Мроi Багны (СИ)

нспектар замок на паслове са здзленнем утаропся на мяцежнка. Той размаля на рамейскай - псаванай, прада, з моцным акцэнтам. Намаганнем вол нспектар утаймава свой гне. Адмахнушыся ад начальнка турмы, як лапата нешта на сумес рамейскай семгальскай, нспектар рушы да палоннага. Узяшы адно з крэсла, ён се перад затрыманым так, каб х твары знаходзлся на адным узрон.

- Значыцца, па-нашаму ты разумееш, - сказа нспектар на мове мперы. - , напэна, усведамляеш, дзе ты зараз знаходзшся. Прапаную супрацончаць са следствам, накш мы змушаны будзем...

- А мне ёсць што губляць? - перапын яго сляпы. нспектар гатовы бы паклясцся, што ён хмылцца.

нспектар па звычцы кну позрк на карбдавую лямпу, пахта галавой, у думках назвашы сябе ёлупнем, зно павярнуся да палонага.

- Сапрады, узяць з цябе асаблва няма чаго, - сказа нспектар, мкнучыся, каб голас яго гуча рона, - Хба што пальцы на руках. Так, так, кусачкам, адзн за другм. Заадно можна язык падрэзаць. У палявой хрург я хоць не служы, аднак скальпелем валодаю няблага. Ну а потым мы адпусцм цябе, абяцаю. Магчыма, ты нават здолееш адшукаць дарогу да лагера мяцежнка, у чым я, аднак, сумняваюся. Улчваючы, што перад табой агент Тайнай Канцыляры, ты павнен усведамляць, што гэта не пустая пагроза.

Сляпы не адказа, але нспектар убачы, як ён прыцснуся да сцяны, яго бяскронае аблчча збялела яшчэ больш. нспектар задаволена смхнуся.

- мя? - патары ён сваё пытанне.

- Ян... Сямшка... - адказа той, запнаючыся.

- Ужо лепш, - сказа нспектар пада знак начальнку турмы.

Выхапшы аркуш паперы з шуфляды стала пяро-самапсец з нагруднай кшэн, той пача лхаманкава запсваць. Начальнк турмы не павнен выконваць абавязк сакратара, аднак сёння выпадак бы адмысловы. Як-няк перад м агент Канцыляры палонны пастанец - мяркуючы па см, надзвычай небяспечны.

***

Кал допыт бы скончаны палонага адвял камеру, нспектар уздыхну з палёгкай. Ён адчува сябе цалкам выматаным. Стомленым голасам ён спыта начальнка турмы, ц маецца х апарат сувяз. Сцвярджальна кнушы, той правё нспектара свой кабнет. Апарат састарэлай мадэл мацавася да сцяны яля сабой грувасткую бляшаную скрыню са слухакай дыскам. Вдавочна, хлам, спсаны са склада. Правнцыя... Пасля некалькх безвынковых спроб нспектар здоле, нарэшце, выйсц на сувязь са сталцай скрозь трэск перашкод зрабць кароткую справаздачу. Сувязь была кепскай, вной таму бы нават не безнадзейна састарэлы агрэгат. Па сёй правнцы рамейцы зводзл станцы-мачты, якя перадавал сгналы дальняй сувяз, у тым лку Народнага Вяшчальнка. Гэтыя станцы сё часцей станавлся аб'ектам нападу мяцежнка, якя то выломлвал стрыжн з генератара, то проста закладвал выбухоку. Наступствы был катастрафчныя - Вяшчальнк глухл ва сёй акрузе, а рамейскае кранцтва вымушана было звяртацца да паслуг кур'ера, бо апараты сувяз выходзл з ладу. нспектар, безумона, ме рацыю, называючы семгальца варварам.

Кал нспектар пакну будынак турмы, ужо згусцся змрок, на вулцах горада запаллся бляклыя алейныя лхтары. Прайшошы некальк крока, ён спынся знямозе прыхнуся да каменнай сцяны. Яго рук злёгку дрыжэл, кал ён намацва у кшэн шыняля капшук з юклай серныя запалк. Скруцшы самакрутку, ён з асалодай зацягнуся.

На суседняй вулцы памж дамам вднелся ярка асветленыя вокны гасцнага двара. Па бруку прагрукатала павозка, запрэжаная парай скакуно, спынлася каля дзвярэй гасцнцы. нспектар безуважлва назра, як з павозк выходзяць пажылая манашка дзячынка гадо дванаццац, апранутая клятчастае палто, якя носяць выхаванк прытулка. Расплацшыся з фурманам, манашка падштурхнула наперад дзячынку, яны двах рушыл да гасцнцы.

нспектар здрыгануся, пачушы прыглушаныя галасы некалькх кроках ад сябе. Пад лхтаром насупраць будынка турмы стаял трое. нспектар гатовы бы паклясцся чым загодна, што секунду таму х тут не было. Дзве дзек, апранутыя, як курвск, а з м побач высок, стансты мужчына рамейскм каптане з чырвонага сукна. Яго догя, да плеч, валасы был чорным, як крыло гругана, так што яго сапрады можна было прыняць за рамейца. Кал гэты тып на мгненне азрнуся, нспектар разглядзе у святле лхтара яго аблчча, якое можна было б назваць бездакорна прыгожым, кал бы не бяльмо на яго правым воку. Аднавок хмылся. нспектара перасмыкнула. Шанцуе мне сёння на сляпых ды крывых, сказа ён сабе.

Аднавок нешта шапну дзекам, тыя разам азрнулся, утаропшыся на нспектара. Твар адной з дзевак бы абязвечаны нейкай асаблва брыдкай формай праказы. Яе шэрая, ставатая скура была нбыта паедзена чарвякам, а на правай шчацэ зерала дзрка, скрозь якую вднелся жатлявыя зубы. Аблчча другой было быццам бы парадку, але яе догя, да пояса, кудлы был цалкам свым, як у старой карг, хаця дзека, вдавочна, была яшчэ маладая.

нспектар зажмурыся. Кал ён зно расплюшчы вочы, аднавок ды пракажоная кудысьц падзелся. Пад лхтаром засталася адна тольк свая дзека. Яна смхнулася, прадэманстравашы распухлыя чорныя дзёсны, рушыла напрост да нспектара.

- Не-не, мне не патрэбны твае паслуг! - сказа нспектар.