Саитгаффар — тат. (а.) Сайд + Гаффар.
Саитджагфар — тат. (а.) Сайд + Джа'фар.
Саитджан — тат. (а.-п.) Сайд + Джан.
Саитджахан — тат. (а.) Сайд +Джахан.
Саитдин — тат. (а.) Сайд ад-Дин.
Саитетдин — тат. (а.) Сайт ад-Дин.
Саитзада — тат. (а.-п.) Сайд + Зада.
Саиткамал — тат. (а.) Сайд + Камал.
Саиткарим — тат. (а.) Сайд + Карим.
Саиткул— тат. (а.-т.) Сайидкул.
Саитмагруф — тат. (а.) Сайд + Ма'руф.
Саитмахмут — тат. (а.-п.) Сайд + Махмуд.
Саитмулла — тат. (а.) Сайд + Мулла.
Саитмурат — тат. (а.) Саидмурад.
Саитмурза — тат. (а.-п.) Сайд + Мурза.
Саитмухаммет — тат. (а.) Саидмухаммад.
Саитнаби — тат. (а.) Сайд + Наби.
Саитнагим — тат. (а.) Сайд + Наим.
Саитназар — тат. (а.) Сайд + Назар.
Саитнур — тат. (а.) Сайд + Hyp.
Саитрасул — тат. (а.) Сайд + Расул.
Саитрахим — тат. (а.) Сайд + Рахим.
Саитрахман — тат. (а.) Сайд + Рахман.
Саиттимер — тат. (а.-т.) Сайд + Тимер.
Саиттуган — тат. (а.-т.) Сайд + Туган.
Саитхабиб—тат. (а.) Сайд + Хабиб.
Саитхази — тат. (а.) Сайд + Хади.
Саитхан — тат. (а.-т.) Сайд + Хан.
Саитхузя — тат. (т.-п.) Сайд + Ходжа.
Саитчура — тат. (а.) Сайд + Чура.
Саитшариф — тат. (а.) Сайд + Шариф.
Саитшсис — тат. (а.-п.) Сайд + Шах.
Саитъяр — тат. (т.) Сайд + Йар.
Сайад—а. «ловец, охотник».
Саййаф
— а. «рубака, вооруженный мечом»; «палач».Саййаф ад-Дин (Сайафуддин) — а. Л. Саййаф + Дин.
Сайбек — тат. (т.) Саин + Бек.
Сайдали — тадж. (п.) Сайидали.
Сайдар
— тат. (т.) «источник красоты, добра».Сайидали— п. (а.) Саййид + 'Али.
Сайидамир— п. (а.) Саййид + Амир.
Сайидахмад—п. (а.) Саййид + Ахмад.
Сайидим — т. (а.) «мой Саййид».
Сайидкул{и) — узб. тадж. (а.-т.) Саййид + Кул.
Сайидмурад — п. (а.) Саййид + Мурад.
Сайидмурод — тадж. узб. (п.) Сайидмурад.
Сайидмухаммад
— п. (а.) Саййид + Мухаммад. Сайидрахмон
— тадж. узб. (а.) Саййид + Рахман. Саййид (Сайид, Сайд
) —а. «господин, вождь племени»; 1. титулпотомков Пророка Мухаммада уважительное обращение к
суфийским шейхам.
Сайлан
— п. «мелкие разноцветные жемчужины».Саймуддин—
тадж. (а.) стяж. ф. Сайид + Исам ад-Дин. Саймурза
— тат. (т.) Сайн + Мурза. Саймурод
— тадж. стяж. ф. Сайидмурод. Саймухаммет
— тат. (т.-а.) Сайн + Мухаммад; Сайд +Мухаммад.
Сайрахмон — тадж. Сайидрахмон.
Сайф — а. «меч, клинок, сабля».
Сайф Аллах (Сайфуллах) — а. Сайф + АЛЛАХ (1).
Сайф ал-Бари — а. А. «меч Творца».
Сайф ад-Даула (Сайфуддавла)
— а. Л. «меч государства».Сайф ад-Дин (Сайфуддин) — а. Л. «меч религии».
Сайф ал-Ислам (Сайфулислам) — а. Л. «меч ислама».
Сайф ал-Мулк (Сайфулмулк) — а. Л. «меч царства».
Сайф ал-Мулук (Сайфулмулук) — а. Л. «меч царей».
Сайфали — п. (а.) Сайф + 'Али.
Сайфегази — тат. (а.) Сайф + Гази.
Сайфегали — тат. (п.) Сайфали.
Сайфегалим — тат. (а.) Сайф + 'Алим.
Сайфегани — тат. (а.) Сайф + Гани.
Сайфеислам — тат. (а.) Сайф ал-Ислам.