Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ)

Илтижонинг фалажлик дардига дучор б╝лгани ҳам бир б╝лдию, қайнонасининг заҳар заққум т╝ла таънаю дашномлари, хақоратлари ҳам бир б╝лди.У онасига арз қилиб қ╝нғироқ қилгач, Соддагул ╝ша куниёқ эри Қиличбек Қоплонович билан бирга етиб келиб, жанжал к╝тарди.Илтижони уйга олиб кетишмоқчи эди, маҳалла к╝й ╝ртага тушиб; -Жон бор жойда жанжал бор!Ҳаммамиз ҳам шу.Муроса қилиб яшаш керак.Дард меҳмон.Илтижохон ҳадемай соғайиб, к╝рмагандай б╝либ кетадилар.Неварангиз Машрапиллони тирик етим қилиб, бировларнинг этагига солманглар -деган мазмунда насихат қилишаркан, охири улар ёш оилани сақлаб қолишга к╝ндирдилар.Лекин Илтижонинг ота -онаси қайтиб кетиши билан қайнонаси худди офтобда қолиб, қийшайиб кетган елим мусиқа лаппагини к╝хна патифонда айлантиргандай, эски дийдиёсини келган жойидан яна қайта бошлади.Илтижо оёқ -қ╝ли соғ пайтларини, Холб╝ри билан кечган ╝ша унитилмас дамларни к╝зларида ёш билан эслар, ╝ша пайтлар қанчалар бахтли б╝лган эканман -дея х╝рсиниб қ╝яди.Оёқ -қ╝ли соғ б╝лса эди, ишга ё бирон ёққа даф б╝либ, чакаги тинмайдиган бу вайсақи хотиндан узоқроқда юрарди, хақоратлардан қулоқлари тинчирди.У қ╝лтиқтаёқда юрадиган б╝лдию худди ╝ргимчак т╝рига ╝ралашиб қолган капалак каби тили заҳар қайнонасининг асирасига, қурбонига айланди қолди.Бир оқшом қайнонаси ╝ғли Ашрапиллони Илтижога қайраб, шундай гапларни айтдики, у хақоратларга чидаш учун Илтижода ортиқ тоқат деган нарсанинг ╝зи қолмаган эди.

-Ҳой бола, сен эркакмисан ╝зи, жувонмарг?!Намунча раҳминг келмаса бу зоди пастга?!Қум талоқ қ╝йгинда, йиғиштир бу касофатини!Пулинг, молинг, Худога шукр, бор!Одамлар онаси ╝пмаган ёш -ёш қизларини мухтожлик туфайли 70 га кирган ҳожиларга т╝ртинчи хотинликка беряпти!Сен ҳам ол, биттасини, маза қилиб яша!Бу ергина ютгур ялқов кашмирининг касалман деганига ишонма!У ж╝рттага ╝зини касалга солиб, ишга бормай, ховли жойни супурмай, овқат -озиқ қилмай, идиш -оёқни ювмай, хонзода б╝либ, уйда, етти қават к╝рпанинг устида ётмоқчида, текиндан еб ичиб!Э, илойим тешиб чиқсин!Еганинг елим, кийганинг кафан б╝лсин сен қанжиқ итнинг! -дея жавради у.

-Онажон, ундай деманг!Ахир, у ростдан ҳам касал!Д╝хтирларнинг бу ҳақда тиббий хулосаси бор!-деди аламидан бироз ичиб олган, ширакайф Ашрапилло.

-Ҳа, ╝шанинг ёнини ол!Онангдан кеч!Сенга хотин керак -да, а, хотин керак!.. Э, халойиқ!Мен ╝ғил уйлайман деб битта жиннини иккита қилиб олибман!Аппатига шаппати деб шуни айтишса керакда!Вой сени туғмай мен ╝лай!Негаям туққан эканман сени?!╬ша пайтда болиш билан димлаб ╝лдириб қ╝я қолмаган эканман!Т╝ққиз ой қорин к╝тариб, туғиб, оқ сут бериб, эмизиб, ювиб -тараб, ╝зим киймай, кийдириб, емай едириб, касал б╝лса, табибларга югириб, дори -дармон қидириб, бешигининг бошида тонгача ухламай алла айтиб, уйқумни харом қилибмана, ╝стирибмана, улғайтирибмана!Э, аттанг, аттанга!Мана оқибат!Хотиним ростдан ҳам касал деб турибдию!Э, касал б╝лса отамдан нари!Бадтар б╝лсин!Менинг назаримдан қолган, қарғишимни олган одамнинг аҳволи шундай б╝лади!Ана шунақа! Қайнонасига зулм қилган золим келинни Худойим шунақа т╝рт оёқда юрадиган қилиб қ╝яди!Бу ҳали ҳолваси!Яқинда бу шол б╝либ, т╝шакка михланади!..Мен суриштирдим.Ҳа, ҳа, суриштирдим!Бу севикли хотинчанг қизлигидаёқ битта Холб╝ри деган рассом йигит билан дон олишган экан.Сен сафарда юрган пайтларинг бу иштонбоғи б╝ш сатанг пана -пастқам хилватларда ╝ша рассом ╝йнаши билан яшринча учрашиб юрган дейишса, сира ажабланмайман!Худо билади, анави боласи ҳам ╝ша Холб╝ридан б╝лганми?Бундай афти ангорига синчиклаб разм солгина, отасининг тайини й╝қ у валади зино сенга унчалик ╝хшамайди! -деди Ашрапиллонинг онаси, ҳамон т╝хтамай вайсаб.

-Онажон, бас қилинг!Худонинг қаҳридан қ╝рқмайсизми?!Ҳозир сиз айтган замонлар эмас!Мен фарзандимни текширтирганман!Махсус тиббий тафтиш ҳайъати с╝лагимни ва қоним таркибини солиштириб, Машрапилло ҳақиқатан ҳам менинг ╝ғлим эканини тасдиқлайдиган расмий хужжатни тақдим этишган!-деди Ашрапилло, фиғони фалакка ╝рлаб.