Новые письма темных людей (СИ)

Nunc me cubaro in nosocomium vel (sic me placere multi) hospitalium in separatum cardiologiam, et doctores sancirendi me comedere gallinam er aliis frictam volatiles (haec verbum, quod nos omnes scire, est haustus ex germanicos linguae, in quid illum sonaro quod «Vogel»). Me nunc vivere malo et sine-luxuriam, et non me possunt manducare numerialis speciei et subigerunt sedere ad dietae severae, et ergo me cruciaro et non possum dormire totum. Ah, me sicut infelicis!

Se haec possible, amabo, narrarui me de vestrum noviis amantis, quae vos habeo nunc in Germaniae; me haec delectat «ex purum studium scientiam», et me non forte iracundiam ad vos ex haec causum, sed me volunt scire de ipse multo. Me cognovi ex unus socialis, qui vester amicus novus ex Iberiae, ex Barcelonam, et quo illum – chontros (χοντρός) puer. Me pridem sciro, quo vos amoritando pueri obesi et grossum, et qui vos «ganeo, quae ad puelli irii ex tres silvam», et quo vos non potentum praetermittere non aliquid formosi iuveni! Me memorum, quasimo nos tres sive quattuor annorem retro in unum municipium vel stadium, quod dicitur germaniis, quat in Provinciam Tueriam, – me non memoro nomine hoc civitas, et sit malum est. Nos erat in his tempore multum ebriosi, et cerevisiam in nostrum venteris elusum in numerior; nos in vestrum novum vehiculum agerui ex Petropolis ad Moskvae, – ad tuam viam nos veherui, de quam veherui et Dominus Tschaadavius, et de quam haec vir venerabilis scriberam illum romanis «Peregrinatio ex Petropolis in Moskvae». Igitur, nos vehiori ad «locam divinae», qua nominata Provincia Tueria, et superveni nox tenebria, sed translucentia, – quod in Ucrainae, qua est mea Patria. Nos curre in autovehiculum Nipponiensis ad via silvestria, et circum nos erat totum valdis, quod dicti germaniis, vel foresta ampluam et tenebris, et rarum nos potest spectare trans ramulis parvae, aeruscatori et miseri ruris cum vitiosum parastrages domis, in quaem parvulissimam fenestram lux surdus erat. Nos erat valde ebriosi, quod me dicitur retrum, et in haec truculentiam topiae ad nos parerum in formam hallutinationis alimodum umbris, fantomaes et aliam daemonis, et nos forte extimui in hoc locis et in hac tempore, sed in uno momento vos stamatizarum (ex verbum graeci σταματήσει) currus et dixi: «Camarades, me nunc memoraro, quo prope est unus campus puerosum, et in illum nos potest luderam bono valde!». Et omnes nos, quae erat in currum, – me, vos et amicus noster Dmitrius Trabus, – vadedi post vos trans caespitis aliquam multium spinulentum et post enite trans saeptum; sed haeci carnificiam erat non σισύφης, et verum verborum nos legerui in Bibliae, quo «Deus restituero dignas», et nos illum ergo restitutum! In campum nos inveni firmosum iuvenes, qui est XIV sive XV annorem aevum, et nos habeo cum illum bonum «stuprum purum», quat dici nostrum amicus professor Sergius Saveliis; haec meus socius meliorasus est, quatpropter illum me ex bastiliam exciperunt, quando me unum annos retro scandalum facero in restaurantum. Vos invehi in tabernae proximae et emero in illum numeram flascis cum vinum Rossadarum viliteri et cerevisiam Balticae, et post nos exorirum festitum cum pueres. Ad mane nos omnes erat multo lassitudini ex haec operam, et ergo nos somnum sicut cricetinam – in valdi acervi hominem corpuses, et somno nos sic ad cenae. Post nos epularum in viam popinam, in qua nos comederui schaschlicis et biberunt omnes IV scyphis cerevisiam; post nos proficiscium ex hoc landis, et totum memoriae de haec vivum in me... Ah, quatudo tam erat momentes in campus, quo tam erat pueri! In hoc campus erat pueri formosum et sportibus, cum musculis vigoratis et sine adipis ventres grossum, – breve, – quod me amore valde!

Nuper me scribi aliqui carminam, quatpropter me cubarunt in hospitalium et nunquam aliam non potentiam facere. Prima carmina est liberum translationis carminae italici, qua nominatur «Faccetta nera», et alia carmina est liberum translationis rossicae carminae «Dubinuschca».

Missionalis.

Volat aquila super caerulus mare,

De tricolor libertatis super naves,

Transmarinis qui sunt, oportet care.

Mox quoque erit libero serves.

Respice, cubare homo parvus.

Eam gemit ex Intolerabilis labore.

Iam Ire ad felicitas, auxilium et salus

Mox remedium horror tuo dolore.

Ah, mihi pauper barbarus.

Lorem ipsum dolor sit cuter frater,

Nunc erit vita tua nihil malus.

Tu scire leges, ordine et imper.

Carmen de navis servorum.

Heus, trahunt crura, comrades, funem trahere!

Nos ire de calidum arenam in litore caerulus mare.

Heus, trahere funem semel, semel viverra!

In saxa sonantis calida fluctus, et a montes flante aura!

Inter mare et montes, operuit aromas, et nos litore.

Cantu, quod serpit omnibus castellum: nos ambulare.

Nos Iter per arenam, hymnum ad Sol cantantes,

Memor de nostra puellam, ventus valde amores.

Valete!

Datum in Moskvae.

Epistolae Alexandris Tarasovum ad Constantini Semeni.

Salvate, meus studiosus orphanis et miseris!