Читаем Курс эсперанто полностью

plu - далее

lazura - лазурный

plachi - нравиться

spaco - прстранство

ribela - мятежный

kvazau - будто

paco - мир (отсутствие войны)

EKZERCO

23.1 Traduku:

komunloghejo, mondmilito, militisto, fondinto, plifirmigi, bonvenon, soleco,

fremdulo, ventego, spirado, kurado, kovrilo, ribelulo, movado.

RESPONDOJ AL LA EKZERCO

23.1: общежитие, мировая война, воин, основатель, укреплять, добро

пожаловать, одиночество, чужеземец, буря, дыхание, бег, покрывало, мятежник,

движение.

Vespero de amikeco.

Hodiau en nian urbon venis bulgaraj gastoj. Nikolao renkontis ilin che

stacidomo kaj akompanis en la institutan klubon.

- Bonvenon, karaj gastoj, - diris la rondetanoj.

La vespero de sovetia-bulgara amikeco komencighis. Nikolao faris

salutparoladon.

Li diris: Karaj geamikoj! Mi kun ghojo salutas vin en nia urbo. Amikeco de

niaj popoloj havas longan tradicion. Ni uzas alfabeton, faritan de

bulgaroj - fratoj Kiril kaj Mefodij. Nia fama verkisto Turgenev en sia

romano priskribis bulgaran revoluciulon Insarov kaj dedichis unu el siaj

prozaj poemetoj al Julia Vrevskaja, kiu pereis en Bulgario. Antau kelkaj

jaroj komuna sovetia-bulgara filmo memorigis al ni pri tiu chi virino kaj

pri la milito, dum kiu rusaj soldatoj kune kun bulgaroj liberigis vian

landon de Turka jugo. En Leningrado estas strato, portanta nomon de Dimitar

Blagoev, kiu estis fondinto de la Bulgara Komunista partio. Ni ankau havas

straton je nomo de Georgij Dimitrov kaj ni scias pri lia heroa vivo. Ni

scias, ke la bulgara popolo konservas memoron pri rusaj soldatoj pereintaj

apud Shipka kaj pri sovetiaj soldatoj, pereintaj dum la dua mondmilito. Ni

kantas kanton "Aljosha" pri monumento en Bulgario al nekonata rusa soldato.

Ni esperas, ke nia cheestado en nia urbo estos por vi agrabla kaj nia

amikeco plifirmighos. Al chiuj plachis la parolado de Nikolao.

La gastoj dankis lin kaj rakontis pri sia lando, montris lumbildojn pri

Internaciaj Esperanto-kursoj, rakontis pri Esperanto-movado en Bulgario, kiu

estas la plej forta en Europo. Poste okazis koncerto. Al chiuj plachis, kiel

Manja deklamis versajhojn de Jesenin kaj Lermontov.

M. Lermontov

La velo

Tradukis K. Gusev

Blankadas velo unusola

En la nebula mara blu',

Ghi kion lasis, kion volas

En fremdaj landoj serchi plu?

Ondighas, kaj la vento spiras

Fleksante l'maston kun fervor'.

Ve! Ne felichon vel' aspiras,

Nek de l' felicho kuras for.

Ghin kovras blua rond' chiela,

Sub ghi lazuras onda spac',

Sed shtormon serchas ghi ribela,

Kvazau en shtormoj estas pac'.

KONTROLTASKO N 23

Skribu verkon "La 9-a de majo".

УРОК 24-й (dudek-kvara leciono)

Vortoj:

vojo - путь

signo - знак

tra - сквозь

potenco - мощь

densa - густой

pasho - шаг

brili - блестеть

atingi - достигать

kuragha - смелый

gloro - слава

stelo - звезда

estimi - уважать

direkto - направление

sinjoro - господин

fantomo - призрак

tuta - весь

sorto - судьба

regno - государство, держава

moko - насмешка

premi - давить, жать

klara - ясный

reciproka - взаимный

rekta - прямой

mano - кисть руки

difini - определять

ligi - связывать

elekti - выбирать

refuti - опровергать

flanko - сторона

necesa - необходимый

guto - капля

humila - покорный

frapi - стучать

gluti - глотать

bori - бурить

muro - стена

monto - гора

eterna - вечный

obstina - упрямый

speco - вид

pacienco - терпение

revo - мечта

afero - дело

natura - натуральный, естественный

naturo - природа

L. L. Zamenhof

La vojo (fragmento)

Tra densa mallumo briletas la celo

al kiu kuraghe ni iras.

Simile al stelo en nokta chielo,

al ni la direkton ghi diras.

Kaj nun ne timigas la noktaj fantomoj,

nek batoj de l' sorto, nek mokoj de l' homoj,

char klara kaj rekta kaj tre difinita

Ghi estas, la voj' elektita.

Nur rekte, kuraghe kaj ne flankighante

ni iru la vojon celitan!

Ech guto malgranda, konstante frapante,

traboras la monton granitan.

L' espero, l' obstino kaj la pacienco,

Jen estas la signoj, per kies potenco,

ni pasho post pasho, post longa laboro

atingos la celon en gloro.

Fragmentoj el parolado de doktoro Zamenhof che la malfermo

de la unua kongreso esperantista en Francio en 1905.

Estimataj sinjoroj kaj sinjorinoj! Mi salutas vin, karaj samideanoj,

fratoj kaj fratinoj, el la granda tutmonda homa familio, kiuj kunvenis

el landoj proksimaj kaj malproksimaj, el la plej diversaj regnoj de la

mondo por frate premi al si reciproke la manojn pro la nomo de granda

ideo, kiu chiujn nin ligas...

Ni kunvenis hodiau por montri al la mondo per faktoj nerefuteblaj, kion la

mondo ghis nun ne volis kredi. Ni montros al la mondo, ke reciproka kompreni

ghado inter personoj de malsamaj nacioj estas ne ia fantazia revo, sed afero

tute natura.

KONTROLTASKO N 24

1. Elskribu el la tekstoj vortojn kun diversaj sufiksoj kaj traduku

ilin.

2. Rakontu pri iu filmo au libro.

УРОК 25-й (dudek-kvina leciono)

Vortoj:

forgesi - забыть

flugi - лететь

preghi - молиться

eterna - вечный

aklami - провозглашать

larmo - слеза

seka - сухой

detrui - разрушать

sincera - искренний

odoro - запах

blovi - дуть

modesta - скромный

tremi - дрожать

tombo - могила

sango - кровь

fali - упасть

kraki - трещать

funebro - траур

mizero - нужда

kruco - крест

kreski - расти

sento - чувство

voki - звать

sankta - святой

soifo - жажда

Перейти на страницу:

Похожие книги

Агония и возрождение романтизма
Агония и возрождение романтизма

Романтизм в русской литературе, вопреки тезисам школьной программы, – явление, которое вовсе не исчерпывается художественными опытами начала XIX века. Михаил Вайскопф – израильский славист и автор исследования «Влюбленный демиург», послужившего итоговым стимулом для этой книги, – видит в романтике непреходящую основу русской культуры, ее гибельный и вместе с тем живительный метафизический опыт. Его новая книга охватывает столетний период с конца романтического золотого века в 1840-х до 1940-х годов, когда катастрофы XX века оборвали жизни и литературные судьбы последних русских романтиков в широком диапазоне от Булгакова до Мандельштама. Первая часть работы сфокусирована на анализе литературной ситуации первой половины XIX столетия, вторая посвящена творчеству Афанасия Фета, третья изучает различные модификации романтизма в предсоветские и советские годы, а четвертая предлагает по-новому посмотреть на довоенное творчество Владимира Набокова. Приложением к книге служит «Пропащая грамота» – семь небольших рассказов и стилизаций, написанных автором.

Михаил Яковлевич Вайскопф

Языкознание, иностранные языки