего поженить их: «отдать его в брак»; hjónaband – супружество; hjón – супруги; чета; band – тесёмка; завязка; пряжа; оковы; цепи), varð konungur (стал королём), tók karl og kerlingu heim í borg til sín (забрал к себе в замок старика со старухой) og veitti þeim marga ánægju og gleðidaga (и подарил им много счастливых и радостных дней; veita – оказывать; предоставлять; ánægja – довольство; удовлетворённость; gleðidagur – день радости; gleði – радость; dagur – день); ríkti síðan vel og lengi (правил с тех пор справедливо: «хорошо» и долго).

Kóngsdóttir kveðst mundi kjósa þann fyrri kostinn og þegar tími var til kominn lét hann prestinn sinn gefa sig í hjónabandið, varð konungur, tók karl og kerlingu heim í borg til sín og veitti þeim marga ánægju og gleðidaga; ríkti síðan vel og lengi.

Og svo kann ég ekki þessa sögu lengri (тут и сказке конец: «потому не могу я дальше эту сагу продолжать»).

Og svo kann ég ekki þessa sögu lengri.

Karlsdæturnar þrjár (Три стариковы дочери)

Eitt sinn var karl og kerling (жили-были старик со старухой), sem áttu þrjár dætur (у которых было три дочери), sem hétu Ása, Signý og Helga (которых звали Ауса, Сигни и Хельга). Þær Ása og Signý voru í eftirlæti (/они/ Ауса и Сигни были любимыми /дочерьми/; eftirlæti – любимчик; фаворит; потакание), en Helga út undan (а Хельгу держали в чёрном теле: «игнорировали»; vera út undan – оставаться без внимания) og lá í öskustó (и спала она в зольнике; öskustó – зольник; поддувало; aska – пепел; зола; stó – очаг).