Любовный повесть Холдора Вулкан "Летние вечера, освещенные луной" на узбекском языке (СИ)

-Чим қирқийдиган комбайн?! Дик Господи!Шуям ишми! Э, товба қилдимей!Керак б╝лса вертолет, самолёт ҳатто космик кемаларни ҳам к╝зимни юмиб, бир қ╝лим билан бошқараманку мен! -дедим.

-╬, унда сизни зудлик билан ишга олмасак б╝лмайди-деди мененджер.Кейин омборхонадан битта чим қирқийдиган комбайнни олиб чиқишди.Бензинга ишлар экан.-Мана, мана бу чилвир арқонни кафтингизга ╝раб туриб, бир тортсангиз, комбайн юради.Кейин чимларни бир бошдан қирқийверасиз.Лекин анави чаман б╝либ очилиб ётган анвойи гулларга, Ж╝ландиядан махсус келтириб экилган лолаларга ҳамда арча ниҳолларига эхтиёт б╝линг -тайинлади мененджер.

-Окей!Донт вори! -дедим мен.Кейин чилвир арқонни кафтимга яхшилаб ╝раб, бир тортган эдим, комбайн тарр! -этиб юрди.Бир маҳал чим қирқийдиган комбайн мени судраб кетса б╝ладими?У й╝лида учраганки нарсани парча -парча қилиб, майдалаб, силос қилиб, осмонга отаверар экан.Бир зумда чимзорда чанг т╝зон к╝тарилиб, чим қирқигич гулларни ҳам голландиядан келтирилган сариқ қизил лолаларни ҳам, ям -яшил арча ниҳолларини ҳам майда майда қилиб, осмонга отиб, тариллаганича айлана бошлади.Шовқинда мененджернинг узоқдан бақирган овозлари қулоғимга чалинарди.

-О, Жизееес!(Жизес дегани Исо мағанасини билдиради)Торнедо!Кол де полис!(╬рама шамол к╝тарилмоқда!Полицияга қ╝нғироқ қил! ) -дея бақирарди у.

Мен нодон у вахший агрегатни қандай т╝хтатишни с╝раб олмаган эканман."Хелп ми!Хеееелп!"(Ярдам беринар!Ярдам берсенар╝мейдими?!) дея бақираман нуқул инглиз тилида.Мен аллақачон чим қирқигич комбайн тутқичини қ╝йиб юборган эдим.Лекин унинг мотовиласи менинг яккаю ягона, ошга киядиган жинси шимим пойчасини ╝раб кетган эдида.Чим қирқийдиган агрегат мени судраб, чанг т╝зон ичида то бокида бензин тугагунича чимзорда судраб юраверди.Шундан кейин бир ой хоспиталда ётдим.Кейин мени яна ишдан хайдашди.Ҳозир бекорчиман.Бекорчиларга х╝кмат тамонидан бериладиган нафақа эвазига яшаб юрибман. Фицжеральднинг ерт╝ласига ҳам қайтгим келмаяпти.

Айтишларича янги Президент мамлакатимизда катта ижобий ╝згаришлар қилаётган эмиш.Виртуал қабулхоналар очилибди.Мен ҳам ватанга қайтишимга рухсат беришларини с╝раб, виртуал қабулхонага мактуб ёзсаммикин деб юрибман.Бу ерларда сарсон саргардон б╝лгандан к╝ра, ╝з ватанимда арава судраганим яхши эмасми?Бунинг устига онам ҳам қариб қолдилар -деди Ибн Илайчибин.

Холб╝ри ҳалитдан бери д╝стининг гапларини тинглаб, кулиб қотаётган эди.Аммо унинг охирги гапларидан жиддийлашди.Кейин эхтиёткорлик билан:

-Д╝стим, ҳабаринг й╝қми? -деди.

-Нимадан? - ҳайрон б╝лди Ибн Илайчибин.

-Э, кечир, оғайни.Мен сенинг хабаринг бор деб ╝йларканман.Бардам б╝л.Бандачилик.Бир йил б╝лди холамнинг вафот этганларига.Жанозаларига минглаб одамлар келди.Бечора сенинг й╝лларинга термулиб, оламдан ╝тдилар.Бир куни й╝қлаб кирсам, холам йиғлаб, менга: -Холб╝ри, д╝стинг Ибн Илайчибинни бир к╝риб, кейин ╝лсам, унинг қ╝лларида жон берсам, бу дунёдан армонсиз кетардим -дедилар.Онангнинг дафн маросимида синфдошлар ҳаммамиз эгнимизга т╝н, бошларимизга д╝ппи кийиб, к╝чада саф тортиб турдик.Холамни ҳалиги, қабристондаги қайрағоч бор эдику, ╝ша жойга дафн этдик.Тобутларини синфдошлар қ╝лма қ╝л к╝тариб бордик.Тобутлари енгил экан.Кейинги пайтларда овқат емай қ╝ганлари учун озиб кетган эканларда.Тобут олдида тоғанг билан уканг хассакаш б╝либ, қабристонгча йиғлаб боришди -деди Холб╝ри.

Кейин жим б╝либ қолди.

Линиянинг у тамонида Ибн Илайчибин оҳ чекиб йиғлар эди.Шундан кейин алоқа узилди.Холб╝ри к╝з ёшларини аёлларга к╝рсатмаслик учун ╝грилиб, ташқарига чиқиб кетди.

У ╝зини овутиш учун бостирмада ╝тин ёра бошлади.Ёрилган палёнлар талак -талак этиб ҳар тамон учар, лайлакқор эса гуппа гуппа ёғар эди.

29 боб

Қовункапа баҳори

Қовункапага яна баҳор келди.Баҳорий жалалар ва тоғларда эриётган қорлар эвазига дарёда сув к╝тариларкан, далаларнинг айрим қисми сув остида қолди ва саёз, к╝згудай шаффоф к╝лларга айланди.К╝лоблар к╝згусига ╝йчан термулган дов дарахтлар шохидаги қушларнинг бултурги инлари узоқ -узоқлардан қорайиб к╝ринади.Бу шаффоф селобларда б╝ғзигача сувга ботган қамишлар худди ч╝каётиб ёрдам беринглар дея унсиз ҳайқираётган соқовларга ╝хшар, сувдан чиқиб турган қиёқлар с╝лим - салқин баҳор эпкинларида титраб, қалтирар эдилар.Оппоқ -оппоқ лайлаклар баҳор шаббодаларида парлари хурпайганича, аччиқ қалампирни эслатувчи қип қизил тумшуқлари қонли гурпундай б╝либ, юзасини шаббодалар шудгор қилаётган к╝лоблардан егулик излаб юришарди.