ОДАМИЙЛИК СЎҚМОҚЛАРИДА

Олтин асли илоҳий метал,

Нопокликни ёмон кўради,

Қаллоб ва очкўзни дарҳол сезади,

Бўларни аклини олиб узоқ вақтда,

Сўнг мушкул аҳволга солиб қўяди.

***

Даюс дейдилар ор – номуси бўлмаганларни,

Унга ишониб юрган инсонни алдаганларни,

Дўстликка ҳиёнат қилган муттаҳамларни,

Даюс дейшар беҳаё, нопок, ғурурсизларни.

***

Давра тўрида сайраса ақли калта бой,

Доно йўлакда ўтириб сукут сақласа,

Бу давранинг ҳоли бўлар, оҳирати вой,

Гарчи доно инсоннинг қадри бўлмаса.

***

Бир умр узоқ юр нопок одамдан,

Дўст ҳам тутинмагин ҳатто олисдан,

У йироқдир, иймону – инсонийликдан,

Тонмайди ҳаётинга захар солишдан.

***

Нопокка мансаб текса мабодо,

Тангридан ўзини катта тутади,

«Чексиз имкон, хуқуқ менда»– деб,

Хамма нопок ишни қилиб ўтади.

***

Пенсияга чиқиб инсон етмиш ёшида,

Дейди, -кечагина узи ишга киргандим.

Ҳаётдан кетади саксон – тўқсонда,

Эслайди, – кеча ўзи мен ёш бола эдим.

***

Душманга ҳам дўстлик қиламиз,

Дўст одам баъзан қолар нарида,

Гоҳида нопокка қучоқ очамиз,

Аттанг, – деймиз кўз очилганда.

***

Бойлигинг билан мақтанмагин сен,

Одамларга ундан асло фойда йўқ,

Мансабинг билан кеккаймагин сен,

Халқнинг оғирини кўтарганинг йўқ.

***

Бойлигига, мансабига қараб қилма илтифот,

Ватанга, халққа бўлган мехрига, садоқатига,

Инсонларга қилган саҳовати, адолатига,

Диёнати, оқибатига қараб қилгин мулоқот.

***

Нопок амалдорча минбарда нутқ сўзласа,

Халқ олқишласа, қани ори, ғурури қани?

Ҳофиз манавий паст, қўшиқ куйласа,

Тингловчининг диди, сурури қани?

***

Исмат Хушев ўз сайтида бир куни ёзди,

Нишоновни ёмонладим, топшириқ эди.

Аждодларингни эсладим шунда барини,

Наслингдан топаолмадим асл инсонни.

***

Тарихчи олим эдинг, у замонни мақтаган эдинг,

Комунист бўлдинг, содиқлика қасамёд қилдинг.

Аммо бу замонда у замонни сен қораладинг,

Уят бўлди олимликка, қасамга, сен уялмадинг.

***

Бўлмаса одоби, эзгу аҳлоқи инсонни,

Берманг унга мансаб ва рахбарликни.

Тангри ҳам бермасин унга бойликни,

Етишганда расво қилар тоза ҳаётни.

***

Авестода шундай сўзлар битилган, -

Гарчи ҳаётда сен бир табиб дир сан,

Оллохнинг мехрибон вакилидир сан,

Исботлайсан халққа мехирли бўлсанг.

***

Бир бобо деди, – Сен врач булсанг,

Халкингнинг доимо коридадир сан,

Унга мехрда бўлиб халол ишласанг,

Тангрини ва халқни хурматида сан.

***

Ахмад Эгамбедиевич, Тошкенлик устозим деди,

“Уқиб, кечаю кундуз клиникада ўтказинг вақтни,

Халқингиз изламасин ўзга юртдан мутахасисни.”

Оқлаб юришга интилдим мен устоз сўзини.

***

Гирей Алиевич, Питерлик устозим деди,-

«Врачнинг мехнати доимо оқар сув каби,

Гуё қадирсиз курингадек оқиб туради,

Аммо инсонлар қалбида доим қолади.

Қирқ йил утса ҳам сени эслаб юради.”

***

Аъзам Тоирович, Душанбелик устозим деди, -

«Халққа беминнат қилсанг тоза мехнатни,

Бериб унга ўзингни тўлиқ мехрингни,

Топасан шунда хаётда юксак хурматни.»

Умр кўрсатди ростлигин устоз сўзини.

***

Юз ўттиз йил қилиб белгилаб берган,

Тангри инсонга унинг умрини,

Аммо қанча, қай тарзда яшаб ўтишни,

Ҳал қилади ақли етганича ўзи инсонни.

***

Эй инсон, сенга мансаб тегдими,

Икки кишигами ё юз минг кишига,

Сен бошлиқ, раҳбар бўлдингингми,

Покликка намуна бўл ҳодимларинга.

***

Ҳар соха, ҳар жой сен билан бирга,

Тарақиётда бўлсин сени даврингда.

Ҳар инсонга доимо этибор бергин,

Уларни ҳар бирини қалбини билгин.

***

Адолат ва тўғрилик рамзиси бўлгин,

Одамийликни доимо юқори тутгин.

Тозалик, хуш фелликни қонун деб билгин,

Бошқалардан хам, шуни сен талаб қилгин.

***

Мансаб кетидан қувган инсонни кўринг,

Устаси фаранг эгаси бўлмоққа унинг.

Аммо иш юритишга, яратишларга,

Ақли етмаслигини сиз шунда кўринг.

***

Мукаммал қил хар бир ишингни,

Қай сохада бўлма тўлиқ бажариб уни,

Маромига етказиб кўрсат дидингни,

Шунда топасан юксак ҳурматни.

***

Гарчи севса тангри ўз бандасини,

Камтарин, доно ва пок яратар уни.

Халқ ҳам севади бундай инсонни,

Шуларга беради бахт ва иқболни.

***

Э инсон! Қилма нопок ишларни,

Кун келиб олурсан сен жазосини.

Уддаласанг ундан қочиб қолишни,

Бегуноҳ наслинга берар касрини.

***

Тоза бўл, асрагин авлодларингни.

Рисқига ҳиёнат қилмагин халқни,

Элингдан юлиб бойлик ортирма,

Бўнинг жавоби – қиммат тулови.

***

Недур ғарликдан гуноҳ каттароқ,

Буш ерни халқига порага сотмоқ,

Тарозидан урмоқ, нархни кўтармоқ,

Инсондан айб излаб устидан кўлмоқ.

***

Бу дунёда тозаликдан, одамийликдан,

Инсонлар қилган яхшиликлардан,

Қарздорлик билан кетма дунёдан,

Хатто тобутингни кўтарганлардан.

***

Чала муллаларга тегса минбарлар,

Илимсизлар муалимлик қилсалар,

Депутат бўлса савдогару- артистлар,

Хаётда халқ улардан нима кутарлар?

***

Тангрини назарида тенгдир бандалар,

Олтин тожлиги ҳам ковуши йртиқлар.

Фақат гуноҳига қораб улар бўлинар,

Ким юқори уринда, ким пастда тўрар.

***

Нопокка бериб қўйсангиз мансаб амални,

Йўлини очади уғирлик ва пораҳурликни.

Роҳатлаганини кўрасиз шунда нокастни,

Халқни кўринг бу даврда қийналганини.

***

Олиб сотар ва гадони таққослаганда,

Гадо турар савдогардан анча юксакда.

Гадо олар пулингизни дуолар айлаб.

Олиб сотар олар пулни доимо алдаб.

***

Тангрини нигоҳида ва назрида дирлар,

Врачлар, муаллимлар, хоким, қозилар.

Халққа ғамҳўр бўлиб пок ишласинлар.

Пағамбар с.а.в. сўзларин баён қилганлар,

Бу соҳалар муқаддас, ҳам илоҳий дирлар,

Бу касбларда “тижорат” ҳором деганлар.

Олиб сотарлик қилсин бой бўлмоқчилар,