Новые письма темных людей (СИ)

Nuper me congredi cum Marinae Le Pen in Hiltonum diversorium Moscoviensis; nos colloqui de multibus subtiles problemandi rossicorum nationalismum. Illa erat «sine mentem» ex me, et singulari loqui de me aliquam verborem bonum: et «Generalis braviensis», et «Mein tapferer Bursche von Sturmabteilung» etc. Posthuc illa insectare ad me et me absolutum compressum! Post illa peteri (sicut Peteni) me scriberam ad ea carminae de themae aliquam historicae Francogallicae; et me conquirero «Canticum Schuanes». Haec carminae vos possunt spectari ante.

Canticum Schuanes.

In aquilonem fortis ventus iterum,

Cum cruenta regimen incipit bellum,

Et populus circum cubitum ad cubitus,

Bellum per reditum veteris tempus.

Iterum ire in silva, capere arma.

Horror fabulas expandit fama.

Iterum seminat in area albus terror,

Bellum nostrum ducit sanctum et cor.

Rebellorum heroes gratias aeternae,

Omnes pugna eorum pro gerne.

Nos iterum ambulo congregata,

In qua omnes involvit a vocata.

Auxilium nos a vento, gelu et a nix –

Hostis potest contra nostrum vix.

Latent post rubi – de miles praecedit;

A offa insonuit, et sanguinem fundit.

Nostra skis erit ad remotum vicum

Et totum silva repleti clamor ferarum.

Sub signis Christo pro moralitas bonum

Nos ad beneficium belli in totum.

Nos receptum, abscondere paludes,

Et nos aequalitas paulatim overtakes.

Anulus nos circa compressa arctis,

Quod factum ad nostrum horrendum mortis.

Post scriptum:

Nuper me etiam scribunt metrice de vinum, sed hac parve maerori. Hac ante.

Me vir, quo multo biberum.

Me vir, quo multo biberum,

Te non legerui morales.

Grave obesi palpebrum

Post medinoctis obliviones.

Me raro erat sobrium,

Tua cibum – ad me est gustus,

In caput mea – defectum,

Et cervix lagenae – angustus.

Me vir, quo multo biberum,

Vos non intellego meam aestum

Brumis periri nivis ad corpum,

Cubaro fatigarior ad cursum.

Cura ut valeas!

Datum ex Parrisiam.

Epistolae Michailium Clerum ad Demetrius Trabus.

Salvate!

Dignitatissimus professor-dialecticos salutant innumerabili suam amicus Demetrius Trabus!

Nunc, in die electionis, quando sicut non in dies alii «peuple manducare», me scriberam ad vos cum mentenibus malam, debitum noster candidatus demonstrarui sibi sicut asinum mortum sine etiam Ohren. Quando me cogitato de Paulum Mammillum, – in oram meam arefio et dentis meam satus stridere ex irae! Haec monstrosus ολιγάρχος, haec ventriosus vervex cuyrucis, ist Narren ohne Bildung und Ordnung! Nauseosa bestia burgensia!

Nunc omnes accipero risendae super nos, et humilitate nos, et scandalizare nos, et laedere nos etiam! Et quod nos facerunt postquam? Omnes nunc risi super nos et sine haec stultis Mammilis, et post illum capitularum seu calamitam illum omnes stare risi totum in magnum voce! Hac por nos problema magna est! In hoc temporem omninum destructum et degeneratiam nos, – philosophos Universitate Peterbergensis, – qui sicut apostoli dei est, – Volk non diligere totum, et omnes iuvenes spectare ad nos quod ad circulatores aliqui vel ad meretrixen!

Sed quod vestri negotiam vaderui? Nuper me audiren, quod vos iterum perveni in hospitalium cum delirium tramentis, sed me non scire, verum haec sive non. In vestrae programmae nuper cursum Boris Cagarlicius; ipse nullo tempore non erat bonam marxistam, – Stalinum ipse amore non valde, et etiam ille dici quandam, quod sodomitas et lesbianes – «etiam homini», sicut ille dixi. Vos decet cogitato ante sic, quod vos invitatum in studium vestram.

Nuper me scriberam aliqui carmenibus, et nunc mittero illum ad vos.

Urbs Moscoviae.

Cum venero in Moscoviae, egregie aurum,

Omnia trembles cum superbia cor meum.

Latius Rhenum et Danubium simul in tuis plateis;

In nocte non lucet etiam clarius quam iucundum dies.

In nubila caelum et morbi tristique candidae et alba nubes,

Sicut flumen, in undas Moscoviae ingressus luxuria naves.

Multa sunt tabernas, plena viands genera omnes,

Etiam prouincialium in tabulis et in amet pantries.

Ventum est frigus flante iocundum,

Portantes omnes sopor et lethargum.

En rutilans moenia Novae Urbis reflectitur lux Solis,

Lumen quod implet angulos civitatis, omnes plateis.

Hortis unica pulchritudo possumus ingens vide numerus:

In hieme sunt lac album in aestate – ranas viridius.

Pueri et puellae in Moscoviae pulchra, ut Veneti speculis:

Tan in cute lenis et delicata, musculi mollis et circa genis.

O Moscoviae, quod reduc mihi gaudium,

Dicere deinde ego iustus non possum.

Bataviae modus vivendi.

De pulchra et dulce cibum,

Venit in ore, te delectamentum.

Illic multus exquisita cibus,

Etiam urbanum circulus dapibus.

Ego manducare tribus diebus,

A mensa, non ambulare questus.

Ego manducare lucustarum ingentis

Et manducantibus agni adipem costis.

Ego bibit septemdecim vini amphoris

Et cados magnum cum cerevisia paucis.

Mea pauperibus iecoris reticulum,

Ipsa moritur, ut infelix stomachum.

Sed dum ego adhuc viveret manere

Phasellus adipem et vinum bibere.

De magistra socialis mortale.

O foeditas, aviditas, nequitia et humilitas,

Vos non evanescero, quat illa moriatum,

Et omnes firmatis et bonum virorum hilaritas,