Польские сказки

Tysiące trupów leżało na brzegu (тысячи трупов лежали на берегу); morderstwo było okrutne (убийство = бойня была ужасной) ryby się przestraszyły (рыбы перепугались). Zwołały więc i one sejm wielki (созвали тогда и они сейм великий), ale daleko inszy niż u myszy (но совсем не такой, как у рыб: «гораздо иной..»; daleko – гораздо; inszy – уст. другой). Zasiadły ogromne łososie (засели огромные лососи), szczupaki i różne ich matadory (щуки и разные их матадоры), w jednej cłwili uradziwszy poselstwo do kota (в одну минуту = сразу приняв решение /отправить/ послов к коту). Drobne rybki musiały słuchać i ani myślały się przeciwić (мелкие рыбки вынуждены были слушать и даже подумать не могли выступать против), boć im głosu nawet nie dano (потому что им даже голоса не дали; boć = bo).

Kot już czekał na brzegu (кот уже ждал на берегу). Jesiotr stary począł do niego mowę (старый осётр начал к нему речь), ale tej on ani chciał słuchać (но он её не хотел даже слушать).

Tysiące trupów leżało na brzegu; morderstwo było okrutne, ryby się przestraszyły. Zwołały więc i one sejm wielki, ale daleko inszy niż u myszy. Zasiadły ogromne łososie, szczupaki i różne ich matadory, w jednej cłwili uradziwszy poselstwo do kota. Drobne rybki musiały słuchać i ani myślały się przeciwić, boć im głosu nawet nie dano.

Kot już czekał na brzegu. Jesiotr stary począł do niego mowę, ale tej on ani chciał słuchać.

– Śmierć wam wszystkim (смерть вам всем) – zamiauczał (замяукал) – jeśli mi pierścienia nie dostaniecie (если мне кольца не достанете)! Róbcie, co chcecie (делайте, что хотите), inaczej pokoju nie będzie (иначе покою /вам/ не будет)!

Natychmiast ryby wielkie (тотчас же большие рыбы), którym się nie chciało samym w błocie i szlamie brukać na dnie (которым не хотелось самим в грязи и в иле пачкаться на дне; błoto – грязь), wykomenderowały dziesięć tysięcy maleńkich (откомандировали = отправили десять тысяч маленьких), aby pierścienia szukały (чтобы кольцо искали; szukać czegoś – искать что-л.), i tegoż dnia uboga płotka go przyniosła (и в тот же день бедная плотва его принесла)… Stary jesiotr go jej odebrał i popłynął do kota (старый осётр его у неё отобрал и поплыл к коту).

– Śmierć wam wszystkim – zamiauczał – jeśli mi pierścienia nie dostaniecie! Róbcie, co chcecie, inaczej pokoju nie będzie!

Natychmiast ryby wielkie, którym się nie chciało samym w błocie i szlamie brukać na dnie, wykomenderowały dziesięć tysięcy maleńkich, aby pierścienia szukały, i tegoż dnia uboga płotka go przyniosła… Stary jesiotr go jej odebrał i popłynął do kota.