Küçük Prens

И оба умолкли.

18.

Küçük prens çölde yürüdüğü süre içinde sadece tek bir çiçekle karşılaştı. Bu çiçeğin taç yaprakları çık azdı. Önemsiz bir çiçekti bu.

Маленький принц пересек пустыню и никого не встретил. За все время ему попался только один цветок - крохотный, невзрачный цветок о трех лепестках...

“Günaydın” dedi küçük prens.

- Здравствуй, - сказал Маленький принц.

“Günaydın” diye yanıtladı çiçek.

- Здравствуй, - отвечал цветок.

“İnsanlar nerede?” diye sordu küçük prens kibarca.

- А где люди? - вежливо спросил Маленький принц.

Bu çiçek insanları ömründe sadece bir kez görmüştü. O da, çölden bir kervanın içindeki insanlardı.

Цветок видел однажды, как мимо шел караван.

“İnsanlar mı? İnsanlarla yıllar önce karşılaşmıştım. Yedi-sekiz taneydiler. Ama onların nerede olduklarını kimse bilemez. Rüzgarla birlikte dolaşır dururlar. Kökleri yoktur insanların. Bu yüzden de bir yere bağlanamazlar.”

- Люди? Ах да... Их всего-то, кажется, шесть или семь. Я видел их много лет назад. Но где их искать - неизвестно. Их носит ветром. У них нет корней - это очень неудобно.

“Hoşça kal” dedi küçük prens.

- Прощай, - сказал Маленький принц.

“Hoşça kal” dedi çiçek.

- Прощай, - сказал цветок.

19.

Küçük prens büyük bir dağa tırmandı. Daha önce kendi gezegenindeki üç yanardağın dışında hiç dağ görmemişti. Bu yanardağların boyu ise sadece dizlerine geliyordu. Sönmüş yanardağı tabure olarak kullanırdı. Ona ayaklarını uzatırdı. Kendi kendine : “Bu kadar yüksek bir dağın tepesine tırmanırsam, bütün gezegeni ve gezegendeki bütün insanları görebilirim” dedi. Ama görebildiği tek şey, diğer dağların sivri dorukları oldu.

Маленький принц поднялся на высокую гору. Прежде он никогда не видал гор, кроме своих трех вулканов, которые были ему по колено. Потухший вулкан служил ему табуретом. И теперь он подумал: "С такой высокой горы я сразу увижу всю планету и всех людей". Но увидел только скалы, острые и тонкие, как иглы.

“Günaydın” dedi kibarca.

- Добрый день, - сказал он на всякий случай.

“Günaydın... Günaydın... Günaydın...” diye yanıtladı yankı.

"Добрый день... день... день..." - откликнулось эхо.

“Sen kimsin?” diye sordu küçük prens.

- Кто вы? - спросил Маленький принц.

“Sen kimsin... Sen kimsin... Sen kimsin...” dedi yankı.

"Кто вы... кто вы... кто вы..." - откликнулось эхо.

“Arkadaş olalım. Ben çok yalnızım” dedi bu kez.

- Будем друзьями, я совсем один, - сказал он.

“Ben çok yalnızım... Çok yalnızım... Çok yalnızım...”

"Один... один... один..." - откликнулось эхо.

“Ne tuhaf bir gezegen!” diye düşündü. “Her tarafı kuru, her yeri dikenli, tamamen sert ve acımasız. İnsanlarda ise hayal gücü yok. Sadece sizin söylediklerinizi tekrarlıyorlar. Benim gezegenimde bir çiçeğim vardı ki, her zaman ilk konuşan o olurdu.

"Какая странная планета! - подумал Маленький принц. - Совсем сухая, вся в иглах и соленая. И у людей не хватает воображения. Они только повторяют то, что им скажешь... Дома у меня был цветок, моя краса и радость, и он всегда заговаривал первым".

20.

Çölün, kayaların ve karların arasında uzun bir süre yürüyen küçük prensin karşısına sonunda bir yol çıktı.

Долго шел Маленький принц через пески, скалы и снега и наконец набрел на дорогу.

Ve bütün yollar sizi insanlara götürür.

А все дороги ведут к людям.

Yol boyunca yürümeye devam etti küçük dostumuz.

- Добрый день, - сказал он.

Karşısına bir gül bahçesi çıktı.

Перед ним был сад, полный роз.

“Günaydın” dedi güllere. Onlar da: “ Günaydın” diye karşılık verdiler.