(17) Duby J.
Les “jeunes” dans la societe aristocratique de France du Nord-Ouest au XII siecle // Hommes et Structures du Moyen Age. Paris, 1973.(18) Bulst-Thiele M. L.
Sacrae domus militiae Templi Hierosolymitani magistri, Untersuchungen zur Geschichte des Templerordens, 1118/9-1314. Gottingen, 1974. S. 316, 351. Abl. 264.(19) Regula.
Prologus. 30; De laude novae militia / Opera S. Bernardi. Roma, 1963. Vol. III. P. 238–239. Cm.: Bulst-Thiele M. L. Op. cit. S. 115. № 32.(20) Opera S.
Bernardi. Roma, 1977. Vol. VIII. Epist. 363. P. 311 ff; Epist. 458. P. 454 ff. De excommunicatis: Латинский устав. § 12 (Curzon H. de. Op. cit. P. 23); § 37 (Ibid. P. 43). Cp.: Schnurer G. Op. cit. S. 32. Шнюрер рассматривает оба текста.(21) 28 марта 1310 г., во время процесса, все члены ордена, находившиеся в заключении, были впервые собраны в Париже, в покоях епископа. Из общего числа в пятьсот сорок шесть человек лишь восемнадцать были рыцарями. Bulst-Thiele М. L.
Der Prozess gegen den Templerorden // Die geistlichen Ritterorden Europas / hrsg. J. Fleckensein, M. Hellmann. Sigmaringen, 1980. S. 388.(22) Southern R. W.
Church. P. 270, 252.(23) Французский устав. § 661 (Curzon Н. de. Op. cit. Р. 338–339) – Церковные церемонии, сопровождавшие прием священников, были заимствованы у цистерцианцев (ср.: Ibid. § 274–278. Р. 167–169). Правила приема в орден оставались неизменными до самого конца, как видно из показаний тамплиеров во время процесса во Франции (имеется ввиду Жерар де Кос. См. прим. 13).
(24) De laude… Cap. 1. Р. 213.
(25) Willelmus Tyrensis.
Chronicon. Lib. 13. Cap. 26. § 1–2; Hiestand R. Kardinalbischof… S. 320.(26) Idem. Papsturkunden… Bd. 1. № 2. (S. 203 ff.); № 8 (S. 214 ff.); Bulst-Thiele M. L.
Magistri… S. 28. Abl. 40.(27) Orderic Vitalis.
History. Lib. 13 (Vol. 4. P. 236 ff.), а также видения Отло де Сент Эмерама. Последний сообщает нам, что покойники являются своим друзьям и ближним, умоляя их искупить злодеяния усопших, чтобы облегчить их страдания в чистилище (Othlo. Liber Visionum. Vis. 6. P. 65; Vis. 12. P. 81; Vis. 17. P. 91).(28) Albon A. de.
Cartulaire gnarl de 1’Ordre du Temple. Paris, 1913. № 1. P. 1; BarberM. Op. cit. P. 226–227; Hiestand R. Op. cit. S. 316. Abl. 122.(29) Mayer H. E.
Angevins versus Normans: The New Men of King of Jerusalem // Proceedings of the American Philosophical Society. 1989.133. P. 3, 6–7.(30) Bulst-Thiele M. L.
Magistri. S. 30 ff.(31) Hiestand R.
Papsturkunden. Bd. 1. № 3. S. 204 ff.; Idem. Papsturkunden. Bd. 2. S. 67 ff., 90, 96 ff.(32) См.: Послание 42 Бернара архиепископу Анри Сансскому (Opera S. Bernardi. Vol. VII. P. 128): «libertas omni servitude servilior, quid igitur vos, о monachi, sacerdotum gravat auctoritas?» («свобода, [которая] тяжелее любого рабства, почему же вы, о монахи, тяготитесь властью священства?»). Ср. также: De consideratione // Ibid. Vol. III. Cap. 4. § 14–18. P. 441–446.
(33) Mayer H. E.
Studies in the History of Queen Melisende of Jerusalem // Dumbarton Oaks Papers. 1972. 26. P. 124, 130,144,152.(34) См.: Послание Бернара королеве Мелисанде (Opera S.
Bernardi. Vol. VIII. Epist. 206. P. 65; Epist. 289. P. 205; Epist. 354. P. 297; Epist. 355. P. 299), а также его письма тамплиеру Андре де Монбару (Ibid. Epist. 288. Р. 203).(35) Bulst-Thiele М. L.
Magistri. S. 41 ff.; Melville M. La Vie des templiers. Paris, 1974. P. 65.
Михаил Архангел тамплиер, побивающий змея
(36) Constable G.
The Second Crusade as Seen by Contemporaries // Traditio. 1953. 9; Niederkorn J. P. “Traditio, a quibus minime cavimus”. Ermittlungen gegen Konig Balduin III. von Jerusalem, den Patriarchen Fulcher und den Templerorden wegen Verrats bei der Belagerung von Damaskus (1148) // Mitteilungen des Instituts fur Osterreichische Geschichtsforschung. 1987. 95; Hiestand R. Kardinalbischof.(37) Henriquez Chr.
Menologium. Regula, constitutions et privilegia ordinis Cisterciensis. Anvers, 1630. Устав тамплиеров: Pt. 1. P. 276; Pt. 2. P. 41 ff. Папские хартии тамплиерам: Pt. 2. P. 477 ff., 479 ff., 531 ff. Клятва командора тамплиеров Португалии: Pt. 2.Православные тамплиеры Адриатики
Кирилл СЕРЕБРЕНИТСКИЙ, исследователь, Москва. Журнал «Вокруг света», 20 апреля 2007 г.
После сожжения Жака де Моле и гибели всего руководства Ордена Храма выжившие тамплиеры двинулись на Восток