Мавлютдин—тат. (а.-т.) Мавлуд +Дин.
Мавлюткул — тат. (а.-т.) Мавлуд + Кул.
Мавлютхан — тат. (а.-т.) Мавлуд + Хан.
Мавлютшах— тат. (а.-п.) Мавлуд + Шах.
Мавлютъяр — тат. (а.-п.) Мавлуд + Йар.
Магаз — тат. (а.) Ма'аз. Маган—тат. (а.)
Ма'ан. Магамбет — каз. (а.) Мухаммад.
Магафур — баш. тат. (а.) Магфур.
Магаш — тат. (а.) Ма'аш.
Магдан — тат. (а.) Ма'дан.
Магданетдин — тат. (а.) Ма'дан + Дин.
Магданнур — тат. (а.) Ма'дан + Hyp.
Магеррам — аз. (а.) Мухаррам.
Магруф — тат (а.) КСИ Ма'руф.
Магруфджан — тат. (а.-п.) Ма'руф + Джан.
Магруфзада — тат. (а.-п.) Ма'руф + Зада.
Магсад — аз. (а.) Максад. Магсуд — н.-п.
Максуд. Магсум — тат. (а.) КСИ Ма'сум.
Магсумджан — тат. (а.-п.) Ма'сум + Джан.
Магсумхан — тат. (а.-т.) Ма'сум + Хан.
Магфур—
а. «прощенный».Мадазим
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадазим. Мадали
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадали. Мадамин
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадамин. Мадани
—а. 1. «воспитанный»; 2. «мединский».Мадахмед
— тадж. узб. (а.-п.) Мухаммадахмад. Маддох
—тадж. (а.) «славящий».Маджд
— а. «слава, честь, благородство».Маджд ад-Дин (Мадждуддин)
— а. Л. «величие веры».Маджди
— а. «славный, достойный похвалы».Мадждали
— п. (а.) Маджд + 'Али. Маджид
— п. (а.) «славный, великий».Маджид Аллах (Маджидуллах)
— а. Маджид + АЛЛАХ
(1).Маджлис
— а. «(высокое) собрание».Маджнун
— а. «одержимый», в значении: «обезумевший отлюбви»; прозвище героя легенды и многочисленных поэм
«Аайли ва Маджнун».
Маджнунбек
— т. (а.) Маджнун + Бек. Мадих
—а. «восхваляющий».Мадихшах
— тат. (а.-п.) Мадих + Шах. Мадияр
— тат. (а.-п.) Махди + Йар. Мадкомил
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадкомил. Мадраим
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрахим. Мадрасул
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрасул. Мадрахим
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрахим. Мадумар
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадумар. Мадхол
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадхол. Мажит
— каз. тат. (а.) Маджид. Мазам
— тадж. (а.) Му'аззам. Мазахир
— а. «проявления».Мазбут
— а. «хранимый».Мазид
— а. «увеличение, прибавление».Мазит
— тат. (а.) Мазид, Маджид. Мазитулла
— тат. (а.) Маджид Аллах. Мазор
— тадж. (а.) «рожденный после зиярата», букв.«место зиярата».
Мазори
— тадж. (а.) «связанный с мазаром».Мазохир
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадзохир. Мазхар
— а. «явление, воплощение».Мазхар ад-Дин (Мазхаруддин)
— а. Л. «проявление веры».Маил —
а. 1. «страстный, охочий»; 2. «переменчивый».Ма'ин
— а. «фонтан, источник».Маймун
— а. «радостный, счастливый».Майрам
— т. Байрам. Майсур
— а. «легкий на подъем, удачливый, счастливый,преуспевающий».
Макбул
— а. «приемлемый, подходящий, воспринятый»;«счастливый».
Макбулахмад
— инд. (а.) Макбул + Ахмад. Макрам
— а. «благородное качество, превосходной свойство».Максад
— тадж. узб. (а.) «цель, желание».Максуд
— а. 1. «желание, намерение, стремление, цель»;2.«долгожданный, желанный».
Максудали —
а.-п. Максуд + 'Али. Максум
— тадж. узб. (а.) Ма'сум. Максут
— тат. (а.) Максуд. Малбай
— тат. (т.) Мал (скот, имущество) + Бай (облада-ющий большим количеством скота).
Малик —
а. «владыка, правитель, царь».Маликшер
— тадж. (п.) Малик + Шир. Маликшир — п. Малик + Шир.
Малих
— а. «симпатичный, приятный, красивый».Малла
— тадж. узб. «светловолосый».Маллабек
— узб. Малла + Бек. Маллох
— тадж. (а.) «матрос, моряк».Малуф
— а. «знакомый, известный».Мамад
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммад. Мамадназар
— тадж. стяж. ф. от Мухаммадназар. Мамадшариф
— тадж. стяж. ф. от Мухаммадшариф. Мамараим
— тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрахим. Маматкази
— тат. (а.-п.) Мухаммадкази.