Новые письма темных людей (СИ)

Μετά έγινε ενήλικες, μεγάλωσε ανθρωπός,

Μπήκε στο πανεπιστήμιο για δωροδοκία αυτός.

Το επάγγελμα του δημοσιογράφου έχει σπουδασέ,

Αλλά μόνο ήταν πολύ τεμπέλης για αυτό κανετέ.

Κάθε βράδυ έπινε το κονιάκ με τους φίλους ιδιό,

Και το πρωί έχει πονοκέφαλο και το μυαλό.

Είναι, ωστόσο, αποφοίτησε πανεπιστημιό,

Πήγε να εργαστεί στην εφημερίδα κιτρινό.

Και επειδή σχεδόν τιποτα δεν ηξερές,

Άρχισε να συνθέτει τις ανοησίες διαφορές.

Έγραψε για τους εξωγήινους και τους βρικολακές,

Για ένα παγκόσμια κυβέρνησης μηχανορραφιές.

Έγραψε για ένα τσουπακάμπρα και γη επιπεδής,

Για ό άνθρωποι στο Φεγγάρι δεν πάμε καθόλου επισής.

Σύντομα πολύ γνωστός είναι εγινές,

Έγινε όλους τούς άλλους είναι γνωστής.

Έγινε ακόμα πιο χαζή, έγινε ματαία,

Πίστευε ό ίδιος, τι είναι ιδιοφία.

Όλα αυτά δεν θα ήταν τόσο σημαντικός,

Αν τότε δεν εκλεγεί αυτό το άτομο προεδρός.

Vespere ratio de marxismus.

Iterum mirabile erat vespera illum,

Iterum ventus ferebat iucundum.

Cecidit iterum ad parcum coccinum solis,

Ab Oriente venerunt arcana quaedam tenebris.

Cum antemnis et domos effusus in crepusculum,

Ego mensam lucerna includitur, accepit librum.

 Inscriptio videre in occulto liber vetus:

«Marx et Engels, tres volume conventus».

Ego aperuit codex, legere librum,

Et spe gaudentes; verborum horum.

De his singulis divina libris, –

Hoc est realis carmen de mentis.

Magna Marx, ut Apollo, aut Hermes,

Verba tua sunt sanitatem proprietates.

Illic es multus de dogmata falsum,

Sed unum verum schola tantum.

Sunt iustus repetita dogma omnes magistri mendaces,

Sed creans potest tantum de Marx magna imitatores.

Omnes mendaces clamare ovis as,

Sed marxist semper maneat tranquillitas.

A marxist non scire lacrimae et dolore,

Ipse antem omnia probat sine clamore.

Marxism est salus humanum animum,

Alia exercitia trahere eos ad infernum.

Verbum Marx illuminat humanitatis semitam,

Per spinis ducit ad meliorem et beatior vitam.

Ύμνος Ασκητική.

Για την αγία και απλότητα θεία,

Είσαι κάθε δίνεις την αληθεία.

Τα παλάτια ποιος χρειαζεταί,

Οι θησαυροί τα ομόλογα και;

Δεν χρειάζονται ρούχα καταραμενό,

Από την οποία σάρκα ζεσταθεί μονό.

Ακόμη και ενώ, όταν είναι χιονί,

Το περπάτημα γυμνός πρεπεί.

Ποιος χρειάζεται το φαγητό συνθετή

Όταν ένα νερό και απλό ψωμί;

Πολλά τρόφιμα κάνουν αδυναμούς

Άνθρωπος και τους αρρωστούς.

Μόνο η μεγάλη ασκητικής

Μπορεί να είναι εντελώς υγιής.

Απραξία σιγά-σιγά τον άνθρωπο σκοτωνεί,

Αλλά πραγματική ευδαιμονία δεν παρεχεί.

Σε θάνατο ασθενοφόρο και την ασθενειά

Προκαλεί τη λαιμαργία και την τεμπελιά.

Τεμπελιά – η μητέρα όλων των ατελειών,

Και το έργο – ο εχθρός όλους γνωστών.

Αγαπούν άνθρωποι ηλίθιοι και αδαείς

Να φάνε καλά και να γλυκά κοιμηθείς.

Ο άνθρωπος με τα γουρούνια δεν τρωεί,

Ο άγιος δίπλα ασεβείς δεν θα καθισεί.

Μισώ αυτά τα ποταπό τους αμαρτωλούς:

Ας είναι ζωντανοί στην θα πάνε κολασής.

Μέθυσοι όλα καταδικασμένη να υποφερεί,

Αλλά μόνο ασκητική για πάντα αποθηκευτεί.

Φίλε μου, μην τρως λιπαρά, δεν κρασί πινείς,

Δεν σκέφτεσαι τα άσχημα, τον καπνό μην καπνιζείς.

Τον σωστό δρόμο αν ακολουθείς,

Ευτυχία και υγεία τότε θα αποκτησείς.

Σχετικά μεγάλη, ευτυχισμένος, φύση πανισχυρή,

Συνεργαστείτε μαζί σου είναι μια χαρα μεγαλή.

Ultimum primae parte.

Meam epistolare ad professores et responsam illum.

Epistolae Maratum Nigmatulinum ad Alexius Slednikov.

Salvate!

Certe, scribere in latinae bene, qui scribere in linguae rossicum, sed me timet, quo mea litina non tam optimum, et Vos possum non intellegerum me. Gratias ago ad Vos sine numerior, enim Vos mittero me haec vocabularium et aliquam libres ad themae «latinae mediaevis» et aliis. Me nunc laetitiam et gaudia mea non sciro finis, quoniam me in omnia vita mea non potentiando invenirio tam gute, quod teutonici dicitur, libres.

Me sciro, quae est vir Dominus Alexander Podosinov (vel Subpopulus, se dicto haec in latinae), et me laborarunt cum illum studiam libri; ergo me possum dixi, quo libri est meliori et optimae, et, quid graeci dicitur in causam simularum, – πολύ γλυκό. Magnissima gratia ex me ad Vos de adressum haeci vir dignas et aliam virorum tamen; sine Vestrum auxilium me possum retinaculum cum eus totum trans socialiam rate «Incontactum» sive trans aliis rates.

Me volo quaererunt, Vos scire, quae est Doctor Alexius Lubzin (sive Amoritus – in latinae)? Me nuper legerum illum libri novae, qua nominatum «Creperum omnestudium», et decet dicit, quae haec libri verum est, et auctor illum – philologos-classicos doctum et pedagogos subtilis.

Me scribo in Vivarium novum in latinae, sed illum non respondi. In Scholae Novae me erit scribero in vicine futurum.