Читаем Нигина ва Мирмалик полностью

Нигина ва Мирмалик

Романи таърихии "Нигина ва Мирмалик" рйдодои с соли аввали арни сенздауми милодиро аз улуси Хоразмшои сон то ууми Чингизхон дарбар мегирад. оким ва сипасолори диловари Хуанд Мирмалик ибни Миррамат, ки бо лааби "Темурмалик" машур аст ва раосаи дарбори Султон Муаммади Хоразмшо Нигина бинти Абдул Сайид, ки "кабтари арам" лааб дошту "ситораи тобони осмони Мовароуннар" пазируфта шуда буд, арамонои асосии асар буда, ибтидою интиои иши поки оно усни оозу аноми ин чакома аст. Шайхои номдори он айёми пурихтилоф Маслиатдин Бадеуддини Нур, Бурониддини Вал, шоирон Саъдии Шероз, Сайфуддини Исфаранг ва шазода алолиддин силсилаунбонои ин достони ошиона ва орифона мебошанд.

Додохони Эгамзод

Исторические любовные романы / Романы18+

Додохони Эгамзод

Нигина ва Мирмалик

КАБУТАРИ БИИШТ

Пешгуфтори китоби якум. Саргузашти зани фарзандгадо, ки суратан афсона асту афсун, лек сиратан достонест ростмазмун

Абдулсайид як дуредгари од буд. Вале ворухиён вайро Устои гулдаст меномиданд. Зеро дару тирезаои зебо, сандуу гавораои таъриф, хонаю айвонои бараво месохт. Гову гсфанд, бузу хар, аспу мури бисёр дошт. Аммо фарзанд надошт. ар замон аз мази игар ои пурдард кашида, «манам орзуманди якто заора» мегуфту пайваста дуову ибодат ва хайрот мекард, садаа медод, муроди мискиноро мебаровард, дарвешонро менавохт ва аз Офаридгори олам илтио мекард, ки мушкилтарин мушкили ро осон гардонаду барояш калу кр бошад ам, нохуне ато кунад.

оли амсараш Бимастура аз вай бадтар буд. Дар тано гиря мекарду нолаву зора, аз корафтодао маслиат мепурсиду аз доноо тадбир меуст. Ошкору пинон схтаю пухта, обу адо мешуд. Аз он айрон буд, ки Парвардгор якеро фарзанди бисёр нохоста медиад, аммо хоишу нолиши чорсолаи ро намешунавад: дар талаби фарзанд пеши сад табиб рафту саду як хел алафу гиё хрд, назру ниёз бурду лобаву зор карду хун гирист, лек бефойида – амоно зунг асту гунг – бууз1 не…

Боре як амсоя ба Бимастура маслиат дод, ки пеши холаи Муясарбону равад. Ин кампираки ину паридор ва аз серу оду бархрдор фол мекушод, мушкилкушо мекарду хобгузор, ам табиб. Одамонро ба якдигар гарму хунук карда, бо афсун пеши кор мебасту бо сер садди ро мекушод, ба фарзандталабо хоку оби шифо, ба беморо изою давои худсохта медод, захми чашмро бо крдуд рафъ карда, пулу чизи гумшударо бо мадади ойина аён месохт. Дар канораи деа, сари баландие тани тано, бе ягон амсоя зиндаг мекард. На шавар дошту на фарзанд. Калбузе дошту як уфт мур ва сагеву пишаке, ки хеле бамуросо рз гузаронда, ама фармоиши кампирро бекаму кост иро мекарданд.

Кулбаи кампираки дудафкан амаг се ток дошт. Дар яке кзаи лабшикастаи сафол меистоду дар мобайн – китоби адима ва хеле фарсудаи «уръон» ва дар токчаи канор – айкалчаи аз га сохташуда. Кампираки сергар ин муассамаи занонаро бути Ворух мегуфту азорсола меисобид ва ар дафъа пеш аз амалкард аввал сари онро сила намуда, баъд китоби муаддасро мебсиду ба дидагонаш мемолид.

Муясарбону аввал як тангаи нура рёнду ба кзачаи лаби ток андохта, баъд аз Бимастура ол пурсид. Даррав инчаро гиронду ойиначаи лабшикастаро аз дуди ализи равани заир сиё карда, ба авонзан фармуд, то онро ба пешониаш совида, пок гардонад. Дар ин асно кампирак зери лаб чанд умлаю ибораи нофамо ба забон оварду бо нигои аиб ба ойина нигарист ва о-о хандида гуфт:

– Чорсола рои рафтаю кори кардаат амааш бефойида будааст! Об-бо…

амон замон ашк аз чашмони Бимастура шашатор рехту кампир саросема шуд:

– Даррав зи нашав, балом. Дар пешунии ту як духтар аст. Лекин пойин фуромаданаш душвору кай ба дунё умаданаш номаълум. Гап тамум, балом, ман ба ту дигар ёрдам кардан наметунам.

– К метунад?

– Инашро имрз гуфтан наметунам. Паго биё…

Рзи дигар Бимастура чоштгоон ба авлии Муясарбону расиду вайро бемадор ва бемор дарёфт.

– Барваттар умадан натунист?! – беол ур-ур кард кампир. –Борат удо ам вазнин будас, мана аз по алтунд. Агар андаки дигар дер меумад, парио мекуштанд мана…

Бимастура гунакорона табассум карда, ноунбон рост меистод. Боз аши кампир омад:

– Чува сутун барин рост истод? Танга овард?

– о. Ана гиред.

– Аз ой унбидан наметунам, балом. Пештар биёру ба чашмам нишун тею ба куза андоз…

арангоси нураро шунидан амон мурон уд-уд карданду саг нла кашиду буз баос карду пишак мияв гуфт ва кампир аз ой хест. Бимастура бошад, аз айрат саргаранг шуда, мисли кулхи бачашм карахт гашт. Кампир ба вай эътиборе надода, зуд аламу оаз гирифт. Саросема хаткашак кард, яъне чанд сатри чаппаю роста навишт ва нимовоз дуое хонда, се бор куфу суф намуд. Баъд коазро пора-пора дарронда, ба дасти Бимастура дод ва гуфт:

– Ин коаза дар об ушунда, хурданат даркор, то ки торикистуни дарунат рушан шавад, балом. Ана ин обдастая гиру аз чашма об биёр. ади ро хасу хошоку езуме, ки дид, ундошта биё!

Муясарбону коазпораоро амрои як каф алафмайда мисли чойи хушк ба даруни обдаста андохту дар оташи баланд шонд. Сипас як пиёлаи лаболабро гармогарм ба авонзани фарзандталаб ншонд. арчанд ншидани коазоби бемаза ногувор ва басо душвор буд, Бимастура ба нияти шифо ва сафо боз ним пиёлаи дигар ншиду лазае ноунбон нишаст. ис кард, ки оби ш атра-атра аз фари сар то нохуни пой ба тамоми вуудаш шорида, сиёии дилро ба сафед бадал намуд.

Перейти на страницу:

Похожие книги