Lidepla-Esperanto-Dialogoj-Vortaro

B: Oni devas diri, ke la parenceco de du paroj de la kvar junaj geedzoj estos iom komplika.

B: Oni mus shwo ke rishtitaa de dwa para de char yunge gamer sal bi idyen komplike.

A: Kial vi kredas, ke ĝi estos komplika?

A: Way yu opini ke it sal bi komplike?

B: Nu, ĉar Andreo fariĝos la bofrato de sia prora frato Petro...

B: Wel, bikos Andree bikam brata-inloo de suy prope brata Peter...

A: Ĉu tio estas ebla?

A: Ob es posible?

B: Jes. Certe. Krome, Mikaela estos la bofratino de sia fratino Suzanna, kaj inverse.

B: Ya, sertem. Krome to, Mikaela bikam sista-inloo de suy sista Susanna, e inversem.

A: Tio estas situacio vere stranga.

A: Es verem strane situasion.

B: Tre stranga, preskaŭ komika. Oni ne ofte havas tiajn novaĵojn por rakonti, ĉu ne?

B: Muy strane, hampi komike. Bu oftem ye tal nova fo rakonti, bu ver?

A: Tio estas vera... Sed nun, mi nepre devas forkuri, por retrovi fine mian edzon. Pardonu, sinjorino Boll! Adiaŭ!

A: Ver... Bat nau me sertem mus lopi, fo findi may mursha. Skusi, madam Boll. Adyoo!

B: Estas vi, kiu devas pardoni al mi, ke mi retenis vin tiel longe. Adiaŭ, sinjorino Adek! Ĝis alia fojo!

B: Me hi mus pregi skusi por reteni yu tanto longem. Adyoo, madam Adek! Til otreves!

Dialogo 4 Sinjorino Adek (A.) vokas sian dek-jaran filon Stefano (S)

Dialoga 4. Madam Adek (A.) voki suy shi-yar-ney son Stefan (S)

A: Stefano, vekiĝu!

A: Stefan, en-jagi ba!

S: Mi estas ankoraŭ dormema, patrino...

S: Me es haishi somnaful, mata...

A: Venu rapide! Jam la tempo urĝas. Vi devas iri al la lernejo.

A: Kamon, kway! Taim presi yo. Yu mus go a skola.

S: Jes, patrino. Mi tuj iros en la ban-ĉambro, por lavi min.

S: Ya, mata. Me tuy go in bani-shamba, woshi swa.

A: Bone, filo mia. Intertempe, mi preparos vian matenan manĝon.

A: Hao, may son. Duran to me tayari sabahfan fo yu.

S: Mi tre malsatas. Mi volus havi tason da ĉokolado, kaj du pano-pecojn kun butero kaj ĉerizo-konfitaĵo.

S: Me es gro-hunga-ney. Me wud yao hev un tasa de shokolat e dwa pes pan kun nayu e kirsajem.

A: Vi havos ĝin, Stefano. Ĉu vi volas kunpreni ion, por manĝeti dum la paŭzo?

A: Yu ve hev to, Stefan. Ob yu yao kunpren koysa fo chi duran leson-pausa?

S: Jes. Mi volonte kunprenus frukton; eble pomon aŭ bananon.

S: Ya. Me wud yao kunpren un fruta, mogbi yabla o banan.

A: En la nuna momento, mi havas nur pirojn ĉi tie.

A: Al nau me hev sol pera hir.

S: Se vi bonvolas, donu al mi piron kaj bulkon.

S: Plis dai a me un pera e un pankin.

A: Mi preparos, kaj metos en vian lernejo-sakon. Ne forgesu brosi viajn dentojn!

A: Me tayari, pon inu yur skolabao. Bu fogeti brashi denta!

S: Tio estas jam farita, patrino.

S: Es yo zwo-ney, mata.

A: Via lernejo-sako estas malplena. Kial vi ne enmetis viajn librojn kaj kajerojn, kiel kutime?

A: Yur skolabao es vakue. Way yu bu he pon kitaba e dafta, kom pinchanem?

S: Hodiaŭ, mi ne bezonas ilin.

S: Sedey me bu treba li.

A: Mi ne komprenas... Kial, do, vi ne bezonas ilin?

A: Me bu samaji... Way yu bu treba li?

S: Nia instruisto ne venos; li estas malsana.

S: Nuy talimer bu lai, ta es morba-ney.

A: Sed... ĉu la lernantoj tamen devas iri al la lernejo?

A: Bat... ob lerner mus go a skola, yedoh?

S: Ha jes. Venos help-instruisto.

S: Aa ya. Helpa-talimer lai.

A: Kion li faros kun vi, dum la tuta tago?

A: Kwo ta ve zwo kun yu, duran ol dey?

S: Matene, li rakontos anekdotojn al ni. Posttagmeze, ni kune faros promenon, al la arbaro.

S: In sabah ta rakonti anekdota a nu. Afte middey nu pa hunta go promeni pa shulin.

A: Ŝajnas al mi, ke vi ŝatas tion pli multe ol legi, skribi kaj kalkuli...

A: Sembli a me, ke yu pri se pyu kem lekti, skribi e konti...

S: Estas certe, patrino! Oni ja ne povas ĉiam nur lernadi...

S: Sertem, mata! Oni bu mog ya sempre sol lerni-lerni...

A: Pri tio, vi eraras, mia filo. Oni ĉiam lernas, dum la tuta vivo.

A: Om to yu galti, may son. Oni sempre lerni, duran tote jiva.

S: Ĉu vere?

S: Ver ku?

A: Kompreneble.

A: Sertem.

S: Se estas tiel, oni eble ankaŭ lernas ion, kiam oni aŭskultas anekdotojn.

S: Si es tak, mogbi oni toshi lerni koysa al audi anekdota.

A: Estas verŝajne.

A: Shayad.

S: ...kaj kiam oni promenas en la arbaro!

S: ...e al promeni pa shulin!

A: Vi estas ruza knabo, Stefano.

A: Yu es un durte boy, Stefan.

S: Kioma horo estas nun, patrino?

S: Kwel klok es, mata?

A: Estas dek minutoj antaŭ la oka horo. Rapidu! Ĉu vi estas preta?

A: Klok ot sin shi. Kway, kway! Ob yu es tayar?

S: Jes. Mi estas tute preta.

S: Ya. Me es ga tayar.

A: Atentu bone sur la strato, pro la aŭtomobiloj!

A: Atenti ba hao pa gata, chauki auto!

S: Mi ĉiam atentas. Mi ne volas suferi akcidenton.

S: Me sempre atenti. Me bu yao nul aksidenta.

A: Do, ĝis baldaŭ, mia knabeto.

A: Also, til sun, may boy-ki!

S: Ĝis baldaŭ, patrino mia. Kisu min rapide! Kaj kuiru ion bonan por la tagmeza manĝo!...

S: Til sun, mata. Kisi ba me kway! E kuki ba koysa hao fo deyfan!..

Dialogo 5. Stefano (S) renkontas sian dek-jaran kamaradon Brunon(B)

Dialoga 5. Stefan (S) miti suy shi-yar-ney kamarada Bruno (B)

S: Saluton, Bruno!

S: Ola, Bruno!

B: Saluton, Stefano!

B: Ola, Stefan!

S: Kial vi faras grimacon?

S: Way yu fai grimasa?